(ಕುಮಟಾದಲ್ಲಿಯ ಶಾಂತೇರಿ ಕಾಮಾಕ್ಷಿ)
ಶಾಂತೇರಿ ಕಾಮಾಕ್ಷಿ ತಾಯೇ ಅ-
ನಂತಪರಾಧವ ಕ್ಷಮಿಸು ಮಹಮಾಯೇ ಪ.
ಸರ್ವಭೂತಹೃದಯಕಮಲ ನಿವಾಸಿನಿ
ಶರ್ವರೀಶಭೂಷೆ ಸಲಹು ಜಗದೀಶೆ1
ಮೂಲ ಪ್ರಕೃತಿ ನೀನೆ ಮುನಿದು ನಿಂತರೆನ್ನ
ಪಾಲಿಸುವವರ್ಯಾರು ಪರಮ ಪಾವನ್ನೆ2
ನಿನ್ನಾಧೀನವು ನಿಖಿಲ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡವು
ಮನ್ನಿಸು ಮಹಾದೇವಿ ಭಕ್ತಸಂಜೀವಿ3
ಗೋವೆಯಿಂದ ಬಂದೆ ಗೋವಿಂದಭಗಿನಿ
ಸೇವಕಜನರಿಂದ ಸೇವೆ ಕೈಕೊಂಬೆ4
ಪೃಥ್ವಿಗುತ್ತಮ ಕುಮಟಕ್ಷೇತ್ರನಿವಾಸಿನಿ
ಕರ್ತ ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾಯಣೀಕಲ್ಯಾಣಿ5

(ಭಕ್ತಿ ಎಂಬ ಸ್ತ್ರೀಯ ವರ್ಣನೆ)
ಸೇರಿರೊ ನವ ನಾರಿಕುಂಜರನನ್ನು
ಧೀರಲಕ್ಷ್ಮೀವರನು ಮಂಟಪವೇರಿ ಮುಂದಕೆ ಬರುವನು ಪ.
ಶ್ರವಣ ಕೀರ್ತನ ಸ್ಮರಣ ಸೇವನ ಪೂಜ ಪ್ರ-
ಣವ ದಾಸ್ಯ ಸಖತ್ವ ಸರ್ವವ ವಹಿಪ ನವವಿಧ ಭಕುತಿಯ1
ದೂರ ನಿಂತರೆ ತೋರದು ಸರಿಯಾಗಿ
ಸಾರಗೈಯಲು ಸಾಧನೆಗಳಿಂದಾರು ಮೂರಾಗಿರುವುದು 2
ಜೋಲುವಾ ಸೊಂಡಿಲೆಂಬುದೆ ಸುಜ್ಞಾನ
ಕಾಲುಗಳೆ ಪುರುಷಾರ್ಥವೆನಿಪವು ಬಾಲ ಸದ್ಗುಣಭಾವವು 3
ಭಕ್ತಿ ಭುಕ್ತಿಗಳೆರಡು ನೇತ್ರಗಳು ವಿ-
ರಕ್ತಿಯುದರವು ವಿಷ್ಣು ಗಾಥಾಸಕ್ತಿ ಸಕಲೇಂದ್ರಿಯಗಳು 4
ನಿತ್ಯ ನಿರ್ಮಲ ಚರಿತ ಲಕ್ಷ್ಮೀಶನ
ಭೃತ್ಯಪಾದ ರಜಸ್ಸಮೂಹವನೆತ್ತಿ ನಾಲ್ದೆಸೆ ಸುರಿವದು 5
ಹತ್ತಿರೆಂದಿಗು ಸೇರಲೀಯದು ದು-
ದುರಿತ ಕೂಪದಿ ಒತ್ತಿ ಕೆಡುಹುವ ವಹಿಲವು 6
ಛಲಕೆ ಮೆಚ್ಚುತ ನಲಿವುದು ಮನದಲಿ
ಚೆಲುವ ಶೇಷಗಿರೀಂದ್ರನಾಥನ ವಲಿಸಿ ಕೊಂಡಿಲ್ಲಿಳಿವುದು 7

ಇಂತಾ ಸಾಟಿಗಳೆಷ್ಟೊ ಜಗದೊಳಗಿಂತಾ ಸಪ್ಪಳೆಷ್ಟೊ ಪ
ಅಂತರವರಿಯದೆ ಅಧಮನು ತಾನಾ
ಗಿಂತಿದರೊಳು ಬೊಗಳುವ ಕಂತೆ ಅ.ಪ
ಕುಂತರೆ ನಿಂತರೆ ಸುಜನರ ದೂಷಿಸೆ
ಅಂತಕನಿಗೆ ಸಿಲ್ಕುವೆಯಹುದೊ
ಪಂಥವಿಲ್ಲ ಪರೀಕ್ಷಿಸಿ ನೋಡೆಲೊ
ಸಂತೆಯೊಳಗೆ ನೀಮಾಡುವ ಡಂಬದ 1
ಮಸ್ತಿಯೊಳಾಡಲು ಮಥನಿಪುದಹುದೆಲೊ
ದುಸ್ತರವೆಲೊ ದುರಿತಾಂಬುಧಿಯು
ನಿಸ್ತರಂಗನಿಗೆ ನಿಜಸುಖವೆನ್ನುತ
ಶಿಸ್ತೊಡೆಯುವನಂಥಡಿಯನು ಅರಿಯದ 2
ಆಗದು ಅನುಭವ ನೀಗದು ಕತ್ತಲೆ
ಹ್ಯಾಗೆಂಬುವ ಸಂಶಯ ನಿನಗೇ
ನಾಗರೀಯೆ ನಿಜ ತುಲಸೀ ರಾಮ
ಮದ್ಗುರುವಿ ನಪ್ಪಣೆಯ ಬಿಟ್ಟಿರೆ ಬೊಗಳುವ 3

ಕರುಣ ಬಾರದೆ ವಿಠ್ಠಲಾ | ಶ್ರೀ ಪಾಂಡುರಂಗ ಪ.
ಸ್ಮರಣೆ ಮಾಡುತ ಪೊರೆ ಎಂದೆನ್ನುತ
ವರಲುವಾ ಧ್ವನಿ ಕೇಳದೇ ಈ
ಪರಿಯ ಗರ್ವವಿದೇನೊ ಹರಿಯೆ ಅ.
