ನಂದನಂದನ ಪದ್ಮಾನಂದನ ವಂದ್ಯನೇ|
ತಂದೆ ಮಹಿಪತಿಸುತ ಪ್ರಭುವೇ ಮುಕುಂದ ಕೃಷ್ಣ ಪ
ಸಿರಿಯಾ ಸೌಖ್ಯ ದಿಂದುಬ್ಬಿ ಮದದಿಂದ|
ಸರಿಯನಗಾರು ಇಲ್ಲೆಂಬ ತಾಮಸದಿಂದ|
ಮರದೆನೋ ಹರಿನಿಮ್ಮಾ ಸ್ಮರಣೆಯಾ ಮರವಿಂದ|
ತಿರುಗಿ ದಣಿದೆ ನಾನು ನಾನಾಯೋನಿಗಳಿಂದ|
ತರಹರಿಸಲಾರೆ ತಾಪತ್ರಯದುಃಖಗಳಿಂದ|
ಶಿರಿಕೃಷ್ಣ ಸಲಹೆನ್ನ ಪರಮ ಕರುಣದಿ|1
ಮುನ್ನ ಮಾಡಿದಪರಾಧ ಸಕಲವ ನೀನು ಕ್ಷಮೆಯನುಮಾಡಿ
ಚಿನ್ನ ಕಿಂಕರನೆಂದು ದಯದಲಿ ಅಭಯಕರವನು ನೀಡಿ
ನಿನ್ನ ಸ್ಮರಣೆಯಕೊಟ್ಟು ಕರುಣ ಕಟಾಕ್ಷದಿಂದಲಿ ನೋಡಿ
ಚಿನ್ನ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಭವದಿಂದುದ್ಧರಿಸಯ್ಯಾ ತಾರಿಸಯ್ಯಾ ನೀನು2
ಪತಿತ ಪಾವನ ನೆಂಬಾಬಿರುದು ಸಾರುತಿದೆ
ಗತಿಗೆಟ್ಟ ಅಜಮಿಳನ ತಾರಿಸಲಿಲ್ಲವೇ
ಪಾಷಾಣ ಉದ್ದರಿಸಲಿಲ್ಲವೇ
ಕ್ಷಿತಿಯೊಳೆನ್ನ ತಾರಿಸುವದೊಂದರಿದೇ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣಾ3
ಕರಿರಾಜನಂದದಿ ಹರಿತವಸ್ಮರಣೆ ಮಾಡಲರಿಯೇ
ಶರಣ ಪ್ರಲ್ಹಾದನಂತೆ ಕರೆಯ ಬರಿಯೇ
ನರೆನಂತೆ ನಾನಿನ್ನ ವಲಿಸಿಕೊಳ್ಳಲರಿಯೇ
ತರಳ ಧ್ರುವನಂತೆ ಧ್ಯಾನಿಸಲರಿಯೇ
ಶಿರಿಕೃಷ್ಣಾ ಗತಿಯಂಬದುವಿನಾ ಮತ್ತೊಂದರಿಯೇ 4
ನಿನ್ನ ನಾಮವನು ಕೊಂಡಾಡುವೆ ಪೊಗಳುವೆ
ಚನ್ನಾಗ್ಯನುದಿನದಲನವರತಾ
ತನ್ನಯಕರುವಿಗೆ ಕರುಣಿಪಗೋಪಂತೆ
ಎನ್ನ ನೀಸಲಹುದು ಶಿರಿಕೃಷ್ಣರೇಯಾ5

ಭೀಮ ಶಾಮ ಕಾಮಿನಿಯಾದನು ಪ
ಭೀಮ ಶಾಮ ಕಾಮಿನಿಯಾಗಲು
ಪತಿ ಪುಲೋಮ ಜಿತುವಿನ
ಕಾಮಿನಿ ಸಕಲ ವಾಮ ಲೋಚನೆಯ-
