ಎನ್ನಯ್ಯ ಎಲ್ಲ ನಿನ್ನದಯ್ಯ ಹರಿ
ನಿನ್ನ ಮಾಯ ಜಗ ವಿಷ್ಣುಮಯ ಪ
ಎತ್ತನೋಡಿದರು ನಿನ್ನ ಕ್ಷೇತ್ರ ಹರಿ
ಸುತ್ತ ತಿರುಗೋದೆಲ್ಲ ನಿನ್ನ ಸೂತ್ರ
ನಿತ್ಯ ನಡೆವುದೆಲ್ಲ ನಿನ್ನ ಯಾತ್ರ ಹರಿ
ಭವ ನಿನ್ನ ಚಿತ್ರ 1
ವೇದ ನಾದವೆಲ್ಲ ನಿನ್ನ ಮಂತ್ರ ಹರಿ
ಓದು ವಾದ ಎಲ್ಲ ನಿನ್ನ ತಂತ್ರ
ಬಾಧೆ ವಿನೋದ ಎಲ್ಲ ನಿನ್ನ ಯಂತ್ರ ಹರಿ
ಆದಿ ಅನಾದಿ ಸರ್ವ ನಿನ್ನ ಸ್ವತಂತ್ರ 2
ರೋಗ ರಾಗ ಎಲ್ಲ ನಿನ್ನ ಶೂಲ ಹರಿ
ಭೋಗ ಭಾಗ್ಯವೆಲ್ಲ ನಿನ್ನ ಜಾಲ
ಜಾಗರ ಸದಾ ನಿನ್ನ ಶೀಲ ಹರಿ
ಬೈಗುಬೆಳಗುಯೆಲ್ಲ ನಿನ್ನ ಲೀಲಾ 3
ಆಟ ನೋಟವೆಲ್ಲ ನಿನ್ನ ಮತಿ ಹರಿ
ಝಾಟ ಮಾಟ ಎಲ್ಲ ನಿನ್ನ ಕೃತಿ
ಊಟ ಕೂಟವೆಲ್ಲ ನಿನ್ನ ರತಿ ಹರಿ
ಕೋಟಿ ಕೋಟಿ ಕಲ್ಪ ನಿನ್ನ ಸ್ಮøತಿ 4
ಕುಂದು ನಿಂದೆಯಲ್ಲ ನಿನ್ನ ಜಪವು ಹರಿ
ಬಂದ ಬಂಧವೆಲ್ಲ ನಿನ್ನ ತಪವು
ಅಂದಿಗಿಂದಿಗು ನಿನ್ನ ನಾಮ ನೆನವು ಸ್ಥಿರ
ವೊಂದೆ ಕೊಟ್ಟು ಶ್ರೀರಾಮ ಸಲಹು 5

ಛೀ ಹಳಿ ಥೂ ಖೋಡಿ ಪಾಪಿ ಮನವೆ, ನಿನ್ನ ಪ
ಕುಹಕ ಬುದ್ಧಿಗಳೆಲ್ಲ ಬಿಡು ಕಂಡ್ಯ ಮನವೆಅ.ಪ
ಬಣ್ಣದ ಬೀಸಣೆಗ್ಯಂತೆ ಹೆಣ್ಣು ತಿರುಗೋದ ಕಂಡು
ಕಣ್ಣು ಸನ್ನೆಯಮಾಡಿ ಕೈ ಹೊನ್ನು ತೋರಿ
ತಣ್ಣೀರು ಹೊಯಿದ ಹೊಸ ಸುಣ್ಣದಂತೆ ಕುದಿದು ನಿನ್ನ
ಕಣ್ಣಿಗೆ ಮಣ್ಣು ಚೆಲ್ಲಿಕೊಂಬರೆ ಮನವೆ 1
