ಪಾಲಿಸು ಮರೆಯದೆನ್ನ ಪಾಲ ತ್ರಿಜಗಮೋಹ
ಮಾಲಕೌಸ್ತುಭ ಸತ್ಯಭಾಮಾ
ಲೋಲ ಭಕ್ತಜನರ ಪ್ರೇಮ
ಕಾಲಕಾಲದಿ ನಿಮ್ಮ ಭಜನಲೋಲಜನರೊಳಿರಿಸಿ ಎನ್ನ
ಬಾಲನೆಂದು ಕರುಣದಾಳು ಕಾಳರಕ್ಕಸಕುಲಸಂಹಾರ ಪ
ವಾರಿಧಿಯೊಳು ಮುಳುಗಿದ ವೇದಗಳ ತಂದು
ವಾರಿಜಾಸನಗೊಪ್ಪಿಸಿದಿ ಸಾಧುಗಳ ಬಂಧು
ವಾರಿಧಿಯೊಳು ವಾರಿಧಿಯ ಕಡೆದಿ
ವಾರಿಧಿಯೊಳು ವಾಸನಾದಿ ವಾರಿಧಿಸುತೆಪತಿ ನೀನಾದಿ
ವಾರಿಧಿಯನು ಬಂಧಿಸಿ ಮತ್ತೆ
ವಾರಿಧಿಯ ಮಧ್ಯದ ಪುರವ ಸೂರೆಗೈದಾಪಾರಮಹಿಮ
ಘೋರತಾಪದಿ ಬಿಡದೆ ದೇವ1
ಮಾಯಾಜಗವ ತುಂಬಿದಿ ಮಹರಮಣ ಹರಿಯೆ
ಮಾಯದ ಮರುಣುಣಿಸಿದಿ ವೈಕುಂಠಪತಿಯೆ
ಮಾಯೆಗೆ ಮಾಯೆಯೆನಿಸಿದಿ ಮಾಯೆಹರನಾದಿ
ಮಾಯದಿಂ ಬಲಿಯನ್ನು ತುಳಿದಿ ಕಶ್ಯಪನ ಅಳಿದಿ
ಮಾಯದ್ಹಿರಣ್ಯಕನ ಸೀಳಿದಿ
ಮಾಯದಿಂ ಮಾಯೆಮೂಗು ಕುಯ್ಸಿದಿ ಮಾಯಮೃಗವನು
ಮಾಯದಿಂ ಕೊಂದಿ ಮಾಯದೆನ್ನ ನೂಕದೆ ದೇವ 2
ಕಪಟಕೋಟಿಗಳನ್ನಳಿದಿ ಚಪಲಸುರಪನ
ಕಪಟಗರುವವ ಮುರಿದಿ ಲಕುಮಿರಮಣ
ಕಪಟನಾಟಕ ನೆನಿಸಿದಿ ಕಪಟಹರನಾದಿ
ಕಪಟ ಅಸುವ ಸೆಳೆದಿ
ಕಪಟ ಕಂಸನ ಶಿರವಮೆಟ್ಟಿದಿ
ಕಪಟಿಗಳ ಮಹ ಕಪಟದಿಂ ಕೊಂದಿ
ಶ್ರೀರಾಮ3

ಶ್ರೀಧರಾಕರ ಕಂಜ ಸೇವಿತ
ಪಾದ ಪದ್ಮಜ ಪದದ ಪುರು ಕರು-
ಣೋದಧಿಯೆ ಲಾಲಿಪುದು ಪಾಮರನೆಂಬ ಬಿನ್ನಪವ
ಸೋದರ ಸ್ಥಿತ ಸಕಲ ಬ್ರಹ್ಮಾಂ-
ಪತಿ ನೀನರಿವಿಯಾದರು
ಮಾಧವನೆ ಮನದಿರವ ಪೇಳ್ವೆನು ಮನುಜಭಾವದಲಿ 1
ಸುಕೃತ ಫಲವೋ
ದೋಷದೂರನೆ ನಿನ್ನ ಪದವನು
ಮೀಸಲಳಿಯದೆ ಸೇವೆ ಮಾಳ್ವದು ಲೇಸುಲೇಸೆಂದು
ದಾಸಕೂಟದಿ ಸೇರಿ ಮನೆಯಲಿ
ವಾಸವಾಗಿರಲಿದರ ಮಧ್ಯಮ
ರಾಶೆ ಬಲೆಯಲಿ ಸಿಲುಕಿದೆನು ಕರುಣಾ ಸಮುದ್ರಹರಿ 2
ತನ್ನಿಕೃಷ್ಟ ಮನೋವಿಕಾರಗ-
ಳಿನ್ನು ಬಿಡದಲೆ ಪೀಡಿಸುವ ಪರಿ
