ಗುರುಸ್ತುತಿ
ದಾಸರ ಭಜಿಸುತ ಕ್ಲೇಶವ ಕಳೆಯಿರೊ
ವಾಸುದೇವನ ಭಕ್ತರಾದ ಶ್ರೀಪುರಂದರ ಪ
ಮೀಸಲ ಮನದಲಿ ಕೇಶವನಡಿಗಳ
ಆಸೆಲಿ ಪೂಜಿಪ ದಾಸರೊಳಗೆ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಅ.ಪ
ಪುರಂದರ ಗಡದೊಳು ಹಿರಿಯನೆಂದೆನಿಸಿದ
ವರದಪ್ಪನಿಗೆ ವರಕÀುವರ ನೆಂದೆನಿಸಿದೀ
ಧರೆಯೊಳು ತನಗ್ಯಾರು ಸರಿಯಿಲ್ಲದಂತೆ ಮೆರೆಯೆ
ಸಿರಿಯರಸನು ಶೀಘ್ರದಲಿ ತಾನರಿಯುತ 1
ಬಂದನು ಮಗನಿಗೆ ಮುಂಜಿಯೆಂದೆನುತಲಿ
ಚಂದದಿಂದಲಿ ಬೇಡಲು ಧಣಿಯ
ಬಂದೆಯಾತಕೆ ನಮ್ಮ ಚಂದದ ಬೀದಿಲಿ
ಹಿಂದಕೆ ತೆರಳೆನೆ ಬಂದನು ಬಾರಿ ಬಾರಿ 2
ಹರಿಯೆಂದು ತಿಳಿಯದೆ ಜರಿಯುತ ನುಡಿಯಲು
ಮರಳಿ ಮರಳಿ ಯಾಚಿಸೆ ಬಿಡದೆ
ತೆರಳನು ಈ ವೃದ್ಧ ತೆರಳಿಪೆನೆನುತಲಿ
ಸರಸರ ತೆಗೆಯುತ ಸುರಿದನು ನಾಣ್ಯವ 3
ನೋಡುತ ಶ್ರೀಹರಿ ಗಾಡದಿ ಕೈನೀಡೆ
ನೀಡಿದ ಸವೆದ ರೊಕ್ಕವ ನೋಡೀ
ಗಾಡನೆ ಬಂದು ನಾಯಕನ ಸತಿಯಳನು
ಬೇಡಿದ ಪುಣ್ಯವು ಬಾಹೋದೆನುತಲಿ 4
ಏನು ನೀಡಲಿ ಎನಗೇನಿಹುದೆನ್ನಲು
ಮಾನಿನಿ ಮೂಗುತಿ ನೀಡೆಂದೆನಲು
ಮಾನಿನಿ ಮಾಡಲು
ಜ್ಞಾನಿಗಳರಸನು ಗಾಡ ಹಿಂತಿರುಗುತ 5
ಗಾಡನೆ ಮೂಗುತಿ ನೀಡುತ ದ್ರವ್ಯವ
ಬೇಡಲು ಬೇಗದಿ ನೀಡುತ ನುಡಿದನು
ನೋಡುತ ವಡವೆಯ ನೀಡಿದ ಭರಣಿಲಿ
ಸತಿ ಮುಖವಾ 6
ಮೂಗುತಿ ಎಲ್ಲೆನೆ ಬೇಗದಿ ನಡುಗುತ
ನಾಗವೇಣಿಯು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿ ಹರಿಯ
ಆಗ ಕುಡಿವೆ ವಿಷವೆನ್ನುತ ಕರದಲಿ
ನಾಗವಿಷದ ಬಟ್ಲಲಿ ಇರಲು 7
ತೋರಿದಳಾಗಲೆ ತನ್ನಯ ರಮಣಗೆ
ತೋರದಿರಲು ಮುಂದಿನ ಕಾರ್ಯ
ಭಾರಿ ಆಲೋಚನೆಯ ಮಾಡುತ ಮನದಲಿ
ಸಾರಿದ ತನ್ನ ವ್ಯಾಪಾರದ ಸ್ಥಳಕೆ 8
ತೆರೆದು ನೋಡಲು ಆ ವಡವೆಯ ಕಾಣದೆ
ಮಿಗೆ ಚಿಂತೆಯು ತಾಳುತ ಮನದಿ
ನಗಧರನ ಬಹು ಬಗೆಯಲಿ ಪೊಗಳುತೆ
ತೆಗೆದ ಅಸ್ಥಿರ ರಾಜ್ಯದಿ ಮನವ 9
ಕಳವಳ ಪಡುತಲಿ ಆ ಲಲನೆಯ ಸಹಿತದಿ
ತನುಮನ ಧನ ಹರಿಗರ್ಪಿಸುತಾ