ರಾಮೌಳಿ ಕೂಗುತಲೊಮ್ಮನದಿ ಪಾಡೆಅ.ಪ
ದಾಯವಾಡಿ ಸೋತು ರಾಯ ಪಾಂಡವರು
ನ್ಯಾಯದಿಂದ ಸ್ವಾಮಿಯ ಸೇವೆಯೆಂದು
ಕಾಯದೊಳಗೆ ಅಸೂಯೆಪಡದಲೆ
ಮಾಯದಲ್ಲಿ ವನವಾಯಿತೆಂದು
ರಾಯ ಮತ್ಸ್ಯನಾಲಯದೊಳು ತಮ್ಮ
ಕಾಜು ವಡಗಿಸಿ ಅಯೋನಿಜೆ ದ್ರೌಪ-
ದೀಯ ವಡಗೂಡಿ ಆಯಾಸವಿಲ್ಲದೆ
ಅಯ್ವರು ಬಿಡದೆ ತಾವಿರಲು 1
ಬಾಚಿ ಹಿಕ್ಕುವ ಪರಿಚಾರತನದಲಾ
ಪಾಂಚಾಲಿಗೆ ಮತ್ಸ್ಯನಾ ಚದುರೆಯಲ್ಲಿ
ಆಚರಣೆಯಿಂದ ಯಾಚಕರಂದದಿ
ವಾಚವಾಡಿ ಕಾಲೋಚಿತಕೆ
ನೀಚರಲ್ಲಿಗೆ ಕೀಚಕನಲ್ಲಿಗೆ
ಸೂಚಿಸಲು ಆಲೋಚನೆಯಿಂದಲಿ
ನಾಚಿಕೆ ತೋರುತಲಾ ಚೆನ್ನೆ ಪೋಗಲು
ಕರ ಚಾಚಿದನು 2
ಎಲೆಗೆ ಹೆಣ್ಣೆ ನಿನ್ನೊಲುಮೆಗೆ ಕಾಮನು
ಕಳವಳಿಸಿದ ನಾ ಗೆಲಲಾರೆನಿಂದು
ವಲಿಸಿಕೊ ಎನ್ನ ಲಲನೆಯ ಕರುಣಾ-
ಜಲಧಿಯೆ ನಾರೀ ಕುಲಮಣಿಯೆ
ಬಳಲಿಸದಲೆ ನೀ ಸಲಹಿದಡೇ ವೆ-
ಗ್ಗಳೆಯಳ ಮಾಡಿಪೆನಿಳೆಯೊಳೆನ್ನೆ-ಆ-
ಖಳನಾ ಮಾತಿಗೆ ತಲೆದೂಗುತಲಿ ಅ-
ನಿಳಜನೆನ್ನ ನೀ ಸಲಹೆಂದ 3
ಮೌನಿ ದ್ರೌಪದಿ ಮೌನದಲ್ಲಿ
ಹೀನನಾಡಿದಾ ಊನ ಪೂರ್ಣಗಳು
ಮನೋಭಾವವ ಧೇನಿಸಿ ನೋಡುತ್ತ
ಹೀನಕೆ ತಿಳಿದಳು ಮನದಲಿ
ದೀನವತ್ಸಲ ಕರುಣವು ಮೀರಿತು
ಕಾನನದೊಳ್ಕಣ್ಣು ಕಾಣದಂತಾಯಿತು
ಏನು ಮಾಡಲೆಂದು ಜಾಣೆಯು ಚಿಂತಿಸಿ
ಅನಿಲಗೆ ಬಂದು ಮ-ಣಿದಳು4
ಚೆಲ್ವೆ ಕಂಗಳೇ ನಿಲ್ಲೆ ನೀ ಘಳಿಗೆ
ಸಲ್ಲದೆ ಆತನ ಹಲ್ಲನು ಮುರಿದು
ಹಲ್ಲಣವ ಹಾಕಿ ಕೊಲ್ಲುವೆ ನಾನೀಗ
ತಲ್ಲಣಿಸದಿರೇ ಗೆಲ್ಲುವೆನೆ
ಪುಲ್ಲನಾಭ ಸಿರಿನಲ್ಲನ ದಯವಿ-
ದ್ದಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದಿತು ಎಲ್ಲ ಕಾರ್ಯಗಳ
