ನೀನೆ ಪಾಲಿಸೊ ಎನ್ನ ಮಾರುತಿರಾಯ ಪ
ನೀನೆ ಪಾಲಿಸೊ ಮಹಾನುಭಾವನೆ ಸದಾ
ಙÁ್ಞನ ಭಕುತಿನಿತ್ತು ಮಾನಾದಿ ನೀ ವೇಗ ಅ.ಪ
ನಿನ್ನ ಆಧಾರ ಲೋಕಾ ಜನರು ಸದಾ
ನಿನ್ನ ಭಜಿಸುವೊರೇಕಾ ಪ್ರಕಾರದಿ
ನಿನ್ನ ಸೇವಿಪರನೀಕಾ ಸಂಗಾವಿತ್ತು
ನಿನ್ನ ಧ್ಯಾನಿಪ ವಿವೇಕಾ ಮತಿಯನಿತ್ತು
ಮನ್ನಿಸೊ ಮಜ್ಜನಕಾ
ನಿನ್ನಾ ಭಜಿಪರಿಗೆ ಅನ್ಯಾಲೋಕಗಳುಂಟೆ
ಘನ್ನಾ ಹರಿಯ ಲೋಕವನ್ನೆ ಸೇರುವರಯ್ಯಾ 1
ರಂತರ ದೊಳಗಿಹನು ಎಂದು ನಿನ್ನಾ
ನಂತ ರೂಪಗಳನ್ನು ಭಜಿಸುವ
ಗಂತು ಜ್ಞಾನವನ್ನು ನೀಡುತ ಜನ
ರಂತರದಲಿ ನೀನು
ನಿಂತು ಪಾಲಿಸಿ ಜೀವರಂತೆ ಗತಿಯನಿತ್ತು
ಕಂತುºರಾದ್ಯರ ಸಂತತಿ ವಂದ್ಯನೆ 2
ಸೀತಾರಾಮನ ಪಾದವಾ ಸೇವಿಸಿ ನಿತ್ಯ
ಪಾತಕಾಂಬುಧಿಗೆ ದಾವಾನಂತೆ ಜಗದಿ
ಈ ತೆರದಲಿ ಮೆರೆವಾನೆಂದು ಈಗ
ಸೋತು ನಾ ಬಂದೆ ದೇವಾ ನೀನೇ ಎನ್ನ
ಮಾತು ಲಾಲಿಸೊ ದ್ಯುಧವಾ
ಮಾತರಿಶ್ವ ನಿಜ ದೂತಾನು ನಾನಯ್ಯ
ನೀತ ಗುರು ಜಗನ್ನಾಥವಿಠಲಪ್ರಿಯ 3

ನೀನೆ ಸರ್ವ ಸೂತ್ರಧಾರನು ಪ
ಕರ್ತು ನೀನೆ ಆದಿಶಕ್ತಿ ವಸ್ತು ಅ.ಪ
ಮೂರು ಗುಣಗಳಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿ||
ಸಾರ ಮೂರು ಆರು ದೋಷದೂರ | ಮೂರು ಸುಖಕ್ಕೈಕ್ಯನೆನಿಸೊ 1
ತರಳ ಧ್ರುವನ ಮನವ ಪರಿಕಿಸಿ | ಮೇಲ್ ಲೋಕವಿತ್ತೆ |
ನಿರತ ಭಕ್ತಿ ಪಾಲಿಸಿದ | ದುರಿತಹರನೆ ಶರಣು ಶರಣು 2
ಕರೆದು ಪತ್ನೀಸುತರನಿತ್ತು | ನಿಲದೆ ಮೋಕ್ಷದೊಳಗೆ ಪೊರೆದೆ 3
ಭೋಗದೀಶರಾಗಿ ಸುಖದ | ಸಾಗರದೊಳು ಮೆರೆದರಯ್ಯ 4
ತಂದೆ ಶ್ರೀನಿವಾಸ ನಿನ್ನ | ಮಂದಿರದೊಳೆನ್ನ ಸಲಹೊ 5

ನೀನೆನಗೆರವೆ ನಾನಿನ್ನೆಂತಗಲುವೆಬಾ ನನ್ನ ತನುವೆ ಸದ್ಗುರುವಿಗೊಂದಿಸುವರೆ ಪಮೊದಲಿಗಮಿತ ದುಷ್ಟತನುಗಳ ಸಂಗದಿಕುದಿದು ಸಂಸಾರಾಗ್ನಿಯೊಳು ಬಳಲಿದೆನುಅದರಿಂದ ನಿನ್ನ ನಿಗ್ರಹಿಸಿದೆನಲ್ಲದೆಪದರದಿರೆನ್ನೊಳು ಪಡೆಯೆ ನಿನ್ನೊಂದನೂ 