ನೆರೆಹೊರೆ ಮನೆಗಳಲಿ ಪ್ರಸ್ಥವನ್ನು ಮಾಡಿದರೆ
ಕರೆಯದೆಲೆ ಮೊದಲ್ಹೋಗಿ ಹಾಳು ಹರಟೆ
ಬಡಿಗಂಟು ಸುದ್ದಿ ನೂರಾರು ಹೇಳಿ ಅವರ
ಹಿರಿಯ ಮಗನಂತೆ ಉದರವ ಪೊರೆವೆ ಮನವೆ 2
ಉತ್ತಮಾನ್ನವ ನೀಡೆ ಮುಸುರೆ ಬಯಸುವಂತೆ
ಚಿತ್ತದೊಲ್ಲಭನ ಸಂಗಡದಿ ನಲಿದು
ಮತ್ತೆ ಉಪರತಿಗೆ ಪರಪುರುಷನ ಬಯಸುವ
ತೊತ್ತು ಬುದ್ಧಿಯನೆಲ್ಲ ಬಿಡು ಕಂಡ್ಯ ಮನವೆ 3
ಪಗಡೆ ಚದುರಂಗ ಕವಡೆಯನಾಡÀ ಕರೆದರೆ
ನಿಗುರುವುವು ಕರ್ಣಗಳು ಮೊಚ್ಚೆಯಂತೆ
ಜಗದೀಶನ ದಿನದಿ ಜಾಗರಕೆ ಕರೆದರೆ
ಮುಗಿಲ್ಹರಿದು ಬಿದ್ದಂತೆ ಧರೆಗಿಳಿವೆ ಮನವೆ 4
ವಾಸುದೇವನ ಪೂಜೆಯೊಮ್ಮೆ ಮಾಡೆಂದರೆ
ಬೇಸತ್ತು ತಲೆಯ ಚಿಟ್ಟಿಕ್ಕಿ ಕುಳಿತೆ
ಆ ಸಮಯದೊಳಗೊಬ್ಬ ಕಾಸು ಕೊಟ್ಟೇನೆನಲು
ದಾಸಿ ಮಗನಂತೆ ಬೆನ್ನಟ್ಟಿ ಪೋದೆ ಮನವೆ 5
ಕುಳ್ಳಿರುವ ಸ್ಥಳವೆಷ್ಟು ಕೂಳು ತಿಂಬುವುದೆಷ್ಟು
ಉಳ್ಳನಕ ಕೀರ್ತಿಯಪಕೀರ್ತಿಯೆಷ್ಟು
ಗುಳ್ಳೆಯಂದದ ದೇಹನೆಚ್ಚಿ ನೀ ಕೆಡಬೇಡ
ಉಳ್ಳಿಪÀರೆ ಸುಲಿದರೆ ಹುರುಳಿಲ್ಲ ಮನವೆ 6
ಬಿಂದು ಮಾತ್ರವೊ ಸುಖವು ದು:ಖ ಪರ್ವತದಷ್ಟು
ಸಂದೇಹವಿಲ್ಲವಿದು ಶಾಸ್ತ್ರಸಿದ್ಧ
ಎಂದೆಂದು ಸಿರಿಯರಸ ವಿಜಯವಿಠ್ಠಲನಂಘ್ರಿ
ಕುಂದದೆ ಹೃದಯದೊಳು ನೆನೆಕಂಡ್ಯ ಮನವೆ 7

ಪತಿವ್ರತೆ ಹ್ಯಾಂಗಿರಬೇಕು ನಿಜವಾಗಿ ಪ
ರತಿಪತಿಪಿತನನ್ನು ಪತಿಯಲ್ಲಿ ನೆನೆಯುತ್ತ ಅ.ಪ.