ಸಲ್ಲಿಸಿ ಕೊಡುವನು ಬಲ್ಲಿದ ನಮಗೆ
ಮಲ್ಲಿಗೆ ಮುಡಿಯಾ ವಲ್ಲಭಳೆ 5
ಎಂದ ಮಾತಿಗಾನಂದ ಮಯಳಾಗಿ
ಬಂದಳಾ ಖಳನ ಮಂದಿರದೊಳು ನೀ-
ನೆಂದ ಮಾತಿಗೆ ನಾನೊಂದನು ಮೀರೆನು
ಕಪಟ ಸೈರಂಧಿರಿಯೂ
ಕುಂದಧಾಭರಣವ ತಂದು ಕೊಡಲು ಆ-
ನಂದದಿಂ ಪತಿಯ ಮುಂದೆ ತಂದಿಟ್ಟಳು
ಮಂದರೋದ್ಧರನ ಚಂದದಿ ಪೊಗಳುತ
ಇಂದು ಸುದಿನವೆಂದ ಭೀಮ6
ಉಟ್ಟ ಪೀತಾಂಬರ ತೊಟ್ಟ ಕುಪ್ಪಸವು
ಇಟ್ಟತಿ ಸಾದಿನ ಬಟ್ಟು ಫಣಿಯಲ್ಲಿ
ಕಟ್ಟಿದ ಮುತ್ತಿನ ಪಟ್ಟಿಸ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ
ಇಟ್ಟೋಲೆ ತೂಗಲು ಬಟ್ಟ ಕುಚ
ಘಟ್ಟಿ ಕಂಕಣ ರ್ಯಾಗಟೆ ಚೌರಿ ಅ-
ದಿಟ್ಟಂಥ ಈರೈದು ಬೆಟ್ಟುಗಳುಂಗರ
ಮುಟ್ಟೆ ಮಾನೆರಿ ದಟ್ಟಡಿವೊಪ್ಪತಿ
ಕಟ್ಟುಗ್ರದ ಜಗ ಜಟ್ಟಿಗನು 7
ತೋರ ಮೌಕ್ತಿಕದ ಹಾರ ಸರಿಗೆ ಕೇ
ಯೂರ ಪದಕ ಭಂಗಾರ ಕಾಳಿಸರ
ವೀರ ವಿದ್ರುಮದ ಭಾಪುರಿ ಉ-
ತ್ತಾರಿಗೆ ವರ ಭುಜಕೀರುತಿಯು
ಮೂರೇಖೆಯುಳ್ಳ ಉದಾರ ನಾಭಿವರ
ನಾರಿ ನಡು ಉಡುಧಾರ ಕಿಂಕಿಣಿ ಕ-
ಸ್ತೂರಿ ಬೆರಸಿದ ಗೀರುಗಂಧವು ಗಂ-
ಬೂರ ಲೇಪ ಶೃಂಗಾರದಲಿ8
ವಂಕಿ ದೋರ್ಯವು ಕಂಕಣ ಒಮ್ಮೆಯೀ-
ಚಾಪ ಭ್ರೂ ಅಲಂಕಾರ ಭಾವ
ಪಂಕಜಮಾಲೆ ಕಳಂಕವಿಲ್ಲದಲೆ
ಸಂಕಟ ಕಳೆವ ಪಂಕಜಾಂಘ್ರಿ
ಝಂಕಾರಕೆ ಲೋಕ ಶಂಕಿಸೆ ನಾನಾ-
ಅಂಕುರ ವೀರ-
ಕಂಕಣ ಕಟ್ಟಿದ ಬಿಂಕದಿಂದಲಾ-
ತಂಕವಿಲ್ಲದೆಲೆ ಕಂಕಾನುಜ 9
ಕಂಬು ಕೊರಳು ದಾಳಿಂಬ ಬೀಜ ದಂತ
ದುಂಬಿಗುರುಳು ನೀಲಾಂಬುದ ಮಿಂಚೆಂ-
ದೆಂಬ ತೆರದಲಾ ಅಂಬಕದ ನೋಟ