ದೂರದಿಂದಲಿ ಬಂದೆನೋ | ಇಲ್ಲಿಂದ ಮುಂದೆ
ದಾರಿ ಕಾಣದೆ ನಿಂದೆನೋ
ದ್ವಾರಕಾಪತಿ ನೀನಲ್ಲದಿ
ನ್ನಾರು ಕಾಯುವರೀಗ ಪೇಳು
ಸಾರಿದೆನು ನಿನ್ನಂಘ್ರಿ ಕಮಲವ
ಚಾರು ಚರಿತನೆ ಮಾರನೈಯ್ಯ 1
ತನುಸುಖ ಬೇಡಲಿಲ್ಲಾ | ನಿನ್ನ ನಾನು
ಘನವಾಗಿ ಕಾಡಲಿಲ್ಲ
ಮನದ ಹಂಬಲ ನೀನೆ ಬಲ್ಲೆಯೊ
ಮನಕೆ ತಾರದೆ ಸುಮ್ಮನಿಪ್ಪೆಯೋ
ಎನಗೆ ಪ್ರೇರಕ ನೀನೆ ಅಲ್ಲವೆ
ನಿನಗೆ ದಾಸಳು ನಾನು ಅಲ್ಲವೆ 2
ಕರೆಕರೆ ಪಡಿಸುವುದೂ | ಸರಿಯಲ್ಲ ನಿನಗೆ
ಕರಿವರದ ಕೇಳು ಇದೂ
ನರಸಖನೆ ದಯದಿಂದ ನಿನ್ನ
ಚರಣ ದರುಶನವಿತ್ತೆ ಒಲಿದು
ಕರಪಿಡಿದು ಸಲಹೆಂದರೀಗ
ತೆರೆದು ನೋಡದೆ ನೇತ್ರವಿರುವರೆ 3
ಜ್ಞಾನಿ ಹೃತ್ಕಮಲವಾಸ | ಶ್ರೀ ರುಕ್ಮಿಣೀಶ
ಭಾನುಕೋಟಿ ಪ್ರಕಾಶ
ನೀನೆ ಗತಿ ಇನ್ನಿಲ್ಲ ಅನ್ಯರು
ಸಾನುರಾಗದಿ ಸಲಹೊ ಎನ್ನಲು
ಆನನದಿ ಈಕ್ಷಿಸದೆ ನಿಂತರೆ
ಮಾನ ಉಳಿವುದೆ ಭಕ್ತವತ್ಸಲ 4
ಇಟ್ಟಿಗೆ ಕೊಟ್ಟವನೊ ಕೊಟ್ಟನಿನ್ನೇನು
ಅಷ್ಟು ಭಾಗ್ಯವನೂ
ಕೊಟ್ಟೆ ಬಡ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನ ಅವಲಿಗೆ
ದೃಷ್ಟಿ ಬಿದ್ದರೆ ಕಷ್ಟ ಉಂಟೆ
ಕೊಟ್ಟು ಅಭಯ ಪೊರೆ ಗೋಪಾಲ-
ಕೃಷ್ಣವಿಠ್ಠಲ ಮನದಿ ತೋರೋ5

ಕೆಂಪು ಮೂಗಿನ ಪಕ್ಷಿ ತಂಪಿನೊಳಿರುವುದುನೆಂಪು ಬಲ್ಲವರು ಪೇಳಿ ಪ
ಹಂಪೆಯ ವಿರೂಪಾಕ್ಷ ಲಿಂಗನಲ್ಲಿಝಂಪೆಯನಾಡುತಿಹುದು ಅ
ಆರು ತಲೆ ಹದಿನಾರು ಕಣ್ಣುಗಳುಂಟುಮೂರು ಮೂರು ನಾಲಗೆಬೇರೆ ಹನ್ನೆರಡು ಕಣ್ಣು ಕಿವಿಗಳುಂಟುಸೇರಿತು ತೆಂಕಲಾಗೆ 1
ಬಲೆಯ ಬೀಸಿದರು ಸಿಕ್ಕದಾ ಮೃಗಜಲದೊಳು ತಾ ನಿಲ್ಲದುನೆಲನ ಮೇಲಿರುವುದು ನಿಂತರೆ ಸಾವುದು ಕುಲದೊಳಗಾಡುತಿಹುದು 2
ಸಕಲ ಕಲೆಯು ಬಲ್ಲ ಸೀತಳ ಮಲ್ಲಿಗೆಬೇರೆ ಬೇರೆನಬಹುದುಚೆನ್ನ ಕೇಶವನಲ್ಲಿ ಕೃಪೆಯುಂಟಾದರೆಅಲ್ಲುಂಟು ಇಲ್ಲಿಲ್ಲವೆ 3

ಜೋ ಜೋ ಜೋ ಮಲಗೋ | ಮುಕುಂದಾ ಪ
ಹಸನಾಗದು ಗೋಪಾಲ ||ಕೃಷ್ಣ|| 1
ಸೊಲ್ಲ ಲಾಲಿಸುವಿಯ ಕಂದ ||ಕೃಷ್ಣ|| 2
ತೊಟ್ಟಿಲ ತೂಗುತ ನಿಂತರೆ ಶ್ರೀದ -
ವಿಠಲಾ ನಿನಗಾನಂದಾ ||ಕೃಷ್ಣ|| 3

ನಿನ್ನಾಜ್ಞದವನೊ ನಾನೆನ್ನನೊಪ್ಪಿಸದೆಬಿನ್ನಹ ಚಿತ್ತೈಸಿ ಎನ್ನ ಪಾಲಿಸೊ ಕೃಷ್ಣ ಪ
ಏಳು ಸುತ್ತಿನಕೋಟೆ ಯಮನಾಳು ಮುತ್ತಿಕೊಂಡುಪಾಳು ಮಾಡೇವೆಂದು ಪೇಳುತಿರಲುಆಳು ಸಾಮಗ್ರಿಯ ಅಪಾರ ಬಲಮಾಡಿಕೋಳುಹೋಗದ ಮುನ್ನ ಕೋಟೆ ರಕ್ಷಿಸಬೇಕು 1
ಆರು ಮೂರರ ಬಾಧೆ ಆರು ಎಂಟರ ಬಾಧೆಕ್ರೂರರೈವರ ಬಾಧೆ ಹೋರುತಲಿದಕೋಆರಿಂದ ನಿರ್ವಾಹವಾಗದು ಇವರನುಮೇರೆಲಿಡುವನೊಬ್ಬ ಧೀರನ್ನ ಬಲಮಾಡೊ2
ಲಕ್ಷ ಎಂಭತ್ತು ನಾಲ್ಕು ಜೀವರಾಶಿಗಳೊಳುಸೂಕ್ಷ್ಮದ ಕೋಟೆಂದುಪೇಕ್ಷಿಸದೆಪಕ್ಷಿವಾಹನ ನೀನು ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ ನಿಂತರೆಅಕ್ಷಯ ಬಲವೆನಗೆ ರಕ್ಷಿಸೊ ಸಿರಿಕೃಷ್ಣ 3