ಕ್ಷಣ ಬಿಡದಲೆ ಹರಿ ಚರಣವ ಸ್ಮರಿಸುತ
ಕಮಲನಾಭ ವಿಠ್ಠಲನೆನ್ನುವ ಹರಿ 10

ಭಯಕೃದ್ಭಯನಾಶನ ಮಾಯಾರಮಣ
ಭವಭಯಹರಣ ಪ
ಜೀಯ ಕಾಯುವುದಯ್ಯ ಪರಿಹರಿಸಯ್ಯ ತಾಪ-
ತ್ರಯ ದಯೆತೋರಯ್ಯ ಎನ್ನೊಡೆಯಾ ಅ.ಪ
ನಾನರಿಯೆ ನಿನ್ನಯ ಗುಣಗಣಾದಿಗಳ
ಅನುದಿನದಿನಾ ಅನುಭವಿಸಿ ಭವಚಕ್ರದಾಟಗಳ
ಜನುಮ ಜನುಮಾಂತರದಿ ಬಂದ ವಾಸನಾದಿಗಳ
ದೀನವತ್ಸಲ ದೂರ ನೋಡುವೆಯ ನೀನರಿಯ
ಎನ್ನನು ಉಳುಹುವ ಪರಿಯ ಎನಗ್ಯಾರಿಹರೊ
ನಿನ್ಹೊರತು ಪೂರೆವರಯ್ಯ ವನಜಸಂಭವನಯ್ಯ ಜೀಯ 1
ಕರಿ ಮಕರಿ ಪಿಡಿಯಲು ಬಂದ ಪರಿಯೇನು
ನಿಖಿಳಖಳಕುಲವೈರಿ ಶ್ರೀಹರಿ ಸಿರಿಗೆ ಹೇಳದ್ದೇನು
ಭಕುತನಾರ್ತಧ್ವನಿಯ ಕೇಳಿ ಬಂದೆಯಾ ಏನು
ನಾನು ಆಸಾಧನವನರಿಯೇನು
ಘನ್ನಮಹಿಮ ನಿನ್ನಯ ಕೀರ್ತಿಯನು ಕೇಳಿ ಬಂದೆನು
ಇನ್ನೇನು ನಿನಗೆ ಏನು ತೋರಿದಂತೆ ಮಾಡಿನ್ನು
ಎನ್ನೊಡೆಯ ನೀನೆಂದಡಿಗೆ ಬಿದ್ದಿಹೆನೊ ಇನ್ನು 2
ಈಸಲಾರೆನು ಸಾರಿ ಈ ಭವಸಾಗರದೊಳಗೆ
ಶ್ರೀಶ ನಿನಗತಿಶಯವೆ ಕರುಣವಿಲಾಸ ತೋರೆನಗೆ
ದಾಸದಾಸದಾಸರದಾಸ್ಯ ಕೊಡಿಸೆನಗೆ
ಶ್ರೀಶ ಎನ್ನಯ ಮನದ ಕ್ಲೇಶವನೂ
ನಾಶವಗೈಸು-ನಿರಾಶ್ರಯನಾಗಿಹೆನು
ಏಸುಬಲ್ಲೆನು ಕಾಸಿನವನು
ಬೇಸರಿಸದಿರು ಇನ್ನೂ-ಮುನ್ನೂ 3
ತಾಪತ್ರಯಗಳಿಂದನುದಿನದಿ ನಾ ನೊಂದೆ
ಶ್ರೀಪತಿಯೆ ಹೃತ್ತಾಪಕಳೆದು ಪೊರೆಯಬೇಕೆಂದೆ
ಗೋಪನಿನ್ನಯ ಶ್ರೀಪಾದದೊಳು ಮನವ ನೀಡೆಂದೆ
ಕುಪಿತವೇ ನಿನ್ನವನು ನಾನೆಂದೆ
ಭೂಪ ಆಪತ್ತೋದ್ಧಾರಕನೆಂದೆ
ಪಾಪಿಮಾನವಜನುಮದಲಿ ಬಂದೆ
ಕಾಪಾಡುವುದು ಎಂದೇ-ತಂದೇ 4
ಭೂಸ್ಥಳದಿ ನಿಂತ ಶ್ರೀ ವೇಂಕಟೇಶ ಹರೇ
ತ್ರಿಸ್ಥಳದೊಳು ಈ ಸ್ಥಳವೆ ವೈಕುಂಠ ದೊರೆಯೆ
ವಿಸ್ತರದಿ ಮಹಿಮೆಯ ಪಾಡಿ ಪೊಗಳಲು ನಾವು ಶಕ್ತರೆ
ಸ್ವಸ್ಥಚಿತ್ತವಿಲ್ಲ ಶ್ರೀಹರೇ
ಈ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಎನ್ನ ನೋಡುವರೆ
ದುಸ್ಥಿತಿಯಬಡವನಕೈಯ ಬಿಡುವರೆ-ಶೌರೆ5

ಶ್ರೀ ಕರಗ್ರಹ ಎನ್ನ ಸಾಕಲಾರದÉ ಹೀಗೆ
ನೂಕಿ ಬಿಡುವುದು ನ್ಯಾಯವೆ ಪ.
ಬೇಕೆಂದು ನಿನ್ನ ಪದ ನಾ ಕಾಣ ಬಂದರೆ
ಈ ಕಪಟತನವು ಸರಿಯೆ ಹರಿಯೆ ಅ.ಪ.
ಎಲ್ಲರನು ಸಲಹಿದಂತೆನ್ನ ನೀ ಸಲಹೆನ
ನಿಲ್ಲದೆ ನೀರ ಪೊಗುವೆ
ಸೊಲ್ಲು ಸೊಲ್ಲಿಗೆ ನಿನ್ನ ಸ್ತುತಿಪೆನೊ ಬಾರೆನಲು
ಕಲ್ಲಡೀ ಅವಿತುಕೊಳುವೆ
ಖುಲ್ಲನಲ್ಲವೊ ನಾನು ತಲ್ಲಣಿಪೆ ಪೊರೆ ಎನಲು
ಹಲ್ಲು ಕೋರೆಯ ತೋರುವೆ
ಎಲ್ಲಿ ಹೋಗಲೊ ನಾನು ಇಲ್ಲವೊ ಇನ್ನೊಬ್ಬ
ಸೊಲ್ಲು ಕೇಳುವರನರಿಯೆ | ದೊರೆಯೆ 1
ತಡಬಡಿಸುತಿಹೆನೆನ್ನ ಪಿಡಿದು ಕೈ ಸಲಹೆನಲು
ಘುಡು ಘುಡಿಸಿಕೊಂಡು ಬರುವೆ
ಬಡವನೋ ನಾನು ನಿನ್ನಡಿಯನೇ ನೀಡೆನಲು
ಹುಡುಗತನದಲಿ ಬೇಡುವೆ
ತಡೆಯಲಾರೆನೊ ಭವದ ದಡವ ಸೇರಿಸು ಎನಲು
ಕೊಡಲಿಯ ಪಿಡಿದು ಬರುವೆ
ಕಡು ಬವಣೆ ಬಿಡಿಸೆಂದು ಅಡಿಗಡಿಗೆ ಎರಗಲು
ಅಡವಿ ಅಡವಿಯ ತಿರುಗುವೆ | ಥರವೇ 2
ಹತ್ತು ನಾಲ್ಕು ಲೋಕಕೆ ತೆತ್ತಿಗನೊ ನೀನೆನಲು
ಮುತ್ತ್ಯದೊರೆ ಎಂದೆನ್ನುವೆ
ಸುತ್ತಿರುವ ಆವರಣ ಮತ್ತೆ ನೀ ಛೇದಿಸೆನೆ
ಬತ್ತಲೆ ನೀ ನಿಲ್ಲುವೆ
ಭೃತ್ಯ ನಾ ನಿನಗೆನಲು
ಹತ್ತಿ ಕುದುರೆಯ ಓಡುವೆ
ನಿತ್ಯ ಮೂರುತಿ ನಿನ್ನ ಕೃತ್ಯವೇ ಹೀಗಿರಲು
ಮತ್ತಿನ್ನ ಹ್ಯಾಗೆ ಪೊರೆವೆ | ಕರೆವೆ 3
ದÉೂರೆಯು ನೀ ಜಗಕೆಂದು ಸುರರೆಲ್ಲ ನುಡಿಯುವರೊ
ಅರಿಯೆ ನಾನದರ ಮಹಿಮೆ
ಸಿರಿಗೊಡೆಯನಾದರೆ ಪೊರೆಯದೆಲೆ ಎನ್ನನು
ಕರೆಕರೆಗೊಳಿಸುವರೆ
ತಿರಿಯ ಬರಲಿಲ್ಲ ನಾ ಸಿರಿಯ ನೀಡೆಂದೆನುತ
ಉರುತರದ ಭಯವೇತಕೆ
ಚರಣ ಧ್ಯಾನವನಿತ್ತು ಪರಮ ಭಕ್ತರೊಳಿಡಿಸಿ
ದೊರೆಯೆ ನೀ ಸಲಹ ಬೇಕೋ | ಸಾಕೋ4
ಆಪಾರ ಮಹಿಮನೆ ಆರ್ತಜನ ರಕ್ಷಕ
ಪಾಪಿ ನಾನಿಹೆನೋ ಈಗ
ನೀ ಪಿಡಿದು ಪೊರೆಯದಿರೆ ಕಾಪಾಡುವವರ್ಯಾರೊ
ಶ್ರೀ ಪತಿಯೆ ನೀನೆ ತೋರೊ
ತಾಪಪಡಲಾರೆ ಭವಕೂಪದೊಳು ಬಿದ್ದಿಹೆನು ನೀ
ಕೃಪಾದಿಂದೀಕ್ಷಿಸೋ
ಗೋಪಾಲಕೃಷ್ಣವಿಠ್ಠಲನೆ ನೀನಲ್ಲದಲೆ
ಕಾಪಾಡುವವರನರಿಯೆ ದೊರೆಯೆ 5