ಶ್ರೀನಿವಾಸ ನಿನ್ನ ಕರುಣಾ ಏನೆಂದು ಸ್ತುತಿಪೆ ಪ.
ಮಾನವರೊಳಗತಿ ಹೀನಬುದ್ಧಿಯಲಿ
ಏನೊಂದು ಮಾರ್ಗ ಕಾಣದೆ ಬಹು ಬಳಲಿ
ನಾನಾ ಚಿಂತೆಗಳಿಂದ ಧ್ಯಾನಿಪ ಸಮಯದಿ
ತಾನಾಗಿ ಕರುಣಿಸಿ ಮಾನ ಪಾಲಿಸಿದಿ 1
ಹುಣಾರುವೆನ್ನನು ನಾನಾ ತರದೊಳು
ಮಾನಹಾನಿಯ ಮಾಡಿ ಮರಳಿ ಬಾಧಿಸಲು
ತಾನೆಂದು ಪೇಳುವರಿಲ್ಲದಂತಿರಲು
ನೀನೆ ಬಂದೊದಗಿ ರಕ್ಷಿಸಿದೆ ಕೃಪಾಳು 2
ತದನಂತರದಲಿ ಕಷ್ಟದ ಬಾಧೆ ಸಹಿಸದೆ
ಮದರಾಶಿಯೆಂಬ ಪಟ್ಟಣಕೆ ನಾ ಸರಿದೆ
ಸದರವಲ್ಲೆಂದು ತಿಳಿದು ನಿನಗೊದರೆ
ವಿಧಿಪಿತ ನೀನಲ್ಯು ಪ್ರೇರಿಸಿ ಪೊರೆದೆ 3
ಸಿರಿವರ ನಿನ್ನಯ ಪರಮ ಮಂಗಳಮೂರ್ತಿ
ಹರುಷದಿಂದಲಿ ನೋಡಿ ಬರಲು ನಾನಿಲ್ಲಿ
ದೊರೆತನದಲಿ ಮಾನಿತಪದಲ್ಲಿ
ಇರಿಸಿ ನಿರಂತರ ಕಾವುದ ಬಲ್ಲಿ4
ಶರಣಾಗತ ರಕ್ಷಾಕರನೆ ಮಂದಿರದ
ವರನಾಗಿ ಸಲಹುವ ದೊರೆ ನಿನ್ನ ಬಿರುದ
ತರಳ ಬುದ್ಧಿಯೊಳೆಂತು ವರ್ಣಿಪೆ ವರದ
ಕರುಣಾ ಸಾಗರ ವೆಂಕಟಾದ್ರಿಯೊಳ್ಮೆರೆದ 5

ಶ್ರೀನಿವಾಸ ಪೂರಿಸಭಿಲಾಷ ಪ್ರಾಣ ಪಾಲೇಶ
ಏನಿದು ಸಾವಕಾಶ ಪ.
ಹಿಂದಿನ ಪ್ರಹ್ಲಾದ ಮೈಥಿಳ ಮತ್ತಜಾಮಿಗಳ ಭಾರತ ಕುಂಡಗೋಳ-
ಗಾಂದಿನೀಸುತ ಧ್ರುವ ಪಾರ್ಶದಿ ಅಂಬರೀಷಾದಿ ಭಕ್ತರುಗಳಂತೆ
ಎಂದೀ ಶ್ರುತಿ ಪುರಾಣಗಳ
ಆದರೆ ನನ್ನನು ಬರಿದೆ
ಇದು ರೀತಿಯೆ ನಿನಗೆ1
ಬಂದಡಿಗಡಿ ಇಡುತ
ಸಾಮಜವಾಹನ ಬೇಡಿದಭೀಷ್ಟ ನೀಡಿದ ಬಳಿಕಾತನು ನುಡಿದ
ಒಂದನಾದರು ಮನಕೆ
ಅಭಯವನಿತ್ತು ಪೊರೆದೆ
ನಾ ಮಾಡಿದಪರಾಧವು ಅತಿ ಸ್ವಲ್ಪವು ಅದಕೆಣೆಯಾಗದಿರಲು
ಪಾಲಿಪರ ಕಾಂಬೆನೆಲ್ಲಿ 2
ಪಾರ್ಥಗೆ ಸಾರಥಿಯೆನಿಸುತ ರಥ ನಡಸುತ ಕುರುಸೇನೆಯೊಳಿರುತ
ಗಾಂಗೇಯ ನಗುತ
ಶೋಣಿತವ ಹರಿಸಲು
ನಿಯಮದ ತೊರಿದೆ
ಭಕ್ತವತ್ಸಲತೆಯ ತೋರಿದೆ ಸುಖವಾರಿದ ವೆಂಕಟಾದ್ರಿಯೊಳ್ಮೆರೆದೆ 3