ತುಂಬಿರೆ ಪವಳ ಬಿಂಬಾಧರ
ಜಂಬೀರ ವರ್ಣದ ಬೊಂಬೆಯಂತೆಸೆವ
ತಾಂಬೂಲ ಗಿಳಿಯೆಂಬ ಗಂಭೀರ ಪುರುಷನು
ಹಂಬಲಿಸಿದ ತಾ ಸಂಭ್ರಮದಿ 10
ಸಂಧ್ಯಾದೇವಿಯೊ ಇಂದ್ರನ ರಾಣಿಯೊ
ಚಂದ್ರನ ಸತಿಯೋ ಕಂದರ್ಪನಾಕರ-
ದಿಂದ ಬಂದ ಅರವಿಂದದ ಮೊಗ್ಗೆಯೊ
ಅಂದ ವರ್ಣಿಪರಾರಿಂದಿನಲಿ
ಇಂದು ರಾತ್ರಿ ಇದೆ ಎಂದಮರಮುನಿ
ಸಂದೋಹ ಕೊಂಡಾಡೆ ಇಂದುಮುಖಿಯೊಡ
ನಂದು ತಾ ನಾಟ್ಯದ ಮಂದಿರಕೆ ನಗೆ-
ಯಿಂದ ಬಂದ ಕುಂತಿನಂದನನು11
ಭಂಡ ಉಡಿಯಲಿ ಕೆಂಡವೊ ಪರರ
ಹೆಂಡರ ಸಂಗ ಭೂಮಂಡಲದೊಳೆನ್ನ
ಗಂಡರು ಬಲು ಉದ್ದಂಡರು ನಿನ್ನನು
ಕಂಡರೆ ಬಿಡರೋ ಹಂಡಿಪರೋ
ಲಂಡ ಬಾಯೆಂದು ಮುಕೊಂಡು ಕೈದುಡುಕಿ
ಅಂಡಿಗೆಳೆದು ಅಖಂಡಲನ ಭಾಗ್ಯ
ಮಂಡೆ ಮೊಗ ಗಲ್ಲ
ಡುಂಡು ಕುಚ ಮುಟ್ಟಿ ಬೆಂಡಾದನು 12
ಸಾರಿಯಲ್ಲ ಮಕಮಾರಿಯಿದೆನುತ ಶ-
ರೀರ ವತಿ ಕಠೋರವ ಕಂಡು ಜ-
ಝಾರಿತನಾಗಿ ನೀನಾರು ಪೇಳೆಂದು ವಿ-
ಕಾರದ್ಯಬ್ಬರಿಸಿ ಕೂರ್ರನಾಗಿ
ತೋರು ಕೈಯೆಂದು ಸಮೀರನು ಎದ್ದು ವಿ
ಚಾರಿಸಿಕೋ ಎನ್ನ ನಾರಿತನವೆಂದು
ವೀರ ಮುಷ್ಟಿಯಿಂದ್ಹಾರಿ ಹೊಡೆಯಲು
ಕ್ರೂರನು ರಕ್ತವ ಕಾರಿದನು 13
ಹಾರಿ ಹೊಯ್ಯತಲೆ ಮೋರೆಲಿದ್ದ ಕಳೆ-
ಸೂರೆಯಾಯಿತು ಪರನಾರೇರ ಮೋಹಿಸಿ
ಪಾರಗಂಡವರುಂಟೆ ಶರೀರದೊಳಿದ್ದ
ಮಾರುತೇಶ ಹೊರಸಾರಿ ಬರೆ
ಧೀರ ಭೀಮರಾಯ ಭೋರಿಡುತ ಹಾರಿ
ಕೋರ ಮೀಸೆಯನೇರಿಸಿ ಹುರಿಮಾಡಿ
ನಾರಿಮಣಿ ಯಿತ್ತ ಬಾರೆಂದು ಕರೆದು
ಸಾರಿದನು ನಿಜಾಗಾರವನು 14
ಸರಸವು ನಿನಗೆ ವಿರಸವು ಆಯಿತು
ಕರೆಸೆಲೊ ಈ ಪುರದರಸಾ ಕಳ್ಳನ
ನರಸಿಂಹನ ನಿಜ ಅರಸಿಗೆ ಮನವನು