ಹೊತ್ತಾರೆ ಏಳಬೇಕು ಪತಿಗೆ ವಂದಿಸಬೇಕು
ನಿತ್ಯತುಳಸಿಗೆರಗಿಕೃತ್ಯಮಾಡಲಿಬೇಕು
ಅತ್ತೆಮೆಚ್ಚಿಸಬೇಕು ತೊತ್ತಿನಂತಿರಬೇಕು
ರತಿಯ ನೀಡುತ ಪತಿಗೆ ಹಿತದಿಂದ ಬಾಳಬೇಕು 1
ಮಿತಮಾತು ಇರಬೇಕು ಸುತರ ಪಾಲಿಸಬೇಕು
ಮತಿಮತದಿ ನಡಿಬೇಕು ಅತಿಥಿ ಪೂಜಿಸಬೇಕು
ವ್ರತನೇಮ ವಿರಬೇಕು ಗತಿ ಹರಿಯೆ ತಿಳಿಬೇಕು
ಮಾತ್ಸರ್ಯಬಿಡಬೇಕು ತೃಪ್ತಿಯಿರಲಿಬೇಕು 2
ನೆರೆಹೊರೆ ಗಂಜಬೇಕು ತಿರುಗೋದು ಬಿಡಬೇಕು
ತಿರಿ ತಿಂಡಿ ಬಿಡಬೇಕು ಹರಟೆಗಳ ಬಿಡಬೇಕು
ಹರಿಕಥೆ ಕೇಳಬೇಕು ಹರಿದಿನ ಮಾಡಬೇಕು
ಹರಿಯ ಪಾಡಲಿಬೇಕು 3
ನೆಟ್ಟಕುಂಕುಮ ಬೇಕು ಕೆಟ್ಟವರ ಬಿಡಬೇಕು
ಕಟ್ಟಿ ಆಶೆಯ ಬಿಟ್ಟು ತೃಪ್ತಿಯಿಂದಿರಬೇಕು
ಕಷ್ಟಬಂದರು ಬಹು ಗುಟ್ಟಿನಿಂದಿರಬೇಕು
ನೆಂಟರೊಡನೆ ಕಠಿಣ ನಿಷ್ಟೂರ ಬಿಡಬೇಕು 4
ಚುಚ್ಚಬಾರದು ಚಾಡಿ ಬಿಚ್ಚಬಾರದು ಗಾಡಿ
ಹಚ್ಚಬಾರದು ವಿಷಯ ಕೊಚ್ಚಬಾರದು ಜಂಭ
ಹುಚ್ಚಳಂತಿರದ್ಹಾಂಗೆ ಸ್ವಚ್ಚನಡತೆಯು ಬೇಕು 5
ಪಾಪವ ತೊರಿಬೇಕು ಲೇಪನವ ಬಿಡಬೇಕು
ಕೋಪವ ಬಿಡಬೇಕು ಕಪಟತ್ವ ಬಿಡಬೇಕು
ರೂಪ ಮದವ ಬಿಟ್ಟು ಚಪಲತ್ವ ತೊರಿಬೇಕು
ವಿಪರಿತ ಮಡಿಬಿಟ್ಟು ಶ್ರೀ ಪತಿಯ ನೆನಿಬೇಕು 6
ಅಂಗ ಶುದ್ಧಿಯು ಬೇಕು ಶೃಂಗಾರ ರಸಬೇಕು
ನಗೆಮೊಗವಿರಬೆಕು ಸವಿಮಾತು ಗುಣಬೇಕು
ಭಂಗಾರ ವಿಡಬೇಕು ರಂಗಗೆನ್ನಲಿ ಬೇಕು
ಮಂಗಳಾಂಗ ನಮ್ಮ “ಶ್ರಿ ಕೃಷ್ಣವಿಠಲ” ನ್ನ
ಹಿಂಗದೆ ನೆನೆಬೇಕು ಅಂಗಿನೀಗಲಿ ಬೇಕು 7

ಸತ್ರಾಜಿತ ಕುಮಾರಿ ಗೃಹಕೆ
ಪಕ್ಷಿವಾಹನ ತನ್ನ
ಅಚ್ಛದ ಸತಿಯ ಕಾರಣನೆಲ್ಲೂ ಭಾಮೆ
ಇಚ್ಛೆಯಿಂದಲಿ ಬಂದನಿಲ್ಲೆ 1