ಯನ್ನು ಪರಮ ಕೃಪಾಳು ನೀನೆಂದೊರವೆನಖಿಳೇಶ
ಮಾನ್ನವರ ಮಧ್ಯದಲಿ ಮಾನದಿ
ಎನ್ನ ಕಾಪಾಡುವದು ಭಾರವೆ
ತನ್ನ ಫಲಗಳ ತಾನೆ ಕೆಡಹುವದುಚಿತವೇ ತೆಗೆ 3
ಯುಕ್ತಿಯಲಿ ನಿನ್ನಂಥ ದೇವರ
ರೆತ್ತಿ ವೈದಮೃತವನು ಸುಲಭದೊಳಿತ್ತೆ ದಿವಿಜರಿಗೆ
ಔತ್ತರೇಯನ ಕಾಯ್ದ ದ್ರೌಣಿಯ
ನೆತ್ತಿಯೊಳಗಿನ ರತ್ನ ಭೀಮನಿ
ಗಿತ್ತ ಪರಿಯನು ಪಠಿಸಿ ತಿಳಿದೆನು ಪಾವನಾತ್ಮಕನೆ 4
ಬ್ರಹ್ಮತೇಜೋ ವೃದ್ಧಿ ಬಲಿಯೊಳು
ಬ್ಯಾಡ ಸಂಗರ ನಮಗೆನುತ ನಿ-
ಮ್ಮಮ್ಮನೊಳ್ ನುಡಿದಂದು ಕಶ್ಯಪನಿಂದಲವತರಿಸಿ
ಬ್ರಹ್ಮಚಾರಿಯ ರೂಪದಿಂದೀ
ಕ್ಷಮ್ಮೆಯನು ಸೆಳೆದಿಂದ್ರಗಿತ್ತಮ-
ಹಾನ್ಮಹಿಮ ನಿನಗಾವದಘಟಿತ ನೀರಜಾರಮಣ5
ನಾರದರ ನುಡಿ ನಿಜವೆನುತ ಮೂ-
ರಾರು ಭಕ್ತಿಯ ತಾಳ್ದ ಮನುವಿನೊ-
ಳಾರುಭಟಿಸುತ ಕಾಶ್ಯಪನು ಮದವೇರಿ ನಿಂದಿರಲು
ಯಾರು ತಿಳಿಯದ ತೆರದಿ ಕಂಭದಿ
ಮೃಗ ರೂಪವನು ಹೆ-
ಮ್ಮಾರಿ ದೈತ್ಯನ ತರಿದು ತ್ವತ್ಪದವಿತ್ತೆ ದಾಸನಿಗೆ 6
ಏನು ಶ್ರಮವಿಲ್ಲದಲೆ ಪಿಡಿದು ದ-
ಶಾನನನ ತೊಟ್ಟಿಲಿಗೆ ಕಟ್ಟಿ ಪ್ರ-
ವೀಣತೆಯ ತೋರಿಸಿದ ವಾಲಿಯ ಪಕ್ಷವನು ತ್ಯಜಿಸಿ
ದೀನ ಬಾಂಧವನೆಂಬ ಬಿರುದನು
ದಿಟವೆ ನಿಶಿತದ್ರಾಜ್ಯ ಪದವಿಯ
ಭಾನುಜನಿಗೊಲಿದಿತ್ತ ಭಕ್ತಜನಾರ್ತಿ ಭಂಜನನೆ 7
ಶಬ್ದಗೋಚರವಾದ ಕಥೆಗಳು
ಬದ್ಧವೆಂಬುದು ಪೂರ್ವದನುಭವ
ಸಿದ್ಧವಾಗಿಹುದೆನಗೆ ಸಜ್ಜನಲಬ್ಧಪದ ಪದ್ಮ
ಬುದ್ಧಿಹೀನತೆಯಿಂದ ನುಡಿದರು
ಮಧ್ವವಲ್ಲಭ ನಿನ್ನ ದಾಸನ-
ನುದ್ಧರಿಸು ನೀನಲ್ಲದೆನಗಿನ್ನಾರು ಗತಿ ಹರಿಯೆ8
ಒಡೆಯರೆಂಬರನೆಲ್ಯುಕಾಣದೆ
ಉಡುವದುಂಬುದಕೇನು ದೊರೆಯದೆ
ಗಿಡವ ನಿಲುಕದ ಬಳ್ಳಿಯಂದದಿ ಬಡುವ ಕಷ್ಟವನು
ತಡೆಯಲಾರದೆ ತಳಮಳಿಸುತಿರೆ
