ಎಂಥಾ ಭಾಗ್ಯವೆ ಎಂಥಾ ಪುಣ್ಯವೆ
ಗೋಪಿ ಪ.
ಎಂತು ಸಾಕಲಿಂಥ ದುಷ್ಟನ
ಎಂತನಿಂತು ಚಿಂತೆಯಾಂತು ಅ.ಪ.
ಪುಟ್ಟಿದೇಳು ದಿವಸದಲ್ಲಿ ದುಷ್ಟಪೂತನಿ ಕೊಂದ ದೇವ
ದೃಷ್ಟಿವಂತನೆ ದಿಟ್ಟ ತೃಣ ಕೇಶೀಯರ
ಪುಟ್ಟಕಾಲಲಿ ಶಕಟನಳಿದ
ಕಟ್ಟಿ ಸಕಲ ದನುಜರನ್ನು
ದೃಷ್ಟಿ ತಾಕಿತೆ ಕೃಷ್ಣಗೆನುತ 1
ವಿಪ್ರನು ನಿನ್ನ ಮನೆಗೆ ಬಂದು
ಕ್ಷಿಪ್ರದಿ ಪೂಜೆ ಕೃಷ್ಣೆಗೆನಲು
ಅಪ್ರಮೇಯನು ವಿಪ್ರನ ಮುಟ್ಟೆ
ಕಟ್ಟಿ ಕಂಬಕೆ ಬರಲು ನಿಂದು
ಕೃಷ್ಣಗರ್ಪಿಸೆ ನೈವೇದ್ಯವಾಗ
ಸುಪ್ರಕಾಶದಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ಕೃಷ್ಣನನು ನೀನಪ್ಪಿ ಮುದ್ದಿಸೆ2
ಚಂದಿರನ ನೀ ತೋರು ಎನಲು
ಇಂದುವದನ ಕೇಳಲಾಗ
ಸುಂದರಾನನನಂದದಿ ಗೋವ
ಚಂದದಿಂದ ಕಾದು ಕಾಳಿಂಗನಂದದಿ 3
ಸುರರು ಶ್ರೀ ಶ್ರೀನಿವಾಸನ
ಶಿರದಿ ಪುಷ್ಪ ಮಳೆಗೆರೆಯಲು
ನೆರೆದು ಗೋಪೇರ ಸೀರೆ ಸೆರಗ ಸೆಳೆದು
ವರಳನೆಳೆದು ಮುರಿದು ಮರವ
ಗರೆದು ಅಮೃತಸದೃಶ ವಾಣಿ
ನೆರೆದು ಗೋಪಿಯರೊಡನೆ ನಾಟ್ಯಗರೆದು
ರಾಸವಾಡೆ ರಂಗನಕರೆದೆರೆವೆ ಮಗುವೆನ್ನುವ 4

ಎಲ್ಲರಂತಲ್ಲ ಹರಿ ಜಗದೊಳಗೆಲ್ಲ ತಿಳಿಯಬೇಡಿರೊ ಪ.
ಪುಲ್ಲಲೋಚನ ತನ್ನಲ್ಲೇ ಮನವ ನಿಲ್ಲಿಸಿದಂಥ ತಾ
ಅಲ್ಲೆ ಆಟವಾತೋರಿದ ಅ.ಪ.
ಮಣ್ಣುತಿಂದನೆಂದ್ಹೊಡೆದರೆ ಗೋಪಿ
ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚುತ ಅಳುವ
ಬೆಣ್ಣೆ ಬಾಯ್ತೆರೆಯೆನೆ ಸಣ್ಣ ಮೂರ್ ಲೋಕವೆ
ಗೋಪಿ ತಾ ಅಗ್ರಗಣ್ಯ1
ಕಟ್ಟಲು ಹರಿ ಪೋಗಿ
ಥಟ್ಟೆರಡು ಮರದೊಳಿಟ್ಟು ವರಳನೆಳೆದು
ಇಷ್ಟ ಮೂರುತಿ ಕೃಷ್ಣ ಸಿಟ್ಟು ಮಾಡಿದನೇ2
ಶ್ರೀ ಶ್ರೀನಿವಾಸನನು ತನ್ನರಿ ವಾಸುದೇವನೆಂದು
ಘಾಸಿಮಾಡಲು ಕಂಸಾನೇಕ ಖಳರ ಅಟ್ಟಿ
ಶ್ರೀಶ ಸಂಹರಿಸಿ ಯಶೋದೆಯ
ತೋಷಪಡಿಸಿದನು 3

ಕಮಲನಾಭ ಕ್ಷಮೆಯಳೆದ ಪಾದ
ರಮೆಯರಸನೆ ರಮ್ಯ ಚರಿತ
ಕಮಲ ಪಾದವ ತೋರೋ ಅ.ಪ.
ಸೂರ್ಯ ತೇಜ ಪೊಳೆವ ಶೇಷಶಯನ ತಲ್ಪದಿ
ಹಾಟಕಾಂಬರಧರ ಕಿರೀಟ ಮಾಲ ಶೋಭ ಕೃಷ್ಣನೆ
ಸಾಟಿಯಿಲ್ಲದ ಕರದಿ ಲಕುಮಿ ಧಾಟಿಯಿಂದ ವೊತ್ತುವ ಪಾದ
ಸಾಟಿಯಿಲ್ಲದೆ ನಿನ್ನ ಭಕ್ತರ ಪೊರೆವ ದೇವ ನಿನ್ನ ಪಾದವು 1
ದುಷ್ಟರನ್ನು ಮೆಟ್ಟಿ ತುಳಿದ ದಿಟ್ಟ ಕೃಷ್ಣನ ಪಾದವು
ಮೆಟ್ಟಿ ಕಾಳಿಂಗನ ಹೆಡೆಯ ದಿಟ್ಟ ರಂಗನ ಪಾದವು
ಕಟ್ಟಿದ ವರಳನೆಳೆದು ಮತ್ತಿ ಮರವ ಮುರಿದ ಪಾದವು
ಕೊಟ್ಟ ಅಭಯ ಭಕ್ತರ ಪೊರೆವಡಿಟ್ಟ ಪಾದವು 2
ಕೂರ್ಮ ವರಹ ನರಹರಿ ಅಚ್ಚವಾಮನ ಪಾದವು
ಸಯಿಚ್ಚೆ ಪರಶುಧರ ಶ್ರೀರಾಮ ಕೃಷ್ಣ ನಿನ್ನ ಪಾದವು
ಅಚ್ಚವರವನಳಿದು ತೇಜ ಹತ್ತಿ ಮೆರೆವ ಪಾದವು
ಅಚ್ಚುತ ಶ್ರೀ ಶ್ರೀನಿವಾಸ ಕೃಷ್ಣ ನಿನ್ನ ಪಾದವು 3