ಮಂದರ ಅರಸನೆ
ಅರಸಿ ನೋಡುತಿರೆ ವರೆಸಿದನಾ ಜೀವ
ದೊರಸೆಯ ಖೂಳನ ಬೆರೆಸಿ ಸವಾಂಗ
ಸಿರಿ ವಿಜಯವಿಠ್ಠಲ
ಅರಸಿನ ಲೀಲೆಯ ಸ್ಮರಿಸುತಲಿ 15

ಹರಿ ಮಾಡ್ದ ಮರ್ಯಾದೆ ಅನುಭವಿಸಲೀ ಬೇಕು
ಸರಸಿಜಭವಾದ್ಯರಿಗೆ ಬಿಡದು ಪ
ವರಕಲ್ಪ ಕಲ್ಪದಲಿ ಮೀರಿದವರುಂಟೆ ನಿಂ
ದಿರದಾವ ಜನುಮವಾಗೆ ಪ್ರಾಣಿ ಅ.ಪ.
ವಾರಿಜಭವನ ನೋಡು ಮುನಿಶಾಪದಿಂ
ಧಾರುಣಿಯೊಳು ಪೂಜೆ ತೊರೆದ
ಪ್ರಾರಬ್ಧ ನಿರ್ದೋಷಿಗಾದರೂ ತಪ್ಪದವ-
ತಾರವಿಲ್ಲದವನಾದನೋ ಪ್ರಾಣಿ1
ಜಗಕೆ ಗುರುವೆಂದೆನಿಸಿಕೊಂಡ ಪ್ರಾಣನ ನೋಡು
ಯುಗದೊಳಗೆ ಕೋತ್ಯಾದನಲ್ಲೋ
ಮಗುಳೆ ಮಾತನು ಕೇಳು ಕಚ್ಚುಟವ ಧರಿಸಿದ
ಅಗಣಿತ ಸತ್ವನಿಗೆ ಈ ಪರಿಯೆ ಪ್ರಾಣಿ 2
ಶಿವನ ನೋಡೋ ಮರುಳೆ ದೂರ್ವಾಸ ಮುನಿಯಾಗಿ
ಅವನಿಪತಿ ಮೊರೆ ಹೊಕ್ಕನಲ್ಲೊ
ಭುವನದೊಳಗೆಂದೆಂದು ವ್ರಣದಿಂದ ದುರ್ಗಂಧ
ಸ್ರವಿಸುವುದು ಶಿರಸಿನಲ್ಲೀ ಪ್ರಾಣಿ 3
ಇಂದ್ರ ತರ್ಕವನೋದಿ ನರಿಯಾದ ಪರಸತಿ-
ಯಿಂದ ಮೇಷ ವೃಷಣನಾಭ
ಕಂದರ್ಪ ಶರೀರದಿಂದ ನಾಶನನಾಗಿ
ಬಂದ ಮೀನಿನ ಗರ್ಭದಿಂದ ಪ್ರಾಣಿ4
ಸೂರ್ಯ ಚಂದ್ರರ ನೋಡು ಮೂಲ ರೂಪದಿ ಪರ
ಭಾರ್ಯರಿಗೆ ಶಿಲುಕಿ ತಮ್ಮಾ
ವೀರ್ಯವನು ಕಳಕೊಂಡು ಬರಿದಾದರೋ ಕರ್ಮ-
ಕಾರ್ಯ ವಾರಿಗು ಬಿಡದೆಲೋ ಪ್ರಾಣಿ 5
ಪಾವಕನು ಸರ್ವಭಕ್ಷಕನಾದ ಮಿಕ್ಕಾದ
ಅವಾವ ಸುರರ ಕರ್ಮಂಗಳ
ಯಾವತ್ತು ವರ್ಣಿಸಲಳವಲ್ಲ ಎಚ್ಚತ್ತು
ಪಾವನ್ನ ನೀನಾಗೆಲೋ ಪ್ರಾಣಿ 6
ಆವಾವ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಜನನ ಸ್ಥಿತಿಗತಿ ಮತ್ತೆ