ನೋಡಿದ್ಯಾ ನೋಡಿದ್ಯಾ ಪ
ನೋಡಿದ್ಯಾ ಶ್ರೀ ಗುರುಗಳನ್ನು | ಈ ಡಾಡಿ ಕೊಂಡಾಡಿದ್ಯಾ
ಆಹಾ ನೋಡಿ ಮನದಲ್ಲಿ ಕೊಂಡಾಡುತ್ತ ಗುರುಗಳ
ರೂಢಿವಳಗೆಲ್ಲ ಈಡಿಲ್ಲ ಯತಿಗಳ ಅ.ಪ
ನಿಂತರೆದುರಲ್ಲೆ ಮುಖ್ಯ ಪ್ರಾಣಾ | ಜಗ
ದಂತ ರೊಳಗೆಲ್ಲಿ ಅತಿ ಪ್ರಾಣಾ
ಅಂತರಂಗದಲ್ಲಿ ಶಾಂತ ಮೂರುತಿಗಳು
ಮಂತ್ರಾಲಯದಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದ ಗುರುಗಳಾ 1
ಹೊದ್ದ ಕಾವೀಶಾಟಿಯಿಂದಾ ಶ್ರೀ
ಮುದ್ರೆ ಹಚ್ಚಿದ ದೇಹ ದಿಂದಾ
ಕೇಸರಿ ಗಂಧಾ | ಬಲು
ಮುದ್ದು ಸುರಿವನಾಮದಿಂದಾ
ಅಂಗಾರ ಮುದ್ರೆಯೊಳಕ್ಷತೆ
ಎದ್ದು ಬರೂವಂಥ ಮುದ್ದು ಗುರೂಗಳಾ 2
ಮುದ್ದು ಬೃಂದಾವನದ ಮಾಟಾ
ಅಲ್ಲಿದ್ದು ಜನರ ಓರೆನೋಟಾ
ಪ್ರಸಿದ್ದ ರಾಯರ ಪೂರ್ಣನೋಟ
ನಮ್ಮಲ್ಲಿದ್ದ ಪಾಪಗಳೆಲ್ಲ ಓಟ
ವಾಹನ ನರಸಿಂಹ ವಿಠಲಾ | ಅ
ಲ್ಲಿದ್ದು ವರವ ಕೊಡುವ ಗೋಪಾಲಕೃಷ್ಣನ್ನಾ 3

ಪಾಲಿಸು ಪರಮಪಾವನ ಪದ್ಮಾವತೀರಮಣ
ಪಾಲಿಸು ಪಯವಾರಿಧಿವಾಸ ಪದ್ಮಗದಾಧರ ಕೌಸ್ತುಭಭೂಷ ಪ.
ಪಾಹಿಪಾರ್ಥಸಾರಥಿಅ.ಪ.
ಮದನಜನಕ ಮಹಿಮಾಂಬುಧಿ ನಿನ್ನ
ಪದಕಮಲವ ನಾ ಸ್ಮರಿಸದೆ ಎನ್ನ
ಮದಮುಖತನವನು ಒದರುವದೆನ್ನ
ಪದುಮನಾಭ ರಕ್ಷಿಸು ನೀ ಮುನ್ನ
ಸದಯಾಂಬುಧಿ ನೀನಲ್ಲವೆ ನಿನ್ನೊಳು ಕ್ರೋಧ
ಉದುಭವಿಸುವುದು ನಿಜವೇ ಭಕ್ತವಾತ್ಸಲ್ಯ
ಇದಕೆ ನೀ ಊನ ತರುವೆ ಸಾಕು ಈ ಮರವೆ
ಒದಗಿಸು ಸರ್ವಮನಸಿನೊಳ್ ಪುದು-
ಗಿದಿಷ್ಟಾರ್ಥಗಳ ನೀ ದಯವಿಡುತ ಇಹಪರಗತಿಗಾ-
ಸ್ಪದವಾದ ಸಂಪದವ ನೀ ಕೊಡು ತ್ವರಿತ ತ್ರೈಲೋಕ್ಯದಾತ
ಮಧುಸೂದನ ಮಂದರಗಿರಿಧರ ನೀ-
ರದ ನಿಭ ನಿರ್ಮಲ ನಿಜರೂಪ ಗುಣ
ಸದನಾಚ್ಯುತ ರವಿಕುಲದೀಪ ನಿರ-
ವಧಿ ಆನಂದ ರಸಾಲಾಪ
ಬುಧಜನೋಪಲಾಲಿತ ಲೀಲಾಯತ
ಉದಧಿಶಾಯಿ ಮಾನದ ಮಧುಸೂದನ1
ನಾಮಸ್ಮರಣೆಯೆ ನರಕೋದ್ಧಾರ
ನೇಮವಿಲ್ಲೆಂಬುದು ನಿನ್ನ ವಿಚಾರ
ಸಾಮಾರ್ಥದ ಗುಣಕೆಲ್ಲನುಸಾರ
ಪಾಮರ ಮನಕಿದು ಈ ಗುಣಭಾರ
ಶ್ರೀಮನೋಹರನೆ ಲಾಲಿಸೊ ಚಾತುರ್ಥಿಕ ಜ್ವರದಿ
ಭ್ರಾಮಕನಾದೆ ಪಾಲಿಸೊ ದಾರಿದ್ರ್ಯವೆಂಬ
ಸೀಮೆಯಿಂದಲಿ ದಾಟಿಸೊ ಸುಕೀರ್ತಿಯ ಮೆರೆಸೊ
ಸಾಮಗಾನಲೋಲ ಸುಜನ
ಸ್ತೋಮ ಭಾಗ್ಯನಿಧಿಯೆ ಎನ್ನ ಮನದ ಅಜ್ಞಾನವೆಂಬ
ತಾಮಸ ಪರಿಹರಿಸಿ ಜ್ಞಾನೋದಯದ ಸದಾನಂದ
ಈ ಮಹಾಭಾಗ್ಯಗಳೆಲ್ಲ ನೀನಿತ್ತಿರೆ
ನೀ ಮಾಡುವುದೆಲ್ಲವು ಸಹಜ ಗುಣ
ಧಾಮಾಶ್ರಿತ ನಿರ್ಜರಭೂಜ ಸುಜನ
ಸ್ತೋಮಾರ್ಕಾಮಿತ ವಿಭ್ರಾಜ
ಶ್ರೀಮಚ್ಛೇಷಾಚಲ ಮಂದಿರ ಸು-
ತ್ರಾಮಾರ್ಚಿತ ಸದ್ರಾಮ ಶ್ರೀರಾಮ2
ಉಡುವ ಸೀರೆಯ ಸೆಳೆಯಲು ದ್ರುಪಜೆಯ
ಕೊಡಲಿಲ್ಲವೆ ಬಹುವಸನ ಸಂತತಿಯ
ಹಿಡಿಯವಲಕ್ಕಿಗೆ ದ್ವಾರಕ ಪತಿಯ
