ಕೊಂಡಾಡಬಹುದೆ ಯತೀಂದ್ರ ಎನ್ನಾ
ಪಾಂಡವಪ್ರಿಯನಾಭಜಕ ವಾದಿರಾಜಯತಿ ಪ
ನಾನಾ ಜನುಮದಾ ಯೋನಿಮುಖದಲಿ ಬಂದು
ಮಾನವಳಿದು ಜ್ಞಾನಶೂನ್ಯನಾಗಿಹ
ಶ್ವಾನಮನದ ಮೂಢಮನುಷ್ಯನಾಗಿ
ಹೀನ ಅಹಂಕಾರಪೂರಿತ ದೋಷಿಂiÀi1
ಅರಿಷಡ್ವರ್ಗದೊಳು ಸಿಲುಕಿ ನರಗುರಿಯಾಗಿ
ಪರರವಾರ್ತೆಯ ಸವಿವ ಹಗಲು ಇರಳೂ
ದುರುಳ ದುಶ್ಚೇಷ್ಟಿಕನು ಬಹುದುರಾತ್ಮನು ನಾನು
ಗುರುಹಿರಿಯರಿಗೆ ಎರಗದ ಗೂಢಪಾಪಿಯನು 2
ಒಡೆಯ ವೈಕುಂಠ ವಿಠಲನ ಭಜಿಸದೆ
ಪೊಡವಿಯೊಳು ಕ್ಷುದ್ರ ದೈವಗಳಿಗೆಲ್ಲ
ಪೊಡಮಡುತಿಹೆ ಸ್ವಾಮಿದ್ರೋಹಿ ಗರುವಿಯಾ
ಕಡುಪಾತಕನ್ನ ನಡತೆಯನು ನೀನರಿಯದಲೇ 3

ಮಾಧವ ಮಾಯ ಜಾಲಗಳ್
ಜಾಣÀ ನೀನೆಲೈ ಮಧುರ ನುಡಿಯೊಳು
ಮಾನವಳಿದ ಮೇಲ್ ಪ್ರಾಣವೇತಕೆ
ಕಾಣಬಂದಿತು ನಿನ್ನ ಕಪಟವು 1
ಶೋಕ ಕಾರಣವರಿಯದಂತೆ ನೀ
ನೇಕೆ ಪೇಳುವೆ ಬರಿದೆ ಎನ್ನನು
ಸಾಕು ಸಾಕು ಈ ಸರಸವಾಕ್ಕುಗಳ್
ಶೋಕವಹ್ನಿಗೆ ಆಜ್ಯ ಸುರಿವರೆ 2
ಭಾಮೆ ಕೃಷ್ಣನ ಪ್ರೇಮ ಪುತ್ಥಳಿ
ಸಾಮ್ಯರಹಿತವೀ ಸ್ನೇಹವೆನ್ನುತ
ಭೂಮಿಯೊಳ್ ಜನ ಪೊಗಳುತ್ತಿದ್ದರು
ಈ ಮಹಾಭ್ರಮೆ ಪೋಯಿತೀಗಲೆ 3
ಚಾರುನುಡಿಗಳಾಪಾರವೆನ್ನೊಳು
ಸಾರ ಪ್ರೇಮವು ರುಕ್ಮಿಣಿಯೊಳು
ಪಾರಿಜಾತದ ಪುಷ್ಪವವಳಿಗೆ
ನೀರಸೋಕ್ತಿಗಳೆನ್ನ ಪಾಲಿಗೆ 4
ಅಮರ ಮುನಿಪನು ನಿನ್ನ ಸಮುಖದೊಳ್
ಅಮಿತವಾಗಿ ತಾ ಸ್ತುತಿಸೆ ಭೈಷ್ಮಿಯ
ಕುಮತಿಯಿಂದ ತಾನೆನ್ನ ತೆಗಳಲು
ಅಮಮಯೆಂದೆಯಾ ಅಪ್ರಮೇಯನೆ 5
ಕುಸುಮ ಮಾಲೆಯು
ಉರಗನಾದೊಡೆ ಮಾಳ್ಪುದೇನು
ಶರದ ಚಂದ್ರನ ಕಿರಣ ತಪಿಪೊಡೆ
ಹಿರಿದು ಕರ್ಮವ ಫಲವಿದೆಲ್ಲವೇ 6
ಕರಿಗಿರೀಶನ ಚಿತ್ತವೀಪರಿ
ಇರಲು ಸುಮ್ಮನೆ ಕೊರಗಲೇತಕೆ
ಸರುವ ಸಂಗವ ತೊರೆದು ತಪದೊಳು
ನಿರತಳಾಗುವೆ ನೀರಜಾಕ್ಷ ಕೇಳ್ 7