ಅಧ್ಯಾಯ ನಾಲ್ಕು
ಮೃಗಯಾಯೈ ಹಯಾರೂಢಂ ಗಹನೆ ಹಸ್ತಿನಾಹೃತಂ
ಪದ್ಮಾವತೀ ಕಟಾಕ್ಷೇಷು ತಾಡಿತಂ ನËಮಿ ಶ್ರೀಪತಂ
ವಚನ
ಅಂದಿಗಾವೇಂಕಟನು
ಇಂದು ಪೋಗಲಿಬೇಕೆಂದು ಸ್ಮರಿಸಿದ
ಆ ಕ್ಷಣದಿ ಚೆಂದಾದ
ಮೈ ಬಣ್ಣದಿಂದ ಇರುವುದು ಸ್ವರ್ಣ ಬಿಂದುಗಳು ಅಲ್ಲಲ್ಲೆ
ಮೇಲ್ಗರಿಯಂ ಒಂದೊಂದು
ಚಂದದರÀಳಲೆಯು
ದೂರದಿಂದ ಹೊಳೆಯುವುದು 1
ಮತ್ತೆ ಸರಗಳನೆಲ್ಲ
ಮತ್ತೆ ಪರಿಮಿತಿಯಿಲ್ಲ
ಉತ್ತಮಾಶ್ವವ
ತಾನು ಮತ್ತೆ
ಮೇಲೆ ಸುತ್ತಿದನು
ಕೌಸ್ತುಭ ಶಕ್ತವಸ್ತ್ರಾ2
ಊಧ್ರ್ವಪುಂಡ್ರಾಂಕಿತನು
ಆಗಿ ಅಕಳಂಕಕೇಸರ ಕುಂಕುಮಾಂಕಿತ
ಶ್ರೀಗಂಧ ಪೊಂಕದಲ್ಲಿ
ಪಂಕಜಗಳಿಗೆ ಟೊಂಕದಲಿ
ಏಲೆ ಅಡಿಕೆಸಣ್ಣ
ಕೊಂಕು ಇಲ್ಲದ ಕನ್ನಡಿ
ಕಟ್ಟಿದನು ವಸ್ತ್ರಾದಿಂದÀ 3
ಕಂಠದಲಿ ಇಟ್ಟು
ಜರತಾರಿ ಒಂಟಿ
ಚಾದರವನ್ನು ಕಂಠದಲಿ ಚಲ್ಲರಿಪುಕಂಟ-
ಕಾಗಿರುವಂಥ ಒಂಟಿ
ಬಂಟನಾಗಿ ಅಂಟರಾ
ಬಿಗಿದು ನೂರೆಂಟು
ವೈಕುಂಠನಾಥನು ಎಂಬ
ಬಂಟನ ಕುದುರೆ ಹೊರಗ್ಹೊಂಟಿತಾಗ 4
ವೇಂಕಟನು ವನದಲ್ಲಿ
ಘನವಾದ ಮದ್ದಾನೆಯನು
ಹತ್ತಿ ನಡೆದ ವನಜ
ಓಡುತ್ತ ಮುಂದೆ
ಸಮ್ಮುಖವಾಗಿ ವಿನಯದಿಂದಲಿ
ಸೊಂಡೆಯನು ಮೇಲೆತ್ತಿ ಗರ್ಜನವ ಮಾಡುತಲೆ 5
ಕಂಡು ಗಡಬಡಿಸಿದರು
ಮುಗ್ಗುತಲೆ ಒಡಗೂಡಿ
ಅಡಗಿದರು ಬೇಗ ದೃಢಭಕ್ತಿ
ನಡೆದು ಅಲ್ಲಿಂದ
ಹಣಹಣಿಕೆ ನೋಡ್ಯಡಗಿದರು
ನಡೆಸಿದನು ಕುದರೆ 6
ಒದರಿದಳು ಅಮ್ಮಯ್ಯ
ಏರಿ ನಮ್ಮೆದುರಿಗೆ
ಚದುರನಾಗಿ ಮಧುರ
ಹೆದರೆ ಬೇಡಿರಿ ನೀವು
ಚದುರ ವೃತ್ತಾಂತವನು
ಕೆದರಿ ಕೇಳಿರಿ ಅವನ ಇದರಿಗ್ಹೋಗಿ 7
ಬಂದು ಪುರುಷನ ನೋಡಿ
ಇಂದು ಇಲ್ಲಿಗೆ ನೀನು ಬಂದ
ಗಮನ ತಂದೆತಾಯಿಗಳ್ಯಾರು ಬಂಧು