ಕಡು ಸರಾಗವಾಯ್ತಿಂದಿನ ಪರಿಯ
ಬಿಡುತ ಬೆಟ್ಟದ ಮಧ್ಯದಿ ನಿಂತರೆ ನಿನ್ನ
ಬಿಡುವರ್ಯಾರಯ್ಯ ಶೀಘ್ರದಿ ಮನಸಿನಿಷ್ಟ
ಕೊಡು ದಯವಿಟ್ಟು ಮುದದಿ ಕರುಣಾವುದಧಿ
ಕಡುಲೋಭಿತನ ಬಿಡು ಮಹರಾಯ
ಅಡಿಗಳಿಗೆರಗುವೆನು ಜಗದಯ್ಯ ಪೂರ್ವಾರ್ಜಿತ ಕರ್ಮ
ವಡಂಬಡಿಸಿ ರಕ್ಷಿಸು ದಮ್ಮಯ್ಯ ಪಂಢರಿರಾಯ
ಒಡೆಯ ಶ್ರೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾಯಣ
ನಡುನೀರೊಳು ಕೈಬಿಡುವೆಯ ನೀ
ತೊಡಕೊಂಡ ಬಿರುದೇನಯ್ಯ ಈ
ಕಡು ಕೃಪಣತನ ಸಾಕಯ್ಯ
ಪೊಡವಿಯೊಳಗೆ ಪಡುತಿರುಪತಿಯೆಂಬ
ದೃಢಕಾರ್ಕಳದೊಡೆಯ ಶ್ರೀನಿವಾಸನೆ3

ಪುರಂಜನೋಪಾಖ್ಯಾನ ಲಾವಣಿ
ಗೆರಗಿ ಮಹೇಶ್ವರನಾ
ಶಾರದೆಯ ಸರಸಿಜಸಂಭವನಾ | ಇಂದಿರೆ
ಪರಮಭಕ್ತಿಯಲಿ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿ ಸತ್ಕವಿ
ಕರುಣಿಪುದು ಜ್ಞಾನ |
ಚರಣಗಳಿಗೆ ಬಿನ್ನೈಸುವೆನಾ 1
ಯತಿಗಣಪ್ರಾಸೊಂದಾದರು ತಿಳಿಯದು
ಮತಿಹೀನನು ನಾನು | ನಾನಾಚಮ-
ತ್ಕøತಿಗಳರಿಯದವನು | ಆದರೀ
ಕೃತಿಯಲಿ ತಪ್ಪೇನು |
ಮತಿವಂತರಾಲಿಸುವುದು ನೀವಿದನು 2
ಒಂದರೊಳಗೆ ಎರಡಾಗಿ ಎರಡರೊಳು
ಹೊಂದಿ ಮೂರ್ನಾಲ್ಕೈದಾಗಿ
ಆರೇಳೆಂಟೊಂಬತ್ತುಗಳಾಗಿ | ಸಕಲದೊಳು
ಹೊಂದಿರುವುದುತಾಗಿ
ಕುಂದಿಲ್ಲದೆ ಇರುತಿರುವ ಮಹಾತ್ಮನ
ರಂದವ ಚನ್ನಾಗಿ | ತಿಳಿದು ಸುಖ
ತಂದವನೇಯೋಗಿ 3
ಮೊದಲು ಮಹತ್ ಸೃಷ್ಟಿಯಲಿ ಎಲ್ಲತ-
ತ್ವದಲಿ ತೋರುತಿಹುದು
ಬೇರೆಬೇರಾಗಿ ಕಾಣಿಸುವುದು
ಅದುಭುತವಾಗಿಹ ಅನಾದಿ ಕರ್ಮತ್ರಿ-
ವಿಧದಿ ಭಾದಿಸುವುದು | ಅದರೊಳು ಬಿ-
ಡದೆ ತಾ ಮುತ್ತುವುದು
ಎಂದಿಗು ನಿಜವತಿ ರಹಸ್ಯವಿದು 4
ಮೊಟ್ಟೆವೊಂದು ದಶಸಾವಿರವರುಷಗ
ಳಿಟ್ಟು ಜಲದಿತಾನು | ಅದಕೆ ಕೈ-
ಗೊಟ್ಟು ಎಬ್ಬಿಸಿದನು | ನಾನಾ ವಿಧ
ವೆಷ್ಟಿ ಸಮಷ್ಟಿಗಳೆರಡೆಂದದರೊಳು
ಗುಟ್ಟಂಗಡಿಸಿದನು | ಗುರಿಯಮಾ
ಡಿಟ್ಟು ಚೇತನಗಳನು | ಅನೇಕವು
ಪಟ್ಟಣ ರಚಿಸಿದನು 5
ಈ ಪಟ್ಟಣಕಾರ್ ಮಂದಿ ಇರುವರತಿ
ಕಾಪಾಡುವರದರೊಳು
ವ್ಯಾಪಾರಗಳನು | ಬಹುವಿಧಮಾಡುವ-
ರಾಪುರ ಜನರುಗಳು | ಇವರುನಡೆ
ಕೋಪಿಸೆ ಹಗಲಿರುಳು 6
ಎರಡು ಮಾರ್ಗದೊಳಿರುತಿಹರೆಲ್ಲರು
ಹುರುಡಿಲ್ಲವುನೋಡೆ | ಗಜಿಬಿಜಿಯು
ತರತರದಲಿಮಾಡೆ | ನಮಗಿದೆ
ಸ್ಥಿರವೆನ್ನುತ ಕೂಡೆ |
ಪರಿಪರಿ ಬಗೆಯಲಿ ಭೇದ ಪುಟ್ಟುವುದು
ಕರೆಕರೆಯಂದುಡೆ | ವಳಗೆಕೆಲ
ಬರುಹರುಷದಿ ನೋಡೆ | ಯುವಶೃಂ-
ಗರುವು ಇದಕೆ ಈಡೆ 7
ಇದೆತನ್ನದೆನುತೋರ್ವಳು ಮಾನಿನಿ
ಚದುರತನದಿ ಬಂದು | ಊರ
ಮುಂದಿರುವ ವನದಿ ನಿಂದು | ಅವಳಿಗಿರು
ವುದು ಜನ ಹನ್ನೊಂದು
ಚದುರೆಯೈದುತಲೆ ಸರ್ಪವಾಡಿಸುತ
ಜಾಣೆಯಿರುವಳಂದು | ತಾನೊಬ್ಬನ
