ಎಂತು ಜೀವಿಪೆನಯ್ಯಾ ನಿನ್ನನಗಲಿ ನಾನು
ಶಾಂತ ಮೂರುತಿ ಕೃಷ್ಣ ಕೃಷ್ಣಯ್ಯಾ ಪ
ದಂತಿವರದ ಭಕ್ತ ಚಿಂತಾಮಣಿಯೆ ಲಕ್ಷ್ಮೀ
ಕಾಂತ ಸಕಲ ಜಗದಂತರಾತ್ಮಕ ದೇವ ಅ.ಪ.
ಅಂಗಜಪಿತ ನಿನ್ನ ಅನುಪಮ ರೂಪವ
ನಿತ್ಯ ನೋಡಿ ನಲಿಯುತ
ತುಂಗಮಹಿಮ ನಿನ್ನ ಘನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಅಂತ-
ರಂಗದ ಭಕ್ತ ನಾನೆಂದೆನಿಸಿರಲಾಗಿ
ಮಂಗಳಾಂಗ ಮನೋಹರ ನಿನ್ನ
ಸಂಗ ಬಿಟ್ಟಿರಲಾರೆನೋ ಸ್ವಾಮಿ
ರಂಗ ಎನ್ನಂತರಂಗವರಿಯಯಾ
ಇಂಗಿತಜ್ಞ ನೀನಲ್ಲವೇ ಕೃಷ್ಣ 1
ಇಂದಿರೇಶನೆ ನಿನ್ನ ಚರಿತೆಯ ಕೇಳಿ ಆ-
ನಂದದ ಸವಿ ಕಂಡೆ ಪುಣ್ಯಾತ್ಮರಿಗೆ ಬೇರೆ
ಒಂದರಲಭಿರುಚಿ ತೋರ್ಪುದೆ ಗುಣಗಣ
ಸಿಂಧು ನಿನ್ನನು ಬಿಟ್ಟೇನೊಂದ ನಾನೊಲ್ಲೆನು
ಸಿಂಧು ಮಂದಿರ ಸುಂದರ ನಿನ್ನ
ಪೊಂದಿಕೊಂಡಿಹನಲ್ಲವೇ ಕೃಷ್ಣ
ತಂದೆ ಕೈ ಬಿಡಬೇಡವೊ ಎಳ-
ಗಂದಿಯೆಂಬುದ ನೆನೆದು ಪಾಲಿಸೊ 2
ದೋಷ ರಹಿತ ಯಾದವೇಶ ಭಕ್ತರ ಪೋಷ
ಶ್ರೀಶ ಕರಿಗಿರೀಶ ಸಕಲ ಲೋಕೇಶ
ಪಾದ ಭೂಸುರ ಪ್ರಿಯ ಎನ್ನ
ದೋಷಗಳೆಣಿಸದೆ ನೀ ಸಲಹಲಿ ಬೇಕೊ
ವಾಸುದೇವ ಪರಾತ್ಪರ ಕೃಷ್ಣ
ಕ್ಲೇಶ ಪರಿಹರನಲ್ಲವೆ ಸ್ವಾಮಿ
ದಾಸ ಜನರಭೀಷ್ಟದಾಯಕ
ನಾ ಶರಣು ಹೊಕ್ಕಿಹೆನು ರಕ್ಷಿಸು 3

ನೋಡೊ ಮನ ಕೊಂಡಾಡೊ ಮರೆಯದಲೆ
ಮನ ಚಿಂತÀ ಲ್ರೇವ ಲೇಶನ ?
ಪಾಡುತಿರೆ ಕೃಷ್ಣಾತೀರದ್ವಾಸನ
ಮಾಡೊ ಮಹಾತ್ಮರೆಂದೆನಿಸೊ ದಾಸರ
ಜೋಡು ಪಾದಂಗಳಿಗೆ ವಂದನೆ ಪ
ಅಂಜನೆಯಲ್ಲುದಿಸಿ ಕೌಸಲ್ಯಾ-
ಕಂದನಂಘ್ರಿಕಮಲ ಸೇವೆಗೆ
ಅಂಗದ ಮೊದಲಾದ ಕಪಿಗಳ
ಸಂಗ ಬಿಟ್ವಾರಿಧಿಯನ್ಹಾರುತ
ಭಂಗ ಬಡಿಸುತ ರಾವಣನ ಪುರ
ಮಂಗಳಾರತಿ ಮಾಡಿ ಜಾನಕಿ
ಗುಂಗುರವನಿಟ್ಟೆರಗಿ ರಾಮರಿ
ಗಂಗನೆಯ ವಾರ್ತೆಗಳನರುಹಿದೆ1
ಕುಂತಿಸುತನಾಗ್ಯುದಿಸಿ ಬ್ಯಾಗನೆ
ಪಂಥಮಾಡುತ ಕೌರವರ ಕುಲ-
ಕಂತಕನು ನಾನೆಂದು ರಣದೊಳು
ನಿಂತು ಗದೆ ಹಾಕವರ ಸವರುತ
ಅಂತರಂಗದಿ ಹರಿಯ ದಿವ್ಯಾ-
ನಂತ ಗುಣಗಳ ತಿಳಿದು ದ್ರೌಪದೀ-
ಕಾಂತನೆನಿಸಿ ತಾ ಕರುಣನಿಧಿಗೇ-
ಕಾಂತ ಭಕ್ತನೆಂದಿನಿಸಿದಾತನು 2
ಮಧ್ಯಗೇಹಭಟ್ಟರಲ್ಲಿ ಮಗನಾ-
ಗಿದ್ದ ಸುಜನರಭೀಷ್ಟದಾಯಕ
ಗೆದ್ದು ಮಾಯಾವಾದಿಗಳನೆ ಪ್ರ
ಸಿದ್ಧಿನೆನಿಸಿದೆ ಸರ್ವಲೋಕದಿ
ಶುದ್ಧ ಜ್ಞಾನಾನಂದತೀರ್ಥರು
ಮಧ್ವಮತದ ಬಿರುದನೆತ್ತಿದ
ಪದ್ಮಪತಿ ಭೀಮೇಶಕೃಷ್ಣಗೆ
ಪರಮಭಕ್ತನೆಂದೆನಿಸಿದಾತನು 3