ಅಂತರಾತ್ಮನ ದ್ಯಾನವನ್ನು ಅಂತರಂಗದಿ ಮಾಡೋ ನೀನು
ಸಂತತ ನಿರ್ಮಲನಾಗಿ ನಲಿದಾಡು ಮನವೆ ಪ
ನರದೇಹಕ್ಕೆ ಬಂದು ನೀನು
ಇರುವಂಥಾ ಸಾರ್ಥಕವೇನು
ಗುರುಕರುಣಕವಚವ ತೊಟ್ಟು
ಕರ್ಮವ ಸುಟ್ಟು
ಮಾಯಾ ಮೋಹವೆಲ್ಲವ
ತರಿದು ಷಢ್ವೈರಿಗಳ ಶಿರವನು
ಸರಸ ಹೃದಯದಿ ಮೆರೆವ ಜ್ಯೊತಿಯ ಬೆಳ
ಗಿರುವ ಕೋಟಿಪ್ರಕಾಶದÀಂತಿಹ 1
ಬಿಡದೆ ಶ್ರೀ ಗುರುವಿನ ಪಾದಾ
ಪಿಡಿದು ನಿತ್ಯಾನಂದ ಬೋಧಾ
ಕಡಲ ತೆರೆಯೊಳು ಮಿಂದು ಕಾಮನ ಕೊಂದು
ಅಡಿಗಡಿಗೆ ತತ್ವಾಮೃತರಸ
ನಡುವಿರಳು ಶೀತ ಕಿರಣಕೋಟಿಯ
ಪಡೆಯಕಟ್ಟಿದ ತರಣಿಯಂತಿಹ 2
ಮಂದಮತಿಯ ಕಳೆದು ಚಿದಾ
ನಂದನ ಶ್ರೀ ದಿವ್ಯಪಾದ ಹೊಂದಿ ಬ್ರಹ್ಮಾ
ನಂದರಸವಾ ಬಿಡದೆ ಸೇವಿಸುವ ಶಿವಾ
ನಂದವನು ಕೈಕೊಂಡು ವಿಮಲಾ
ನಂದ ದತ್ತಾತ್ರೇಯನೊಳಾಡುವಾ
ಎಂದಿಗೂ ಆಳವಿಲ್ಲದಾತ್ಮನ
ಚಂದವನು ನೋಡುತ್ತನಿನ್ನೊಳು 3

ಇಂದು ಶೇಖರ ರಕ್ಷಿಸೋ ಎನ್ನ ತಂದೆ ಶಂಕರ
ಹಿಂದೆ ಪೊಂದಿದ ದೇಹದ ಮತ್ತಿಂದು ಹಿಡಿಯುತ ಪ
ಹಿಂದೆ ಬಿಸುಟೊಡಲು ಮರು ಕೊಳಿಸಿ ಸಾರಿ ಬಂದುದು
ತಂದೆ ತಾಯಿಯ ಗಣನೆ ಉರ್ವಿಸಿಕವನು ಮೀರಿತು
ಅಂದು ಮೊದಲು ಜನನೀಸ್ತನವನುಂಡು ಪಾಲಸವಿದುದು
ಇಂದು ಕಂದು ಗೊರಳನೆ 1
ಕಾಲ ಬಾಲವನಿತೆ ಬಾಳು ಬದುಕಿನೊಳಗೆ ತೊಳಲಿ ಬಳಲಲು
ಕಾಯದೊಳಗೆ ಮುಸುಕಲು
ಕೊಳುವೋದೆ ಯಮಗೆ ಶೂಲ ಪಾಣಿ ನೀಲಕಂಠನೆ 2
ಎನ್ನದಾನದೆಂಬ ಹಮ್ಮವಶದಿ ಸುಮ್ಮನೆ
ಹೊನ್ನು ಹೆಣ್ಣು ಮಣ್ಣು ಮೂರು ತನ್ನದೆಂದು ನಂಬುತ
ಬನ್ನ ಬಟ್ಟು ಸಾಯುತ
ಭವದಶರಧಿ ಬೇಗೆಯನ್ನು ಈಸಲಾರೆನೋ 3
ಸಿಂಧು ತೆರೆಯೊಳು
ಮಂದ ಗಜವು ಕುಣಿಯೋಳ್ ಬಿದ್ದು ಏಳಲಾರದಂದದಿ
ಇಂದ್ರಜಾಲದೊಳಗೆ ಸಿಲುಕಿಮಂದಗೆಟ್ಟು ನೊಂದೆನೋ 4
ದುರಿತ ಮರಣ ಕಾಲದೊಳಗೆ ನಾಮಸ್ಮರಣೆ ಯಾದಗುವಂದದಿ
ತರಣಿ ತಮವ ಕಡಿಸಿ ಧರೆಯ ಬೆಳಗುವಂತೆ ಹೃದಯದಿ
ಕರುಣದಿಂದಲಿ ನಿರುತಸಲಹೋ
ಇಕ್ಕೆರಿ ಅಘೋರೇಶಲಿಂಗನೆ 5

ಕಾಯೊ ಸುಖಸಾರ ಮಾಯಾವಿದೂರ
ಭಾವಜನಯ್ಯ ಭಕುತರ ಪ್ರಿಯಕರ ಪ
ಕಾಯಕಾಂತಾರದೊಳು ನೋಯುತ ವಿಧ ವಿಧ
ಬಾಯ ಬಿಡುವೆನಯ್ಯ ತೋಯಜಾಕ್ಷನೆ ನೋಡೊ 1
ಸಂಸಾರತೆರೆಯೊಳು ಹಿಂಸೆ ಪಡುತ ಮತಿ
ಕಂಸಾರಿ ಕರುಣಿಸೊ 2
ಜಡಭವತೊಡರನು ಕಡೆಹಾಯ್ಸಿ ಕೊಡುಮುಕ್ತಿ
ಕಡುದಯಾನಿಧೆ ಎನ್ನೊಡೆಯ ಶ್ರೀರಾಮನೆ 3