ಇಂದು | ಸುಖದೊಳಾ-
ಳ್ಬೇಕುರಾಜ್ಯವೆಂದು 8
ಅರಸನೊಬ್ಬ ವಿಜ್ಞಾತನೆಂಬ ಭೂ-
ಸುರನಸಹಿತನಾನಾ | ದೇಶಗಳ
ತಿರುಗುತ ಉದ್ಯಾನ | ವನದಿಕಂ-
ಡನು ಆತರುಣಿಯನ
ಪರಮ ಮಿತ್ರನಹ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನ ಮರೆತು
ಹರುಷದಿ ಪೊಕ್ಕುವನ | ಸ್ಮರಶರಕೆ
ತರಹರಿಸುತಲಿರೆ ಮನ | ಕೇಳಿದನು
ನಗುತಲಿ ನಾರಿಯನ 9
ಯಾರೆ ಹುಡುಗಿ ನೀನ್ಯಾರೆ ನಿನ್ನ ಪೆಸ-
ರೇನು ಪೇಳೆ ಹೆಣ್ಣೆ | ಮಾತನಾ-
ಡೆಲೆ ತಾವರೆಗಣ್ಣೆ | ನಿನ್ನ ಮೈ-
ಸುಲಿದ ಬಾಳೆಯ ಹಣ್ಣೆ
ಯಾರದು ಈ ಜನ ಉರಗವೇನು ವನ-
ವಾರದು ಶಶಿವದನೆ | ಈ ಪುರವ-
ನಾಳುವನಾವವನೆ | ಒರ್ವಳಿ-
ಲ್ಲಿರುವುದಕೇನ್ಹದನೆ 10
ಎನಲು ನಸುನಗುತವನಿತೆನುಡಿದಳೀ
ಜನಗಳು ನನ್ನವರು | ಇಲ್ಲಿಕಾ-
ಣುವ ಪುರ ನನ್ನೂರು | ಸರ್ಪನ-
ನ್ನದು ಇದಕಿನ್ನಾರು |
ಅರಸರಿಲ್ಲ ನಾನೊಬ್ಬಳಿರುವೆನೀ
ವನದೊಳು ನೀನ್ಯಾರು | ನಿನ್ನಕಥೆ
ವಿವರಿಸೆನಗೆ ತೋರು | ಯನ್ನ ಬಳಿ-
ಗಿಷ್ಟವಿರಲುಸಾರು 11
ಎಲ್ಲಿ ನೋಡೆ ಸ್ಥಳವಿಲ್ಲವೆನಗೆ ನಿ-
ನೆನ್ನ ಪುಷ್ಪಶರನು | ನೀನುಪೇ-
ಪರಿ ವಲ್ಲಭನನು ಮಾಡಿಕೊ ಎನ್ನನು ಬಹು
ಬಲ್ಲಿಯಳೆ ನೀನು | ನಿನ್ನಸರಿ
ಚಲ್ವೆಯರಾರಿನ್ನು | ಇಬ್ಬ-
ರಾಳ್ವೆಯೀವೂರನ್ನು 12
ಎನಲು ಹರುಷಗೊಂಡಾಕೆ ಸಮ್ಮತಿಸಿ
ಜನವೆರಗಿತಂದು | ನುಡಿದಳಾಮೊಗದ-
ಲಿನಗೆತಂದು | ನಿನ್ನಮೇಲ್
ಮನಸಾಯಿತುಯಿಂದು
ನಿನ್ನನು ಮಾನವೇತಕಿಂದು | ಆಳು
ಜನಸಹಿತ ಪುರವ ಮುಂದು ನೀನು
ನಾನಿರುವೆವಾಗಿವಂದು 13
ಸರ್ವವನ್ನು ಭವದಿ
ಆದರಿಸುತತತ್ಪುರ ಮಧ್ಯ | ದೊ
ಳುಪ್ಪರಿಗೆಯೇರಿ ತ್ವರದಿ | ಸರ
ಸಗಳನಾಡಿ | ಬಹುತರದಿ
ಮುಳುಗಿ ಸಂಸಾರವೆಂಬಶರಧಿ 14
ಅನ್ನಪಾನಾಭರಣ ಕುಸುಮ
ವಿನ್ನು ಗಂಧಧೂಪ | ತಾಂಬೂಲಗಳ
ಮನ್ನಣೆಯಲಿ ಭೂಪ | ಪೊಂದಿದ ಸುಖ
ವನು ನಾನಾರೂಪ | ನನ್ನದು
ಎನ್ನುತಲಿ ಪ್ರತಾಪ | ಶಾಲಿತಾ-
ರಾಜ್ಯವಾಳಿದನಾಗುತಭೂಪ 15
ದ್ವಾರಗಳೊಂಭತ್ತಾಪುರಕಿರುವುದು
ಮೂರು ಪೂರ್ವದಲ್ಲಿ | ಮೇ-
ಲೆರಡು ಕಿಟಕಿಗಳಿಹವಲ್ಲಿ | ಬಿಗಿಸಿ
ಕಟ್ಟಿಹುದು ಕನ್ನಡಿಯಲಿ
ತೋರುವುದುತ್ತರದಕ್ಷಿಣದೊಳೆರಡು
ದ್ವಾರ ಪಶ್ಚಿಮದಲಿ
ಕಾರಣವದರಲ್ಲಿ 16
ಮತ್ತದರೊಳಗಾರ್ಸುತ್ತು ಕೋಟೆ ಒಂ-
ಬತ್ತು ಬಾಗಿಲ ಪುರದಿ | ಅನೇಕವು
ಗೊತ್ತನಾವವಿಧವಿ |
ಉತ್ತಮವಹಪುರದಿ | ಮುಖ್ಯವಾ-
ಗಿರುವದೆರಡು ಬೀದಿ | ದೊರೆಯಮನೆ-
ಯಿರುವುದು ವಿಸ್ತರದಿ17
ಇಂತರಮನೆಯಲಿ ದೊರೆ ಕಲಿಯಾಗುತ
ಕಾಂತೆಯೊಡನೆ ಸೇರಿ | ಸದಾಸು-
ಸ್ವಾಂತನಾಗಿಮೀರಿ | ಸೌಖ್ಯಹೊಂ-
ದುತಲಾವೈಯ್ಯಾರಿ
ನಿಂತರೆ ನಿಲುವನು ಕುಳಿತರೆ ಕೂಡುವ
ಮಲಗಿದರೆ ನಾರಿ | ತಾನು
ಮಲಗುವಯೇಕದಿ ಸೇರಿ | ಉಂಡ-