ಸಾವು ಸಾಕಲ್ಯದಿ ಮರೆಯದಲೆ
ಕ್ಲುಪ್ತ ಮಾಡಿಪ್ಪನೋ ಅದನು
ಆವನಾದರು ಮೀರಲೊಳÀವೇ ಪ್ರಾಣಿ 7
ಉಣಬೇಕು ಉಣಬೇಕು ಮತ್ತೆ ಉಣಲೀಬೇಕು
ತ್ರಿ-ಗುಣ ಕಾರ್ಯರ ಭವಣೆ ಮನುಜ
ತೃಣ ಜನ್ಮ ಬಂದ ಕಾಲಕ್ಕು ತ್ರೈತಾಪಗಳು
ಅಣುಮಾತ್ರವೂ ತಪ್ಪವೋ ಪ್ರಾಣಿ 8
ಧೀರನಾಗಲಿ ಮಹಾಶೂರನಾಗಲಿ ಮತ್ತೆ
ಧಾರುಣೀಪತಿ ಭಾಗ್ಯನಾಗೆ
ಆರಿಗಾದರು ಬಿಡದು ಪರೀಕ್ಷಿತರಾಯನು
ನೀರೊಳಗಿದ್ದ ತಿಳಿಯೋ ಪ್ರಾಣಿ 9
ಜಲಗಿರಿವನ ಪೊದೆ ಹೊದರು ಗಹ್ವರ ಹುತ್ತ-
ಬಿಲ ಸಪ್ತದ್ವೀಪ ಪಾತಾಳದಿ
ನಭ ಸ್ವರ್ಗಾದಿಲೋಕ ಜನನಿಯ ಜಠರ-
ದೊಳಗಿರೆ ತಪ್ಪುವುದೆ ಬರಹಾ ಪ್ರಾಣಿ 10
ಅಣಿಮಾದಿ ಅಷ್ಟಾಂಗ ಯೋಗ ಮಾಡಲು ಮಹಾ
ಗುಣವಂತ ಜನರು ಒಂದು
ಕ್ಷಣವ ಮೀರಲುಬಹುದೆ ಮೃತ್ಯು ಬಂದೆದುರಾಗಿ
ಸೆಣಸುತಿರೆ ಬೇರುಂಟೆ ಕಾರ್ಯ ಪ್ರಾಣಿ 11
ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೆ ಅನ್ನ ಮತ್ತೆಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ಉದಕ ಇ-
ನ್ನೆಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ನಿದ್ರೆ ಜಾಗರಣಿಯೊ
ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ಹೆಜ್ಜೆಗಳನಿಡುವ ಪರಿಮಿತಿಯುಂಟೊ
ಅಲ್ಲಿಲ್ಲಿಗೊಯ್ಯುವುದೊ ಬಿಡದೆ ಪ್ರಾಣಿ 12
ಧಿಕ್ಕಾರ ಸತ್ಕಾರ ನಿಂದೆ ವಂದನೆಗಳು
ರೊಕ್ಕಾ ಸುಖ ದುಃಖ ಕಾರಣಗಳು
ಉಕ್ಕೇರಿದಂತೆ ಬರುತಿಹುದೊ ನಮ್ಮ ದೇ-
ವಕ್ಕಿ ಕಂದನ ಆಜ್ಞಯಿಂದ ಪ್ರಾಣಿ 13
