ಶ್ರೀನಿವಾಸ ಕರುಣದಿ ಕಾಯೊ ಶ್ರೀನಿಧೆ ದಯದಿ ಬಾನು ಪ್ರಕಾಶ ಶ್ರೀಹರಿಯೆ ಪ. ಈ ನರಜನ್ಮದಲಿ ಬಂದು ಬೇನೆ ಬಿಟ್ಟು ಸಂಸಾರದಿ ಕಾನನದಿ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿ ನೀನೆ ಎನ್ನ ಬಳಲಿಸುವರೆ ಅ.ಪ. ಎಷ್ಟು ವಿಧದಿ ಕರೆದರೂ ನಿನಗೆ | ಈಗಿನ್ನು ದಯ ಪುಟ್ಟದ್ಹೋಹಿತಲ್ಲೊ ದೇವನೆ ಬೆಟ್ಟದೊಡೆಯ ನಿನ್ನ ನಂಬಿ ಕಷ್ಟ ಬಿಡಿಸು ಎಂದು ಬಾಯಿ ಬಿಟ್ಟು ಕೂಗಿದರೂ ಕರುಣ ಪುಟ್ಟಲಿಲ್ಲೊ ಸೃಷ್ಟಿಗೊಡೆಯ 1 ಯಾಕೆ ಎನ್ನ ಈ ಪರಿಯಿಂದ | ಜರೆದು ತೊರೆಯುತ್ತ ನೂಕುವುದು ನ್ಯಾಯವೇ ಶ್ರೀಶ ವಾಕುಲಾಲಿಸೆನ್ನನೀಗ ಸಾಕಿದರೆ ನಿನ್ನ ಭಕ್ತರೊಡನೆ ಬೇಕೆಂದು ನಿನ್ನ ಪದ ಸ್ಮರಣೆಯ ಏಕಮನದಿ ಧ್ಯಾನಿಸುವೆನೊ 2 ನಡೆನುಡಿಗಳ ತಪ್ಪನೆಣಿಸಿದರೆ | ಶ್ರೀನಿಧಿಯೆ ಎನ್ನ ಪೊಡವಿಯೊಳಗೆ ಪೊರೆವರಿನ್ಯಾರೊ ಬಿಡು ಬಿಡು ಈ ಬಿಂಕವೆಲ್ಲ ಕೊಡು ನಿನ್ನ ಪದ ಸರ್ವಕಾಲ ದೃಢ ಭಕ್ತಿ ವೈರಾಗ್ಯ ಎನಗೆ ಕೊಡು ಗೋಪಾಲಕೃಷ್ಣವಿಠ್ಠಲ 3
ಶ್ರೀನಿವಾಸ ಸಲಹೋ ನಮ್ಮ ಶ್ರೀನಿಧಾನ ಚರಣನೆ ಪ ಧ್ಯಾನ ನಿರತ ಮೌನಿ ಜನರ ಮಾನಸಾಬ್ಜಹಂಸನೆ ಅ.ಪ ನಕ್ರಮುಖದಿ ಸಿಕ್ಕಿದಿಭನನಕ್ಕಿರಿಂದ ಪೊರೆದನೆ ಚಕ್ರಧರ ತ್ರಿವಿಕ್ರಮಾದಿ ಚಕ್ರಭೋಗಿ ಶಯನನೆ 1 ಬಿಟ್ಟು ನಿನ್ನ ಭ್ರಷ್ಟನಾಗಿ ಕೆಟ್ಟ ಜನ್ಮ ಜನ್ಮದೆ ಹುಟ್ಟಿ ಹುಟ್ಟಿ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟಿ ಕೃಷ್ಣ ನಿನ್ನ ನಂಬಿದೆ 2 ಶರಣಜನರ ಪೊರೆವನೆಂಬ ಬಿರುದು ಧರಿಪನಲ್ಲೆಲಾ ಹರಿಣ ಹರಣಧರದೊಳಿರುವ ಕರುಣಿ ವರದ ವಿಠಲ 3