ರುಣ್ಣುವನು ಅವಳನುಸಾರಿ 18
ಮನದಿಯೋಚಿಸದನೂ | ಈಗಲೆ
ಮೃಗಯಾತ್ರೆಗೆತಾನೂ |
ಸೊಗಸಿಂದ ಸೈನ್ಯವ ಕೂಡುತ ಪುಂ-
ಚಪ್ರಸ್ಥವನವನು | ಪೊಕ್ಕು ಅ-
ಲ್ಲಿರುವಮೃಗಗಳನ್ನು | ಹೊಡೆದು ಸಂ-
ತೋಷದಿ ಸುಖಿಸುವೆನು 19
ಮೂರೆರಡು ಕುದುರೆಯೈದು ಮೇಲ್
ಮೂರು ಪತಾಕಿಗಳು | ಅ-
ಚ್ಚೆರಡು ಎರಡು ಕೂಬರಗಳು | ಚಕ್ರ
ವೆರಡುವರೂಥಗಳೇಳು
ಆರಥಕೊಪ್ಪುವದೇ-
ಕರಶ್ಮಿನಾಲ್ಕೊಂದು ವಿಕ್ರಮಗಳು | ಒಬ್ಬ
ಸಾರಥಿ ಎರಡು ಗತಿಗಳು | ಬಿಗಿಸಿಹುದು
ಕನಕಭೂಷಣಗಳು 20
ಪುರಂಜನ ಭೂ-
ಕಾಂತಕರದಿ ಧನುವ | ಪಿಡಿದುಸು-
ಸ್ವಾಮತದಿಂದಲನುವಾ | ಗಿಬಹ ಹನ್ನೊಂ-
ದು ತನ್ನ ಜನನ | ಸಂತಸದಲಿ ಕೂ-
ಡುತ ಹೊರಡುತ ತಾ ಪೊಕ್ಕನು
ಕಾನನವಾ | ಶರಗಳಿಂ-
ದ್ಹೊಡದು ಮೃಗನಿವಹವಾ | ಮೇರೆಯಿಲ್ಲ-
ದೆ ತಟ್ಟುತ ಭುಜವಾ 21
ಇನಿತು ಬೇಟೆಯಾಡುವ ಕಾಲದಿ ತನ್ನ
ಮನದಿ ನೆನೆದು ಸತಿಯಾ | ತಕ್ಷಣವೇ
ಬಂದು ಸೇರಿ ಮನೆಯ | ಕಾಣದೆ
ಹುಡುಕಿದನು ಯುವತಿಯ
ಮಂಚದೊಳಿಹ ಸತಿಯ | ಕಂಡುಲಾ-
ಲಿಸುತ ಚಮತ್ಕøತಿಯಾ | ನುಡಿಯಲುಪ-
ಚರಿಸಿದನಾಕಾಂತೆಯ 22
ನೂರುವರುಷವೀರೀತಿಯವಳೊಡನೆ
ನೂರುಹನ್ನೊಂದು ಮಕ್ಕಳನ್ನು | ಪಡೆದು ಸಂ-
ಸಾರದಿ ಕಾಲವನು | ಯಾರೆ-
ಮೀರಿ ಹೋದುದಿನ್ನು | ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳ
ಪಡೆದನನೇಕರನು
ದೇಶತುಂಬಿಸಿದ ತನ್ನ | ವರನು 23
ಉತ್ತರ ದಕ್ಷಿಣ ಪಾಂಚಾಲಗಳಾ
ಳುತ್ತಲಿವನು ತನ್ನ | ಸುತರಬೆರೆ-
ಯುತ್ತಸದಾ ಚಿನ್ನ | ಬೆಳ್ಳಿ ನವ-
ರತ್ನರಾಶಿಗಳನಾ | ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಕೂಡಿ-
ಸುತೈಶ್ವರ್ಯದಿ ಮತ್ತನಾ | ಗುತಲನ್ಯಾ
ಚಿಂತೆಯಿಲ್ಲದೆ ನಾ | ಬಲು
ಪುಣ್ಯವಂತನೆ |
ನ್ನುತ್ತತಿಳಿದಿರುವನಾ 24
ಚಂಡವೇಗವೆಂಬುವರಾ ತಮ್ಮತಮ್ಮ
ಹೆಂಡಿರುಗಳು ತಾವು | ಸೇರಿಮು-
ನ್ನೂರರವತ್ತು ಜನವು | ಗಂಧರ್ವರು
ಬಂಡೆಬ್ಬಿಸಿ ಪುರವು | ದಂಡು
ಮುಂದಾಗೆ ರಿಪುಬಲವು | ಕ್ಷೀಣಗತಿ
ಹೊಂದುತಲಿರೆ ಪುರವು 25
ಸ್ತ್ರೀಜಿತನಾಗಿಹಕಾರಣದಲಿಯಾ
ರಾಜಪುರಂಜನಗೆ | ಯತ್ನವಿ-
ಲ್ಲದೆ ತನ್ನಯಪುರಿಗೆ | ಕೇಡುಬಂ-
ದರು ತೋರದು ಕೊನೆಗೆ |
ಶೋಕದಿ ಮನದೊಳಗೆ | ಮಿ
ಡುಕುತಲಿರಲಾನೃಪತಿಮೇಗೆ | ಮತ್ತು
ಶತ್ರುಗಳುನೆರೆಯೆ ಹೀಗೆ 26
ಯವನೇಶ್ವರನೊಬ್ಬನುಭಯಪ್ರಜ್ವಾ
ರಾದಿ ಸೈನಿಕರನು | ಕಾಲಕನ್ಯಾಖ್ಯ
ಯುವತಿಯನ್ನು | ಕರೆದುಕೊಂ-
ಡೀಪುರವ ಸೇರಿದನು |
ಬವರದಿ ಗೆದ್ದನು ಭವಿಸಿದನಾ
ಕನ್ಯಾಮಣಿಪಟ್ಣವನು | ಭೋಗಿಸಿದ-
ಳಾಪ್ರಜ್ವಾರನನು | ಸುಡಲುಪುರಿ
ಕಂಡು ಪುರಂಜನನು 27
ಕಾಲಕನ್ಯೆ ತಾ ಲೀಲೆಯಿಂದಲಿ ನೃ-
