ಅಸುರ ಪ್ರಕೃತಿಯ ದೈವ ಪ್ರಕೃತಿಯನೆರಡನು ನೀನೀಗ ಕೇಳುಅಸುರ ಪ್ರಕೃತಿಯಲಿ ಜನ್ಮವು ದೈವ ಪ್ರಕೃತಿಯಲಿ ಮುಕ್ತಿಯೆ ಎಂಬೆನು ಪ
ಕೃತ್ರಿಮ ಕಾಮವು ಮದಮತ್ಸರವು ತಾನಿವು ಅಸುರ ಪ್ರಕೃತಿಸತ್ಯವು ಶಾಂತವು ಶಮದಮವೆಂಬಿವು ತಾನಿವು ದೈವ ಪ್ರಕೃತಿ 1
ಬದ್ಧ ಅವಿದ್ಯೆಯು ಭ್ರಾಂತಿಯು ನಾಶವು ತಾನಿವು ಅಸುರ ಪ್ರಕೃತಿಶ್ರದ್ಧೆಯು ಸೌಮ್ಯವು ಸಂತಸ ಸಾಕ್ಷಿಯು ತಾನಿವು ದೈವ ಪ್ರಕೃತಿ 2
ಕಪಟವು ಕಲ್ಮಷ ಕೃತ್ರಿಮ ಸಂಶಯ ತಾನಿವು ಅಸುರ ಪ್ರಕೃತಿಅಪರೋಕ್ಷಾನುಭವ ಆತ್ಮ ವಿಚಾರವು ತಾನಿವು ದೈವ ಪ್ರಕೃತಿ 3
ದುಃಖ ದುರ್ಬೀಜವು ಕ್ರೂರ ದೃಷ್ಟಿಯು ತಾನಿವು ಅಸುರ ಪ್ರಕೃತಿಸುಖ ಆನಂದವು ಅಂತರ ದೃಷ್ಟಿಯು ತಾನಿವು ದೈವ ಪ್ರಕೃತಿ 4
ಮರಣ ಜನನಕೆ ಅಜ್ಞಾನ ಕಾರಣ ತಾನಿದು ಅಸುರ ಪ್ರಕೃತಿಅರಿತು ತನ್ನನು ಚಿದಾನಂದನಾಗುವುದು ತಾನಿದು ದೈವ ಪ್ರಕೃತಿ 5

ದೈತ್ಯರಲ್ಲೆ ದುರ್ಜನ ಸೇವೆ ಪ
ಪರರ ಲಾಭವನು ಧರಿಯೊಳು ನೋಡುತ |
ಧರಿಸಲಾರ ಧಿಕ್ಕರಿಸುತ ನುಡಿವನು |
ಪರರ ಹಾನಿಯಲಿ ಮರುಗದೆ ಮನದೊಳು |
ಹರುಷ ಬಡವುತ ಚರಿಸು-ನೈಯ್ಯಾ 1
ಖಳ್ಳೆದೆಯೊಳು ಮನದಲ್ಲಿ ಕಪಟವು |
ಸೊಲ್ಲಿತೆ ನೋಡಲು ಬೆಲ್ಲನೆ ಬೀರುವಾ |
ಒಳ್ಳಿತು ಗುಣಗಳ ಯಳ್ಳಿಲಿ ನಿತೈಣಿಸದೆ |
ಕ್ಷುಲ್ಲತನದಿ ಕುಂದಲ್ಲಿಡುವ-ಕೈಯ್ಯಾ 2
ಸತಿ |
ಎನ್ನ ಮಗÀನೆ ಮಗ ಯನ್ನ ಗುಣವೇಗುಣ |
ತನ್ನನೆ ಹೊಗಳುತ ಅನ್ಯಕ್ಹಳಿವರೆ 3
ಆವದು ಅರಿಯದ ಭಾವಿಕ ಜನರನು |
ತಾವೀಗ ಕಂಡರೆ ಆವನನುಗ್ರಹ |
ಆವ ಮಂತ್ರ ನಿನಗಾವ ನ್ಯಾಸವೇ |
ದಾವಾಗ ಛಲಣಿಯ ಭಾವಿಪರವರೇ 4
ತಂದೆ ಮಹಿಪತಿ ನಂದನ ಪ್ರಭುವಿನಾ |
ಒಂದರಗಳಿಗೆಯ ಛಂದದಿ ಸ್ಮರಿಸದೆ |
ನಿಂದೆಯ ಮನೆಯೊಳು ಸಂದಿಸಿ ಅನುದಿನಾ |
ಮಂದ ಮತಿಯರೇ 5