ಮಂದಿ ಎಲ್ಲರು ಏನೆಂದು
ಕರೆವರು ನಿನಗೆ ಚಂದಾಗಿ ಕುಲಗೋತ್ರ ಒಂದು ಬಿಡದಲೆ
ನಮ್ಮ ಮುಂದೆ ನೀಪೇಳು 8
ಇಂದು ನಮ್ಮ
ಮುಂದೆ ಕೇಳಿರಿ ನಮ್ಮ
ಕ್ರಮದಿಂದ ಹೇಳುವೆನು
ಬಂಧು ತಾ ಬಲರಾಮ
ಇಂದು ಸುಭದ್ರೆಯೆಂದೆನಿಸುವಳು ತಂಗಿ
ಸುಂದರಾರ್ಜುನ ನಮ್ಮ ಹೊಂದಿರ್ದ ಬೀಗ 9
ಕೃಷ್ಣ ಪಕ್ಷದಲ್ಲಿ ನಾ
ಕರೆವರು ಯೆನಗೆ
ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟು ಬಹುಸಂತೋಷ
ಪೇಳಿರಿ ಎನಲು
ಥಟ್ಟನೆ ನುಡಿದಳು ದಿಟ್ಟಪದ್ಮಾವತಿಯು ಸ್ಪಷ್ಟತಾನೆ 10
ಸುವಿವೇಕದ ವೃತ್ತಾಂತ
ಶ್ರೀಕರಾತ್ರಿಯ ಗೋತ್ರ
ಧರಣೀ ದೇವಿ
ವಸುಧಾನ ತಾ ಖೂನ
ಪದ್ಮಾವತಿಯು ನೀ ಕೇಳಿ
ಆಕೆಯಮೇಲೆ ಸ್ವಲ್ಪ
ಪುತ್ರಿ ತಾ ಕೋಪವನು
ಎಂದಳಾ ಕಾಲದಲಿ
ಹರಿ ವಿವೇಕದಲಿನುಡಿದ11
ಧ್ವನಿ
ರಾಗ :ಶಂಕರಾಭರಣ ಭಿಲಂದಿತಾಳ
ಇಷ್ಟು ಎನ್ನ ಮೇಲೆ ಏಕೆ ಸಿಟ್ಟು ಮಾಡುವಿ
ಬಟ್ಟ ಕುಚದ ಬಾಲೆ ಬಹಳ ನಿಷ್ಠುರಾಡುವಿ 1
ಧಿಟ್ಟ ಪುರುಷ ನೀನು ನಡತೆಗೆಟ್ಟು ಇರುವರೆ
ಖೊಟ್ಟಿ ಕುದುರೆಯೇರಿ ಮೈಯ ಮುಟ್ಟ ಬರುವರೆ 2
ಮೆಚ್ಚಿ ಬಂದೆ ನಿನಗೆ ನಾನು ಹೆಚ್ಚಿನ್ಹೆಂಗಳೆ
ಇಚ್ಛೆ ಪೂರ್ಣಮಾಡು ನೀನು ಮಚ್ಚಕಂಗಳೆ 3
ಹೆಚ್ಚು ಕಡಿಮೆ ಆಡದೀರು ಹೆಚ್ಚಿನಾತನೆ
ಎಚ್ಚರಿಲ್ಲ ಮೈಯ ಮೇಲೆ ಹುಚ್ಚು ಪುರಷನೆ4
ಏನು ಹೆಚ್ಚು ಕಡಿಮೆ ಆಡಿದೇನು ಅನುಚಿತ
ನೀನು ಕನ್ಯಾ ನಾನು ವರನು ಏನು ಅನುಚಿತ 5
ಮೂಢನೀನು ಇಂಥ ಮಾತು ಆಡೋದುಚಿತವೆ
ಬೇಡ ಅರಸಗ್ಹೇಳಿ ನಿನಗೆ ಬೇಡಿ ಬಿಗಿಸುವೆ 6
ಮಡದಿ ನಿನ್ನ ಕಡೆಯುಗಣ್ಣು ಕುಡಿಯ ಹುಬ್ಬುಗಳ್
ಕಡಿಯದಂಥ ಬೇಡಿ ಎನಗೆ ಕಡೆಗೆ ಅಲ್ಲವೆ 7
ಇಂದು ಪ್ರಾಣವ