1ಗುರುಸೇವೆಗಲಸದೆ ಛಳಿಮಳೆಯೆನ್ನದೆಬರಿಯ ಬಯಲ ಸಂಸಾರ ಭೋಗದಲಿಎರಗದಿರೆನ್ನ ದಾರಿಗೆ ಬಾ ನಿನ್ನಾರೈಕೆುರಲೆನ್ನೊಳಿನ್ನು ತಪಿಸಿ ಕಂಗೆಡಿಪುದಿಲ್ಲ 2ಶ್ರವಣ ಸುಖದಿ ನನ್ನ ಬೆರೆದು ಬೇರಾಗದೆಭವಶರಧಿಯ ದಾಂಟುನಂತೆ ನೀ ಮಾಡುವಿವರಿಸಿ ಹರಿಗುಣ ಕಥೆಗಳನೆಮ್ಮೊಳುಕವಿದಿಪ್ಪ ತಮವ ತೊಲಗಿಸಿಕೊಂಬ ನಾವಿನ್ನು 3ನಿನ್ನಿಂದ ಸಂಸಾರ ವಿಷಯ ಸುಖದ ಲಾಭನಿನ್ನಿಂದ ಕೃಛ್ರಾದಿ ತಪಸಿನ ಲಾಭನಿನ್ನಿಂದ ಸತ್ಕರ್ಮತೀರ್ಥಯಾತ್ರೆಯ ಲಾಭನಿನ್ನಿಂದ ವೈರಾಗ್ಯ ಭಾಗ್ಯದ ಲಾಭ 4ನಿನ್ನೊಳಗಿರುವಿಂದ್ರಿಯಂಗಳಿಂದ್ರಿಯಗಳೊಳುಣ್ಣುವ ಮನ ಮನದೊಳು ಕೂಡ್ವ ಜೀವಎನ್ನುವರೆನ್ನನೆನ್ನಿರವನರಿಯೆನಿದನಿನ್ನಿಂದ ಗುರುಕೃಪೆವಡೆದು ತಿಳಿಯಬೇಕೂ 5ನೆವವಿಲ್ಲದುಪಕಾರಗೈವೆ ನೀನೆನಗಾಗಿವಿವಿಧ ಭೋಗದ ಸುಖವೆನಗೆ ನಿನ್ನಿಂದವಿವರಿಸೆ ನಿನಗೆ ಉಂಟು ಲಾಭವು ಮತ್ತೆನವೆವೆಯಲ್ಲದೆ ವೃದ್ಧಿಯಾಗುವೆಯಾ ಪೇಳು 6ನಿನ್ನಿಂದ ಸುಖಬಟ್ಟು ನಿನ್ನ ಬಾಳಿಸಲಾರದೆನ್ನನುಳುಹುವದೆಂತನ್ಯಾಯ ಸುಖವುಉಣ್ಣುವರಾರಿದನುಂಡು ಬದುಕಿರುವಅಣ್ಣನ ತಿಳಿಯಲು ಗುರುವೆ ಗತಿ ಕಂಡ್ಯಾ 7ವಂದಿಸಿಯೂಳಿಗಗೈವಲ್ಲಿಯಲಸದೆದಂದುಗ ಸುಖಕಾಗಿ ದಾರಿದೆಗೆಯದೆಒಂದಾಗಿ ಯೆನ್ನೊಳಿದ್ದರೆ ನನ್ನ ಸುಖವ ನಾಹೊಂದಲು ನಿನಗಾನಂದವಪ್ಪುದೆ ಕೇಳು 8ಮರುಗಿ ಮನದಿ ನಮ್ಮ ಮರವೆಯಾಟವ ಕಂಡುತಿರುಪತಿ ವೆಂಕಟರಮಣನು ತಾನೆಗುರುವಾಸುದೇವಾರ್ಯನಾಗಿಹನಾತನಚರಣವ ಮರೆಯೊಕ್ಕು ಬದುಕುವ ನಡೆಬೇಗ 9ಕಂ||ಜೀವನ ನುಡಿಯನು ಲಾಲಿಸಿಭಾವದಿ ಸರಿಬಂದ ಬಗೆಯ ಕಾಣದೆ ಗರ್ವದಿತಾವೊಲಿವರೆ ಮನಬಾರದುನೀವೊಬ್ಬನೆ ಸಾಧಿಸೆನೆ ಮನ ಕೆರಳಿ ನುಡಿದುದೂ