ಮಚ್ಛಲೋಚನೆ ನಗುತ
ಅಚ್ಚಮುತ್ತಿನ ದ್ವಾರ್ಯ
ಮುಚ್ಚುಕದವ ತೆಗೆಯದೆ ಭಾಮೆ
ಅಚ್ಚುತನ ಕೂಡ ವಿನಯದಿ 2
ಮದಗಜಗಮನೆ ಕೇಳೆ
ಗಜವರದನು ನಾನೆ
ಕದವ ತೆಗೆಯೆ ಕಮಲಾಕ್ಷಿ ಭಾಮೆ
ಮುದದಿ ನೋಡೆನ್ನ ನಿರೀಕ್ಷೆ 3
ಗಜವರದನೆ ಗಜವ
ವಧೆ ಮಾಡಿದವನು
ನಿನ್ನ ನೆಲೆಯ ಬಲ್ಲವರು ನಾವಲ್ಲ ಕೃಷ್ಣ
ಕದವ ತೆಗೆಯೋರ್ಯಾರಿಲ್ಲ4
ಉದಕÀದೊಳು ಮುಣುಗಿ ಬ್ಯಾಗ
ಮದಕದಿಂದ್ಹಯನ ಕೊಂದು
ತವಕದಿ ವೇದವ ತಂದೆ ನಾನು ಭಾಮೆ
ಮತ್ಸ್ಯ ನಾನೆ 5
ಹೊಳೆವೊ ಮತ್ಸ್ಯನಾದರೆ
ಶರಧಿ ಹುಡುಕುತ ಹೋಗೊ
ನಿನಗಾವಾಸಸ್ಥಾನಯಿದಲ್ಲ ಕೃಷ್ಣ
ಜಲವೆನ್ನ ಮನೆಯೊಳಗಿಲ್ಲ 6
ಅಂಬುಧಿ ಮಥಿಸಿ ಅಮೃತ
ತಂದು ಸುರರಿಗಿಟ್ಟು
ಮಂದರವ ಬೆನ್ನಲಿ ತಾಳಿದೆನೆ ಭಾಮೆ
ಸುಂದರ ಕೂರ್ಮನು ನಾನೆ 7
ಸುರರಸುರರ ಯುದ್ಧ ಬಿಟ್ಟು
ಮೋಹಿನ್ಯಾಗಲ್ಲಿ
ನಡೆ ನಾ ಸ್ತ್ರೀರೂಪ ನೋಡೋಳಲ್ಲ ಕೃಷ್ಣ
ಛಲದಿಂದ್ವಂಚಿಸು ಹೋಗವರನೆಲ್ಲ 8
ಮಣ್ಣು ಕೆದರುತಲ್ಹೋಗ್ಹಿ-
ರಣ್ಯಾಕ್ಷನ್ನ ಸೀಳಿ
ಮನ್ನಿಸ್ಯವನಿಯ ತಂದೆ ನಾನೆ ಭಾಮೆ
ವರಾಹ ನಾ ಬಂದೀನೆ 9
ವರಾಹ ನೀನಾದರೆ
ಗರಿಗಂಹರವ ಸೇರೊ
ಮನೆಗೆ ಬರುವೋದುಚಿತಲ್ಲ ಕೃಷ್ಣ
ಮೆಲುವ ಬೇರೆನ್ನ ಮನೆಯೊಳಿಲ್ಲ 10
ತರಳ ಕರೆಯಲು ಕಂಬ
ಒಡೆದಸುರನ ಒಡಲ
ಕಡು ಕೋಪವನ್ನು ತಾಳಿದನೆ ಭಾಮೆ
ವರಲಕ್ಷ್ಮೀನರಸಿಂಹ ನಾನೆ 11
ಕರುಳಾಧಾರಕ ಕೇಳೊ
ಕರಾಳವದನಕ್ಕಂಜುವೆನು
ಕಡುಕೋಪ ಎನ್ನೊಳು ತರವಲ್ಲ ಕೃಷ್ಣ
ತರಳರಂಜುವರು ಲಕ್ಷ್ಮೀನಲ್ಲ 12
ಅಂಜೋದ್ಯಾತಕೆ ಚಿಕ್ಕ
ಕÀಂದ ವಟುವು ಚೆಲ್ವ
ಸುಂದರ ವಾಮನನು ನೋಡೆ ಭಾಮೆ
ಬಂದೆನ್ನ ಗುಣವ ಕೊಂಡಾಡೆ 13