ಕಾಶಿಯಲ್ಲಿರೆ ಮರಣ ಆವಲ್ಲಿ ಇಪ್ಪುದಾ-
ದೇಶಕ್ಕೆ ಒಯ್ಯುವುದು ಕಾಲ
ಕಾಶಿರಾಯನ ನೋಡು ಒಡನೆ ಅಪಮೃತ್ಯು ವೇದ-
ವ್ಯಾಸರಿದ್ದರು ತಪ್ಪಲಿಲ್ಲ ಪ್ರಾಣಿ 14
ಮಾರುತ ಭಾರತಿ ಶೇಷ ಶಿವ ಪಾರ್ವತಿ-
ಸರಸಿಜ ಬಾಂಧವಾಗ್ನಿ ಧರ್ಮ
ಕಾಲ ಮೃತ್ಯು ಕಾಲನ ದೂತರು
ಅರಸುತಿಪ್ಪರು ಲವ ತೃಟಿಯ ಪ್ರಾಣಿ 15
ಇವರಿವರಿಗುತ್ತಮರು ಇವರಿವರಗಧಮರು
ಇವರೆಲ್ಲರಿಗೆ ಶ್ರೀ ಭೂಮಿ ದುರ್ಗಾ
ಅವಳಿಗೆ ಶ್ರೀ ಹರಿಯು ತಾನೆ ನಿಯಾಮಕನು
ವಿವರದಲಿ ತಿಳಿ ತಾರತಮ್ಯ ಪ್ರಾಣಿ 16
ಲಕುಮಿ ಮೊದಲು ಮಾಡಿ ಇವರೆಲ್ಲರಿಗೆ ಲೇಶ
ಶಕುತಿಯಿಲ್ಲವೊ ಕಾಣೊ ಮರುಳೆ
ಅಕಟಕಟ ಗುಣಪೂರ್ಣ ಸರ್ವ ಸ್ವಾತಂತ್ರ ವ್ಯಾ-
ಪಕ ಸರ್ವಾಂತರ್ಯಾಮಿಯೆನ್ನೋ ಪ್ರಾಣಿ 17
ಕರುಣಾ ಕಟಾಕ್ಷವುಳ್ಳನಕ
ಸುರ ನರೋರಗ ಯಕ್ಷಲೋಕದಲ್ಲಿದ್ದವರು
ಬರಿದೆ ಕೂಗಿದರೇನು ಆಹುದೋ ಪ್ರಾಣಿ 18
ಕಾಲ ತಪ್ಪಿಸಿ ಕಾವ ಹರಿತಾನು
ಸಾವ ಕಾಲವ ಮಾತ್ರ ತಪ್ಪಿಸನೋ
ಕಾವ ಕೊಲ್ಲುವ ಸ್ವಾಮಿ ಕಾಲನಾಮಕ ಪುರುಷ
ಜೀವಿಗಳು ಮುಖ್ಯವಲ್ಲ ಕಾಣೋ ಪ್ರಾಣಿ 19
ಭಗವವÀಸ್ವತಂತ್ರವನು ತಿಳಿಯದೆ ಮರುಳಾಗಿ
ಜಗದೊಳಗೆ ಚರಿಸದಿರೊ ಮಾನವ
ಅಘ ದೂರನಾಗೊ ನಾನಾ ಬಗೆಯಿಂದಲ-
ನ್ಯಗರ ಚಿಂತೆಗಳಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ಟು ಪ್ರಾಣಿ 20
ಹಲವು ಮಾತೇನಿನ್ನು ದಾಸಭಾವವ ವಹಿಸಿ
ಕಲಿಯುಗದೊಳಗೆ ಸಂಚರಿಸೆಲೊ
ಬಲವಂತ ವಿಜಯವಿಠ್ಠಲನ ಪಾದಾಂಬುಜವ
ನಿಲಿಸಿ ವಲಿಸಿಕೊ ಮನಸಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಣಿ 21