ಪಿಡಿದು ಕರವನು ಕಾಯ್ದೆಯೆನ್ನನು
ನುಡಿವದೇನಖಿಳಾಂಡ ನಾಯಕ ನಿನ್ನ ಮಹಿಮೆಯನು 9
ಮಾರಿಯಂದದಿ ಮಧ್ಯದೊಳಗೊ-
ಬ್ಯಾರುವೇನೆಂಬಧಮ ಹೂಣನು
ತೀರಿಸುವೆನೆಂದೆನ್ನೊಳಿಲ್ಲದ ದೂರ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿ
ಗಾರಗೊಳಿಸುವದರಿತು ಕಕ್ಷವ
ಹಾರಿಸುತ ಸುರವಂದ್ಯ ಮೂರ್ತಿಯ
ತೋರಿ ತಂದಿಲ್ಲಿರಿಸಿ ಪೊರೆದವನ್ಯಾರು ಪೇಳ್ದೊರೆಯೆ 10
ಶ್ರೀಶ ನಿನ್ನ ಪದಾಬ್ಜ ಪೊಗಳುವ
ದಾಸ ಕೂಟದಿ ಸೇರಿ ಸೇವೆಯ
ಬ್ಯಾಸರದೆ ನಡೆಸುತಿರೆ ಮತ್ತೊಬ್ಬಾಸುರನ ತೆರದಿ
ದ್ವೇಷದಿಂದಿರೆ ದೂರ ಓಡಿಸಿ
ದುರಿತ ಭಯಗಳ ಪರಿಹರಿಸಿದ ಮ-
ದೀಶ ನೀನೆಂದನವರತ ನಂಬಿರುವೆ ಶ್ರೀಪತಿಯ 11
ಇಷ್ಟು ಪರಿಯಿಂದೆನ್ನ ರಕ್ಷಿಸು-
ತಿಷ್ಟ ಫಲಗಳನೀವ ವೆಂಕಟ
ಬೆಟ್ಟದೊಡೆಯನೆ ಬೇಡಿಕೊಂಬುವೆ ಒಂದು ಕೃತ್ಯವನು
ಮಾನವ ನುಡಿಯಕಾಡನು
ಸುಟ್ಟು ಸೂರೆಯಗೈದು ನಾ ಮನ
ಸಿಟ್ಟ ತೆರದಲಿ ತೋರು ಚಿತ್ತವ ಸೃಷ್ಟಿಕರ ಶ್ರೀಶ 12

ಹೆಂಗಳೆಯರು ನಾವು ರಂಗೈಯ್ಯ ಮಾನಂಗಳ ಕಾಯಬೇಕೋ
ಭಂಗ ಬಡುವೆವು
ಮಂಗಚೇತನದಂಬಿಗನು ವಾಸಂಗಳನು ನೆರೆ ಸೆಳೆದಿಹಾನು ಪ
ಗೋಪಿವೃಂದವು ಕೂಡಿ ಚಿತ್ತದ ಸಂತಾಪ ನೀಗಲು ಮಾಡಿ
ತೋಷಗೊಳಿಸಲು
ಪಾಪಿಯಂಬಿಗ 1
ಬಯಕೆಯಾ ಹಾರವನು ನಾವೆಲ್ಲರು ವಯನಾಗಿ ಕಟ್ಟಿದ್ದೆವೋ
ಮಾಡ್ದೆವು ಮತಿಯು ಪೋದುದು
ನಯನದಿಂದವುಗಳನೆ ನೋಡದೆ ಬಯಲುಮಾಡಿದೆವಿತ್ತೀಕಂಗೆ 2
ಎಷ್ಟು ಬಳಲುತಿಹೆವೊ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ನಿನ್ನಿಷ್ಟಕ್ಕೆ ಬಂದುದೇನೋ
ಇಷ್ಟು ಪರಿಯಲ್ಪರಿವುದೇತಕೆ ಇಷ್ಟ ಮೂರುತಿ ಕೃಷ್ಣನೀಗಲೆ
ದುಷ್ಟ ಅಂಬಿಗನಂಗ ತೊಲಗಿ ಶಿಷ್ಟ ನರಸಿಂಹ ವಿಠ್ಠಲಾದ 3