ಕಪಟ ರೂಪದಿ ದಾನ
ತ್ರಿಪಾದ ಭೂಮಿ ಬೇಡಿದ
ವಿಪರೀತ ಮಾಯವ ಕಂಡವಳಲ್ಲ ಕೃಷ್ಣ
ಅಪರ್ಮಿತ ಗುಣ ಬಲಿ ಬಲ್ಲ 14
ಸರಸಿಜಮುಖಿ ಕೇಳೆ
ನಿರುತ ಜಪತಪಾಚರಿಸಿ
ಪರಶುರಾಮನು ನಾ ಬಂದೆನೆ ಭಾಮೆ
ಶರಥ ಮಾಡದಿರೆನ್ನೊಳು ನೀನೆ 15
ನಿರುತ ನಿಷ್ಠೆಯ ಬಲ್ಲೆ
ಗುರುತು ಮಾತೆಯ ಕೊಂದೆ
ಸರಸವಾಡುವೋಳು ನಾನಲ್ಲ ಕೃಷ್ಣ
ಶರಥÀ ಕ್ಷತ್ರಿಯರಲ್ಲಿದು ಹೋಗೆಲ್ಲ 16
ಎರಡೈದು ಶಿರಗಳ
ಕಡಿದು ಜಾನಕಿದೇವಿ
ಒಡಗೊಂಡಯೋಧ್ಯವನಾಳಿದೆನೆ ಭಾಮೆ
ಪೊಡವಿಗೊಡೆಯ ರಾಮ ನಾನೆ 17
ಅಡವಿ ಅರಣ್ಯ ತಿರುಗಿ
ಮಡದಿಗಪನಿಂದ್ಯವ ಕಟ್ಟಿ
ಅಡವಿಗಟ್ಟ್ಯಂತಃಕರಣವಿಲ್ಲ ಕೃಷ್ಣ
ಬಿಡು ನಿನ್ನ ಸುಳ್ಳು ವಚನವಿದೆಲ್ಲ 18
ಯದುವಂಶದೊಳು ಜನಿಸಿ
ವಧೆಮಾಡಿ ದೈತ್ಯರ
ನಿರ್ಭಯದಿಂದ ಬೆಳೆದೆನೆ ಭಾಮೆ
ಮಧು ಮುರಾಂತಕÀ ಕೃಷ್ಣ ನಾನೆ 19
ಕಲಹ ಮಾಡುತ ಕಾಲ-
ಯಮನಿಂದಲೋಡಿ ಬಂದು
ನಿರ್ಭಯದಿಂದ ಬೆಳೆಯಲು ನಿಂದೆಲ್ಲ ಕೃಷ್ಣ
ಮಲಗಿದ ಮುಚುಕುಂದ ಬಲ್ಲ 20
ನಿಗಮ ನಿಂದ್ಯವ ಮಾಡಿ
ಬಗೆಯಿಂದ ತ್ರಿಪುರರ
ಚೆದುರೆಯರನು ಒಲಿಸಿದೆನೆ ಭಾಮೆ
ಸುಗುಣ ಶರೀರ ಬೌದ್ಧ ನಾನೆ 21
ತ್ರಿಪುರ ಸತಿಯರನೆಲ್ಲ
ವಶಮಾಡಿದಂಥ ಶೂರ
ವಸನರಹಿತಾಗಿ ತಿರುಗೋದÀಲ್ಲ ಕೃಷ್ಣ
ಶಶಿಮುಖಿಯರು ನಗುವರೆಲ್ಲ 22
ಚೆಲುವ ತುರುಗನೇರಿ
ಹೊಳೆವೋ ಕತ್ತಿಯ ಶೂರ
ಖಳರ ಮರ್ದನ ಮಾಡುವೆನೆ ಭಾಮೆ
ಥಳಥಳಿಸುವ ಕಲ್ಕ್ಯ ನಾನೆ23
ಕಲಿಯ ಸಂಹಾರ ಕೇಳೊ
ನಿನ್ನ ಕತ್ತಿಗಂಜುವರ್ಯಾರೊ
ಕಟಿಪಿಟ್ಯೆನ್ನೊಳು ತರವಲ್ಲ ಕೃಷ್ಣ
ಕಲಿಗಳೆನ್ನರಮನೆಯೊಳಿಲ್ಲ 24
ಜಾಂಬವಂತನ್ನ ಗೆದ್ದು ತಂದೆ
<