ಬಲ್ಲೆನೆಂದರೆ ನಾನೇನೇನರಿಯೆ
ಅರಿಯೆನಂದರೆ ಸ್ವಲ್ಪ ತಿಳಿದಷ್ಟು ಬಲ್ಲೆ ಪ
ಗುರುಚರಣದ ಸ್ಮರಣೆಯ ಮಾಡಿ ಬಲ್ಲೆ
ಪರ ಕಡಿಸಿ ಹೊಟ್ಟೆ ಹೊರವುದನರಿಯೆ
ಕೊರಳ ಕೊಯ್ವರ ಕಪಟವು ನಾನರಿಯೆ 1
ಸಾಧು ಸಮಾಗಮ ಸುಖವೆಂದು ಬಲ್ಲೆ
ವಾದಿಸುವರ ಕೂಡ ಕಾದಾಡಲರಿಯೆ
ಬೋಧಾಮೃತರಸಸ್ವಾದವು ಬಲ್ಲೆ
ವೇದ ಶಾಸ್ತ್ರಂಗಳ ಓದಿ ನಾನರಿಯೆ 2
ಶರೀರ ಸುಖವು ನಶ್ವರವೆಂದು ಬಲ್ಲೆ
ಪರಮಾತ್ಮ ತೊಲಗುವ ಪರಿಯ ನಾನರಿಯೆ
ಗುರು ವಿಮಲಾನಂದಗೆ ಹಿಂಗಲರಿಯೆ 3

ಮಾಧವ ಮಾಯ ಜಾಲಗಳ್
ಜಾಣÀ ನೀನೆಲೈ ಮಧುರ ನುಡಿಯೊಳು
ಮಾನವಳಿದ ಮೇಲ್ ಪ್ರಾಣವೇತಕೆ
ಕಾಣಬಂದಿತು ನಿನ್ನ ಕಪಟವು 1
ಶೋಕ ಕಾರಣವರಿಯದಂತೆ ನೀ
ನೇಕೆ ಪೇಳುವೆ ಬರಿದೆ ಎನ್ನನು
ಸಾಕು ಸಾಕು ಈ ಸರಸವಾಕ್ಕುಗಳ್
ಶೋಕವಹ್ನಿಗೆ ಆಜ್ಯ ಸುರಿವರೆ 2
ಭಾಮೆ ಕೃಷ್ಣನ ಪ್ರೇಮ ಪುತ್ಥಳಿ
ಸಾಮ್ಯರಹಿತವೀ ಸ್ನೇಹವೆನ್ನುತ
ಭೂಮಿಯೊಳ್ ಜನ ಪೊಗಳುತ್ತಿದ್ದರು
ಈ ಮಹಾಭ್ರಮೆ ಪೋಯಿತೀಗಲೆ 3
ಚಾರುನುಡಿಗಳಾಪಾರವೆನ್ನೊಳು
ಸಾರ ಪ್ರೇಮವು ರುಕ್ಮಿಣಿಯೊಳು
ಪಾರಿಜಾತದ ಪುಷ್ಪವವಳಿಗೆ
ನೀರಸೋಕ್ತಿಗಳೆನ್ನ ಪಾಲಿಗೆ 4
ಅಮರ ಮುನಿಪನು ನಿನ್ನ ಸಮುಖದೊಳ್
ಅಮಿತವಾಗಿ ತಾ ಸ್ತುತಿಸೆ ಭೈಷ್ಮಿಯ
ಕುಮತಿಯಿಂದ ತಾನೆನ್ನ ತೆಗಳಲು
ಅಮಮಯೆಂದೆಯಾ ಅಪ್ರಮೇಯನೆ 5
ಕುಸುಮ ಮಾಲೆಯು
ಉರಗನಾದೊಡೆ ಮಾಳ್ಪುದೇನು
ಶರದ ಚಂದ್ರನ ಕಿರಣ ತಪಿಪೊಡೆ
ಹಿರಿದು ಕರ್ಮವ ಫಲವಿದೆಲ್ಲವೇ 6
ಕರಿಗಿರೀಶನ ಚಿತ್ತವೀಪರಿ
ಇರಲು ಸುಮ್ಮನೆ ಕೊರಗಲೇತಕೆ
ಸರುವ ಸಂಗವ ತೊರೆದು ತಪದೊಳು
ನಿರತಳಾಗುವೆ ನೀರಜಾಕ್ಷ ಕೇಳ್ 7