ತಂದೆ ಕಂಡರೀಗ ನಿನ್ನ ಕೊಂದು ಹಾಕುವ 8
ಜಾಣೆ ನಿನ್ನ ಬಿಡೆನು ಎನ್ನ ಪ್ರಾಣ ಹೋದರೂ
ಪ್ರಾಣದರಸಿ ಎನಿಸು ಪಟ್ಟರಾಣಿಯಾಗಿರು 9
ಇಂದು ವ್ಯರ್ಥವು
ಹಂದಿನಾಯಿ ಹದ್ದು ಕಾಗೆ ತಿಂದು ಬಿಡುವವು 10
ಎನ್ನ ಫಣಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ಲಿಖಿತ ಮುನ್ನ ತಪ್ಪದು
ಚನ್ನವಾಗಿ ನಿನ್ನಕೂಡಿ ಇನ್ನು ಇರುವುದು11
ಸೊಲ್ಲ ಕೇಳಿ ಸಿಟ್ಟಿನಿಂದ ನಿಲ್ಲೋ ಎಂದಳು
ಎಲ್ಲ ಗೆಳತೆರಿಂದ ಕೂಡಿಕಲ್ಲು ಒಗೆದಳು 12
ಕಲ್ಲು ತಾಗಿ ಕುದುರೆ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಿತು
ಬಲ್ಲಿ ದಾನಂತಾದ್ರೀಶನಲ್ಲಿ ಸ್ಮರಿಸಿತು 13
ವಚನ
ಆ ಕುದುರೆಯನು
ಆಗುತ ವಿವೇಕದಲಿ
ಪರಿ ಆಯಿತೀಕಾಲದಲ್ಲೀ ಲೋಕದಲಿ
ಕಾಲಬೀಳದಲೆ ಆಕಾಲ
ದಲಿ ಹೊರಟೆ ಆ ಕಾರಣದಿಂದೆನಗೆ ಸಂಕಟವು ಸೋಕಿತಿ
ಮಾಡಿದ ಕರ್ಮಫಲ ದೊರೆಯದಿರದು 1
ಗಿರಿಯೇರುತಲೆ ತಾನು
ಮೂಕತನದಲಿ
ಶೇಷಾಯಿಯಂತೆ
ಮುಂದಕೆ ಅನೇಕ
ಕರೆದು ಕೊಡುವವನ
ಶ್ರೀ ಕರುಣದಿ ಆಯಿತು ನಾಲ್ಕು ಅಧ್ಯಾಯ 2

ಉದ್ದಾಳಿಕನ ಕಥೆ
ಪಾಶಾಂಕುಶ ಧರನೆ
ಕರಿಣಿಸೊ ಮತಿಯ 1
ಮಾನಿನಿಕುಲಕೆ ಕಟ್ಟಾಣಿ
ಕರುಣಿಸೆ ಮತಿಯ2
ಮನೋಹರನೆ
ನಿಜಮತಿಯ 3
ಅಂಬರ ಮೇಲಾದಷ್ಟದಿಕ್ಪಾಲಕರು
ಪುಣ್ಯಕಥೆಯ 4
ಓಣ್ಯೊಳು ಚೆಲ್ಲಿದ ಅಣಿ ಮುತ್ತಾರಿಸಿ ನೂಲಿಗೆ ಪೋಣಿಸಿದಂತೆ
ಯೋಗಿಗಳರಸುದ್ದಾಳಿಕನ ಕಥೆಯನು ಹೇಳುವೆ ಚರಿತೆಯ ಮಾಡಿ5
ವೇದವೇದಾಂತ ಪಾರಗನು
ಧರ್ಮ ಪತ್ನಿ 6
ಸುತಜನಿಸಿದ ಉದ್ದಾಳಿಕ
ಮಾಡಿದ ಕ್ರಮದಿಂದ 7
ಮೌಂಜಿಯ ಕಟ್ಟಿ
ನಡೆದರು ಪರಗತಿಗೆ 8
ನಾಲ್ಕು ವೇದಗಳ