ಪಾಲನ ಹತ್ತಿಗೆಯಾ | ಪಿಡಿಯೆ ಹಾ-
ಹಾಯೆನಲಾರಾಯಾ | ಅಬಲತೋ-
ರದು ಮುಂದೆ ಉಪಾಯ |
ಬಾಲಕರನು ಪತ್ನಿಯ | ನುಕೂಗಿಬಿಡು-

ಶುಭ ಚರಣಕೆ ಹೊಯ್ಯಂದ ಹಂಗುರವ |
ಹೊಯ್ಯಂದ ಡಂಗುರವ
ಹೊಯ್ಯಂದ ಡಂಗುರವ
ಹೊಯ್ಯಂದ ಡಂಗುರವ ಪ
ಸಂತರೊಳಗ ಮಹಂತನು ಈತನೇ |
ನಿಂತರೆ ನೆರೆಯಲಿ ಸ್ವರ್ಗದ ಸುಖವುಂಟು |
ಇಂತಿಪ್ಪ ಪ್ರಪಂಚ ಪರಮಾರ್ಥವೆನಿಸಿದ |
ಕರತಲ ಮಲಕಂತೆ ತೋರಿದ 1
ಗುರು ಎಂದರೆ ಹಗದೊಳು ತಾನೇ ತಾನೇ |
ಮರಳು ಮಂಕಗಳಿಗೆ ಗುರುತನ ಥರವೇ |
ನÉರೆಯಂತ್ರ ಮಂತ್ರದಿ ಸಿಂತ್ರಗೆಡಹುದಲ್ಲಾ |
ಪರಬ್ರಹ್ಮ ಇದೆಕೋ ಯಂದಯ್ಯ ತೋರುವ2
ನರ ನಲ್ಲಾ ನರನಲ್ಲಾ ಅವತಾರ ದೇಹೆಂದು |
ಧರೆಯೊಳು ಮುಂಡಿಗೆ ಹಾಕುವೆ ಇದಕಿನ್ನು |
ಗುರುತಿನ ಮಾತವ ಅರಿತನು ನಂದನ ಘನ |
ನೆರೆ ಸಂಶಯಾತ್ಮಗ ದುರ್ಗತಿ ತಪ್ಪದು

ಆರ ಮುಂಧೇಳಲಿ ಕರಕರಿಯ ಈ |ಪೋರನು ಕೊಡವಲ್ಲನಲ್ಲೇ ಸೀರೆಯ ಪದಾರಿಯೊಳ್ಹೋಗಿ ಬಹರ್ಯಾರೆನ್ನ ಕಂಡರೆ |ಊರೆಲ್ಲ ಹೋಗಿ ದೂರರೇನೆ1ಸಂತಿಗೆ ಹೋಗ್ಯಾಕೆ ನಿಂತರೆಂದುಡುಕುತ |ಕಾಂತನೇ ಬಂದರೇನಂತ ಹೇಳುವಾ 2ಬತ್ತಲಾರಾಗಿ ಜಲ ಮತ್ತೀಗ ಸೇರುವಾಗಿ |ಮೃತ್ಯು ಬಂದನಂಬುದರ್ತಿವೇನೆ 3ನೀರ ಹಾವುಗಳೆಲ್ಲ ಶರೀರವ ಸುತ್ತುತಿವೆ |ಗಾರಾದೆವಲ್ಲೆ ವಾರಿಜಾಸ್ಯೆ 4ಮುಳ್ಳು ತೆಪ್ಪವು ಮೋರೆಗೆಲ್ಲ ಮುಚ್ಚುತಲಿವೆ |ಖುಲ್ಲಪೋರಗೆ ದಯೆಯಿಲ್ಲವಲ್ಲೇ 5ಜಲ ಜಂತುಗಳೆಲ್ಲ ಗುಳು ಗುಳು ಮಾಡುತವೆ |ಜಲಜಾಕ್ಷಗ್ಯೇತಕೆ ತಿಳಿಯದಮ್ಮ 6ಮೀನಾಗಳಲ್ಲಿ ಹತ್ತಿ ಏನೇನೋ ಮಾಡುತವೆ |ಏಣಾಕ್ಷಿ ನಮಗೇ ಏನು ಬಂತೇ 7ಹಿಂದತ್ತ ಹೋದರೆ ಕಂಧರದುದ್ದ ನೀರು |ಮುಂದತ್ತ ಬರೆ ಎದೆಗಿಂದ ಕೆಳಗೆ 8ಏಡಿಗಳೆಲ್ಲ ಕಾಲು ನೋಡಿ ಕಚ್ಚುತಲಿವೆ |ಮಾಡಲಿನೆ ಮೋರೆ ಬಾಡಿತಲ್ಲೆ 9ಮೂಗುತಿ ಮಣಿಯೆಲ್ಲ ಹೇಗೋ ಎಲ್ಲ್ಯೋ ಎನಲು |ಈ ಗತಿಯಾಗೆ ಮನೆಗೆ ಹೋಗೋದ್ಹ್ಯಾಂಗೆ 10ಏನಾದರಾಗಲಿ ಪ್ರಾಣೇಶ ವಿಠಲಗೆ |ನೀನೇ ಗತಿಯೋ ಕಾಯೊ ಎನ್ನಬೇಕೇ 11

ಪಾಲಿಸು ಪರಮಪಾವನ ಪದ್ಮಾವತೀರಮಣಪಾಲಿಸು ಪಯವಾರಿಧಿವಾಸ ಪದ್ಮಗದಾಧರ ಕೌಸ್ತುಭಭೂಷ ಪ.ನೀಲನಿಭಾಂಗನಿಖಿಲಸುರ ಮುನಿಜನಜಾಲಪಾಲಪಾಹಿಪಾರ್ಥಸಾರಥಿ ಅ.ಪ.ಮದನಜನಕ ಮಹಿಮಾಂಬುಧಿ ನಿನ್ನಪದಕಮಲವ ನಾ ಸ್ಮರಿಸದೆ ಎನ್ನಮದಮುಖತನವನು ಒದರುವದೆನ್ನಪದುಮನಾಭ ರಕ್ಷಿಸು ನೀ ಮುನ್ನಸದಯಾಂಬುಧಿ ನೀನಲ್ಲವೆ ನಿನ್ನೊಳು ಕ್ರೋಧಉದುಭವಿಸುವುದು ನಿಜವೇ ಭಕ್ತವಾತ್ಸಲ್ಯಇದಕೆ ನೀ ಊನ ತರುವೆ ಸಾಕು ಈ ಮರವೆಒದಗಿಸು ಸರ್ವಮನಸಿನೊಳ್ ಪುದು-ಗಿದಿಷ್ಟಾರ್ಥಗಳ ನೀ ದಯವಿಡುತ ಇಹಪರಗತಿಗಾ-ಸ್ಪದವಾದ ಸಂಪದವ ನೀ ಕೊಡು ತ್ವರಿತ ತ್ರೈಲೋಕ್ಯದಾತಮಧುಸೂದನ ಮಂದರಗಿರಿಧರ ನೀ-ರದ ನಿಭ ನಿರ್ಮಲ ನಿಜರೂಪಗುಣಸದನಾಚ್ಯುತ ರವಿಕುಲದೀಪ ನಿರ-ವಧಿ ಆನಂದ ರಸಾಲಾಪಬುಧಜನೋಪಲಾಲಿತ ಲೀಲಾಯತಉದಧಿಶಾಯಿ ಮಾನದ ಮಧುಸೂದನ 1ನಾಮಸ್ಮರಣೆಯೆ ನರಕೋದ್ಧಾರನೇಮವಿಲ್ಲೆಂಬುದು ನಿನ್ನ ವಿಚಾರಸಾಮಾರ್ಥದ ಗುಣಕೆಲ್ಲನುಸಾರಪಾಮರಮನಕಿದು ಈ ಗುಣಭಾರಶ್ರೀಮನೋಹರನೆ ಲಾಲಿಸೊ ಚಾತುರ್ಥಿಕ ಜ್ವರದಿಭ್ರಾಮಕನಾದೆ ಪಾಲಿಸೊ ದಾರಿದ್ರ್ಯವೆಂಬಸೀಮೆಯಿಂದಲಿ ದಾಟಿಸೊ ಸುಕೀರ್ತಿಯ ಮೆರೆಸೊಸಾಮಗಾನಲೋಲಸುಜನಸ್ತೋಮಭಾಗ್ಯನಿಧಿಯೆ ಎನ್ನ ಮನದ ಅಜ್ಞಾನವೆಂಬತಾಮಸಪರಿಹರಿಸಿ ಜ್ಞಾನೋದಯದ ಸದಾನಂದಈ ಮಹಾಭಾಗ್ಯಗಳೆಲ್ಲ ನೀನಿತ್ತಿರೆನೀ ಮಾಡುವುದೆಲ್ಲವು ಸಹಜಗುಣಧಾಮಾಶ್ರಿತ ನಿರ್ಜರಭೂಜಸುಜನಸ್ತೋಮಾರ್ಕಾಮಿತ ವಿಭ್ರಾಜಶ್ರೀಮಚ್ಛೇಷಾಚಲ ಮಂದಿರ ಸು-ತ್ರಾಮಾರ್ಚಿತ ಸದ್ರಾಮ ಶ್ರೀರಾಮ 2ಉಡುವ ಸೀರೆಯ ಸೆಳೆಯಲು ದ್ರುಪಜೆಯಕೊಡಲಿಲ್ಲವೆ ಬಹುವಸನ ಸಂತತಿಯಹಿಡಿಯವಲಕ್ಕಿಗೆ ದ್ವಾರಕ ಪತಿಯಕಡು ಸರಾಗವಾಯ್ತಿಂದಿನ ಪರಿಯಬಿಡುತ ಬೆಟ್ಟದ ಮಧ್ಯದಿ ನಿಂತರೆ ನಿನ್ನಬಿಡುವರ್ಯಾರಯ್ಯ ಶೀಘ್ರದಿ ಮನಸಿನಿಷ್ಟಕೊಡು ದಯವಿಟ್ಟು ಮುದದಿ ಕರುಣಾವುದಧಿಕಡುಲೋಭಿತನ ಬಿಡು ಮಹರಾಯಅಡಿಗಳಿಗೆರಗುವೆನು ಜಗದಯ್ಯ ಪೂರ್ವಾರ್ಜಿತಕರ್ಮವಡಂಬಡಿಸಿ ರಕ್ಷಿಸು ದಮ್ಮಯ್ಯ ಪಂಢರಿರಾಯಒಡೆಯ ಶ್ರೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾಯಣನಡುನೀರೊಳು ಕೈಬಿಡುವೆಯ ನೀತೊಡಕೊಂಡ ಬಿರುದೇನಯ್ಯ ಈಕಡು ಕೃಪಣತನ ಸಾಕಯ್ಯಪೊಡವಿಯೊಳಗೆ ಪಡುತಿರುಪತಿಯೆಂಬದೃಢಕಾರ್ಕಳದೊಡೆಯ ಶ್ರೀನಿವಾಸನೆ 3

ಶಾಂತೇರಿ ಕಾಮಾಕ್ಷಿ ತಾಯೇ ಅ-ನಂತಪರಾಧವ ಕ್ಷಮಿಸು ಮಹಮಾಯೇ ಪ.ಸರ್ವಭೂತಹೃದಯಕಮಲ ನಿವಾಸಿನಿಶರ್ವರೀಶಭೂಷೆ ಸಲಹು ಜಗದೀಶೆ 1ಮೂಲ ಪ್ರಕೃತಿನೀನೆ ಮುನಿದು ನಿಂತರೆನ್ನಪಾಲಿಸುವವರ್ಯಾರುಪರಮಪಾವನ್ನೆ2ನಿನ್ನಾಧೀನವು ನಿಖಿಲ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡವುಮನ್ನಿಸು ಮಹಾದೇವಿ ಭಕ್ತಸಂಜೀವಿ 3ಗೋವೆಯಿಂದ ಬಂದೆ ಗೋವಿಂದಭಗಿನಿಸೇವಕಜನರಿಂದ ಸೇವೆ ಕೈಕೊಂಬೆ 4ಪೃಥ್ವಿಗುತ್ತಮ ಕುಮಟಕ್ಷೇತ್ರನಿವಾಸಿನಿಕರ್ತಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾಯಣೀಕಲ್ಯಾಣಿ5

ಸಾರ್ಥಕವು ಸಾರ್ಥಕವು ಸಾರ್ಥಕವುದೇಹಕ್ಕೆಗತಿಕಂಡರೆಪಸಂಸಾರತೃಷೆಎಂದರಿದರೆಸಂಸಾರಕೆ ಹತ್ತದಿದ್ದರೆಅಂಶವಿದು ಜಗ ಬ್ರಹ್ಮವೆಂದರೆಸಂಶಯ ಮೂಲವನೆ ಕಳೆದರೆ1ತನುವಿನ ಅಭಿಮಾನ ಬಿಟ್ಟರೇಮನದ ಧಾವಾಂತ ನೀಗಿದರೆಘನದುರ್ಗುಣಗಳಕುಡಿಚೂಡಿದರೆಕನಕವು ನರಕವು ಸರಿಯೆಂದಾದರೆ2ಗುರುಪಾದಕ್ಕೆ ಮೊರೆ ಹೊಕ್ಕರೆಗುರುವಿಂದ ತನ್ನನು ತಿಳಿದರೆಗುರುವಾಗಿಯೇ ತನ್ನನು ಕಂಡರೆಗುರುಚಿದಾನಂದನಾಗಿಯೆ ನಿಂತರೆ3