ಘನತಪವನಕಾಗಿ ನಡೆದ 9
ನಿಂದು ಬೆಳಗುವ ಜ್ಯೋತಿಯಂತೆ
ಸಂದವರುವತ್ತು ಸಾವಿರವು 10
ಪಟ್ಟಣದಿ
ರಾಜ್ಯವಾಳುವನು 11
ಕನ್ಯಾದಾನವು ಭೂದಾನ
ರಾಜ್ಯವಾಳುವನು 12
ಹೆತ್ತ ತಾಯಿ ಮಕ್ಕಳಗಲರೆಂದೆದಿಗು ಬತ್ತದೆ ಕರೆವ ಧೇನುಗಳು
ದೇಶದೊಳಗೆ 13
ಪುಣ್ಯಸಾಧನರು ಸಜ್ಜನರು
ಧರ್ಮಗಳಾ ದೇಶದೊಳಗೆ 14
ಬಡವರಿಲ್ಲಿ ಚಾರರುಂಟು
ದೇಶದೊಳಗೆ 15
ಧರ್ಮವ ನಡೆಸಿ
ರಾಜ್ಯವಾಳುವನು 16
ಮಕುಟವೆಂದೆನಿಸಿ
ಪಟ್ಟದರಸಿಯಲ್ಲದನ್ಯತ್ರ ನೋಡೇಕ ಪತ್ನಿಯ ವ್ರತವ ನಡೆಸಿದನು17
ಸಂತೋಷದೋರಲು
ಹುಟ್ಟಿದಳ್ ಚಂದ್ರಾವತಿಯು 18
ಹೊನ್ನಿನ ರಾಸಿ ಸುವರ್ಣದ ಬೆಟ್ಟವು ಕನ್ಯಾದಾನದ ಹೆಬ್ಬೆಳಸು
ಮಾಣಿಕವೆ ಸಂತಾನ 19
ನಡೆಯೋಳು ದಟ್ಟಡಿಯಿಡುತ
ಕಡುಲಾಲಿಕೆ ಬಾಲಲೀಲೆ 20
ಬಡವಾದಾಳೆಂದು
ಕಡುಹರುಷದಲಿ ಹಿಗ್ಗಿದರು 21
ಅಕ್ಷರಾಭ್ಯಾಸವ ಮಾಡಿಸಿ ಕುಮಾರಿಗೆ ನರ್ತನ ಗೀತವ ಕಲಿಸಿ
ಪುತ್ರಿಗಭ್ಯಾಸ ಮಾಡಿಸಿದ 22
ಯೌವನವು ತೋರಿದವು
ಆಲಯವನೆ ಕಟ್ಟಿಸಿದ 23
ಪುತ್ರಿಯ ಸೇವೆಗೆ ಇಟ್ಟನೆ ಭೂಪಾಲ ಹತ್ತುಸಾವಿರ ಕೆಳದಿಯರ
ಸುತ್ತಲು ಪ್ರಾಕಾರ ಎಸೆದವು ರಕ್ಷೆಗೆ ಇಟ್ಟನೆ ದ್ವಾರಪಾಲಕರ24
ಮುನಿಕೌಶಿಕನು
ನೋಡುತಲಿ 25
ಸತ್ಯಲೋಕ ತಪೋಲೋಕವ ಚರಿಸುತ್ತ ಹೊಕ್ಕ[ನೆ]
ಯಮ ಲೋಕವನು
ಜೀವಿಗಳ ತಾಕಂಡ 26
ತೃಣದ ಮೂಲಾಗ್ರದಿ ನಡುಗುತಿಪ್ಪರ ಕಂಡು ಬ[ಳಿ]
ಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಮಾತಾಡಿ
ತಿಳಿದು ಹೇಳುವುದು ಎನ್ನೊಡನೆ 27
ಜಗದೊಳಗೆ ಎಮಗೆ
ಪತನಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದೆವೆಂದೆನಲು 28
ಕಾಣಿಸುವ ದೌಹಿತ್ರರು
ಮುನಿಯು ಕೇಳಿದನು 29
ಹೆಣ್ಣನೊಲ್ಲದೆ ಅರಣ್ಯವ ಚರಿಸುವ ಉನ್ನಂತ ತಪಸೀಲಿದ್ದ
ತಿಳಿದು ಹೇಳುವುದು 30
ಪುತ್ರಸಂತಾನವ ಪಡೆದು
ವಿಸ್ತಾರವಾಗಿ ಹೇಳುವುದು 31
ಭೋರನಲ್ಲಿಂದ ತೆರಳಿದನಾಗಲೆ ಮುನಿ ಅರಣ್ಯವ ಚರಿಸುತಲೆ
ತಪೋವನವ 32
ಕರವಿಡಿದು ಕರೆ ತಂದನಾಗ
ಬರವೇನೆಂದು ಕೇಳಿದನು 33
ಯಮ ಲೋಕವನು
ಅತ್ಯಂತ ನರಕಕೈದುವರು 34
ಆಲಸÀ್ಯವಿಲ್ಲದೆ ಬೀಳ್ಪರು ಪತನಕ್ಕೆ º

ನೀಚಕೃತ್ಯದ ಮನಸೇ ನಿನಗೆ ತುಸು
ನಾಚಿಕಿಲ್ಲಲೆ ಹೊಲಸೆ ಪ
ಪ್ರಾಚೀನಹಿರಿಯರ ಯೋಚಿಸಿನೋಡದೆ
ನೀಚತನದ ಆಲೋಚನೆಯೊಳು ಬಿದ್ದು ಅ.ಪ
ಕುಂತಿಸುತನ ರಥವ ನಡೆಸಿದನು ಅ
ತ್ಯಂತ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಹರಿಯು
ಕಂತುಜನಕ ಭಕ್ತ ಚಿಂತಾಯಕನೆಂದು
ಅಂತರಂಗದಿ ಭಜಿಸಿ ಸಂತಸ ಪಡುವಲ್ಲಿ 1
ಅಂಬರೀಷನೆಂಬುವ ನೃಪಗೆ ಮುನಿ
ಡೊಂಬೆಯಿಂಬ (?) ಶಾಪಿಸಲು
ಅಂಬುಜಾಸನ ಬಂದು ಬೆಂಬಲಿಸಿ ನೃಪನನ್ನು
ಇಂಬಿಟ್ಟು ಪೊರೆದದ್ದು ನಂಬಿ ಭಜಿಸವಲ್ಲಿ 2
ಭೂಮಿಪ ಬಲಿಚಕ್ರನ ಬಾಗಿಲ ಕಾಯ್ದ
ಪ್ರೇಮದಿಂ ರಮೆಯರಸನು
ಪ್ರೇಮದಿಂ ಭಕುತರ ಕಾಮಿತವೀಯಲು
ಕಾಮಧೇನೀತನೆಂದು ನೇಮದಿಂದರವಲ್ಲಿ 3
ಗೌತಮ ಮುನಿಸತಿಯು ಪಾಷಾಣವಾಗಿ
ಕ್ಷಿತಿಮೇಲೆ ಎರಗಿರಲು
ಕ್ಷಿತಿಜಾತೆಪತಿ ತಾನು ಅತಿಹಿತದ ಕೃಪೆಯಿಂದ
ಪತಿತಗೈದವನೆಂದು ಸ್ತುತಿಸಿ ಒಲಿಸವಲ್ಲಿ 4
ಹನುಮಂತನೊಡೆಯನಾದ ಜನಕಜೆಪತಿ
ವನಜಾಕ್ಷ ಶ್ರೀರಾಮನ
ಘನತರಮಹಿಮೆಯ ಅನುದಿನಕೊಂಡಾಡು
ಘನಮುಕ್ತಿ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ ಕನಿಕರದಿಂ ಕೊಡುವ 5