ನೀನೇ ಗತಿಯೆನಗಿನ್ನು ದೀನನಾದೆನು ಬಹಳ ನೀನಲ್ಲದಾರು ಬಳಿಕಾ ದೇವಾಏನು ಸಾಧನವುಂಟು ಶ್ರುತ್ಯರ್ಥಗೋಚರವೆ ಧ್ಯಾನಧಾರಣೆ ದೂರವು ದೇವಾ ಪಕಾಣದೇ ನಿನ್ನಂಘ್ರಿಕಮಲವನು ಭವವೆಂಬಕಾನನಕೆ ಗುರಿಯಾದೆನು ದೇವಾಪ್ರಾಣರಕ್ಷಕರಿಲ್ಲದತಿ ಕಷ್ಟಕೊಳಗಾದಏಣ ಕುಣಕನೊಲಾದೆನು ದೇವಾಏನೆಂಬೆ ಮೂಢತ್ವವೇ ಮೌಲ್ಯವೆನಗಾಯ್ತುಜ್ಞಾನ ದೊರಕೊಂಬುದೆಂತು ದೇವಾಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲದೆ ಬಂಧ ಪರಿಹರಿಸದೆಂದೀಗಮಾನಸದಿ ಮರಗುತಿಹೆನು ದೇವಾ 1ದುರಿತಕೋಟಿಗಳ ಜನ್ಮಂಗಳಲಿ ಮಾಡಿದರೆದೊರಕಿತದರಿಂದ ಜಡವು ದೇವಾಪರಿಪರಿಯ ಕರ್ಮಗಳು ಜನ್ಮಗಳ ಕೊಡುವದಕೆತರತರದಿ ಕರವಿಡಿದಿವೆ ದೇವಾಗುರಿಯಾದೆನೀ ಪರಿಯ ಕರ್ಮಶರಧಿಯ ತೆರೆಗೆಪರಿಹರವ ಕಾಣೆನಿದಕೆ ದೇವಾಪರಮ ಪಾವನವಾದ ದುರಿತಹರ ನಾಮಕ್ಕೆಕರಗದೋ ನನ್ನ ಕರ್ಮ ದೇವಾ 2ಲೋಕದೊಳಗಿಹ ಪಾತಕರು ತಾವು ಜೊತೆಯಾಗಿಬೇಕೆಂದು ಪಾತಕವನು ದೇವಾಜೋಕೆಯಲಿ ಛಲವಿಡಿದು ಪಾಪರಾಶಿಯ ಮಾಡೆಸಾಕೆ ನಾಮದ ಸೋಂಕಿಗೆ ದೇವಾನೂಕುವುದು ನಿಷ್ಕøತಿಗೆ ಮಲತ ಪಾಪವ ನಾಮಬೇಕೆ ನೆರವೆಂಬುದದಕೆ ದೇವಾಯಾಕೆ ನಾನೊಬ್ಬ ಮಾಡಿದ ಪಾಪರಾಶಿಯನುನೂಕದಿಹ ಬಗೆುದೇನು ದೇವಾ 3ದುರಿತವೆನಗಿಲ್ಲೆಂದು ಸ್ಥಿರಬುದ್ಧಿುಂದೊಮ್ಮೆುರುತಿಹೆನು ಧೈರ್ಯವಿಡಿದು ದೇವಾಅರಿವು ಸಿಕ್ಕದೆ ಮರವೆ ಮುಂದಾಗಿ ನಿಂದಿರಲುಮರುಗಿ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಮನದಿ ದೇವಾಅರಿವೆಂತು ಸಿಕ್ಕುವದು ದುರಿತಭರಿತನಿಗೆಂದುಸ್ಥಿರಬುದ್ಧಿ ನಿಲ್ಲದಿಹುದು ದೇವಾಉರುಳುವುದು ಮನವೆಲ್ಲಿ ಪರಿವುತಿಹೆ ನಾನಲ್ಲಿಸ್ಥಿರವೆಂದಿಗೆನಗಪ್ಪುದು ದೇವಾ 4ಏನಾದಡೇನಘವು ಬಹಳವಾಗಿಹುದಿದಕೆಹೀನಬುದ್ಧಿಯೆ ಸಾಕ್ಷಿಯು ದೇವಾನಾನಿನಿತು ದೋಯಾದಡದೇನು ದೋಗಳನೀನೈಸೆ ರಕ್ಷಿಸುವನು ದೇವಾಭಾನುವಿನ ಮುಂಭಾಗದಲಿ ತಿಮಿರ ತಾ ನಿಂದುಏನಾಗಬಲ್ಲುದೈ ದೇವಾದೀನತನವಳಿವಂತೆ ಜ್ಞಾನವನು ಬಳಿಕಿತ್ತುಆನತನ ನೀ ರಕ್ಷಿಸು ದೇವಾ 5ಕಾಲ ಬಂದರೆ ಮೋಕ್ಷ ತಾನೆ ದೊರಕುವದೆಂದುಮೇಲಾಗಿ ಶ್ರುತಿ ನುಡಿಯಲು ದೇವಾಕಾಲವೆಂಬೀ ನದಿಗೆ ಕಡೆುಲ್ಲ ಮೋಕ್ಷಕ್ಕೆಕಾಲ ತಾ ಬಹು ದೂರವು ದೇವಾಕಾಲಕರ್ಮಗಳೆಂಬ ನೇಮವನೆ ದೃಢವಿಡಿಯೆಕಾಲವೇ ಕಲ್ಪಿತವದು ದೇವಾಲೀಲೆುಂ ನಿರ್ಮಿಸಿದ ಸಂಸಾರ ಭಂಜನೆಗೆಕಾಲವದು ನಿನ್ನ ಕೃಪೆಯು ದೇವಾ 6ನನ್ನ ನಂಬಿದವರ್ಗೆ ಸಂಸಾರಗೋಷ್ಪದವುಚೆನ್ನಾಗಿ ನಂಬಿಯೆಂದು ದೇವಾನಿನ್ನ ನುಡಿುಂದ ಗೀತೆಯಲಂದು ಬೋಧಿಸಿದೆಧನ್ಯನಾದನು ಪಾರ್ಥನು ದೇವಾಉನ್ನತದ ಯೋಗಾದಿ ಸಾಧನದಿ ಪರಿಹರವೆನಿನ್ನ ಕೃಪೆಯೇ ಮುಖ್ಯವು ದೇವಾನಿನ್ನ ನಂಬಿದೆನು ತಿರುಪತಿಯ ವೆಂಕಟರಮಣಧನ್ಯ ಧನ್ಯನು ಧನ್ಯನೂ ದೇವಾ 7ಕಂ|| ಬುಧವಾರದರ್ಚನೆಯನಿದಮುದದಿಂ ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ನನ್ನ ಮೊರೆಯಂ ಕೇಳ್ದಾಬುಧ ಸಂಗವನಿತ್ತು ನಿನ್ನಪದಸೇವಕನೆನಿಪುದೆಂದು ವೆಂಕಟರಮಣಾಓಂ ಕಾಳೀಯ ಫಣಾಮಾಣಿಕ್ಯರಂಜಿತ ಶ್ರೀಪದಾಂಬುಜಾಯ ನಮಃ

ನೀನೇ ಘನ್ನ ಪಾವನ್ನ ಗುರುವರ ಪ
ದಾನಿ ಅದಕನುಮಾನ ಮಾಡದೆ
ನಾನಭೀಷ್ಟೆಯ ನೀನು ಕೊಡೋದಕೆ ಅ.ಪ
ನಿನ್ನ ನಂಬಿದೆ ನಾನು ಯತಿಕುಲಾಗ್ರಣಿ
ರನ್ನ ಪಾಲಿಸೊ ನೀನು
ಅನ್ಯನಲ್ಲವೊ ನಿನ್ನ ತನುಜನು
ಧನ್ಯನಾಗುವದನ್ನು ಸಲಿಸೋ
ಘನ್ನ ಮಹಿಮಾಪನ್ನ ಪಾಲಕ 1
ಆರ್ತಜನಮಂದಾರಾ ಮೋಕ್ಷಾದಿ ಸತ್ಪುರು -
ಷಾರ್ಥ ಮಹÀದಾತಾರ
ತೀರ್ಥಪದಯುಗ ಪಾರ್ಥಸೂತಗೆ
ವಾರ್ತೆ ತಿಳಿಸಿ ಆರ್ತಸತಿಯಾ
ಅರ್ತಿ ಕಳೆದಿಹÀ ಕೀರ್ತಿ ಕೇಳಿ
ಪ್ರಾರ್ಥಿಪೆನೊ ಕೃತಾರ್ಥನೆನಿಸೋ 2
ಮಾತಾ ಪಿತ ಗುರುದೂತಾ ಎನಗೆ ಭಾವಿ ವಿ -
ಧಾತಾ ಭ್ರಾತ ಸುಪೋತ
ಭೂತಪತಿ ಸುರಯೂಥ ವಂದ್ಯನೆ
ದಾತ ಗುರುಜಗನ್ನಾಥ ವಿಠಲನ
ದೂತ ಮನ್ಮನೋಜಾತ ಕಾಮಿತ
ವ್ರಾತ ಸಲಿಸೋ 3

ನೀನೇ ದಯಾಸಂಪನ್ನ ಭಕ್ತ ಪ್ರಸನ್ನಾ ಪ
ಕಂದನಿನ್ನಯ ದಿವ್ಯಾನಂದ ಮೂರುತಿಯ ನಾ
ಕುಂದದೇ ಭಜಿಸಲು ಮರುಗಿ ಬೇಗಾ
ಇಂದಿರೇ ಅಜಭವರೆಂದೂ ಕಾಣದ ನಿಜ
ವೆಂದೆಂಬೋ ರಾಜ್ಯದೊಳಿದ್ದ ಕಾರಣದಿಂದ 1
ಹರಿಸರ್ವೋತ್ತಮನೆಂದು ಪಿತನಾಜ್ಞೆಯ ಮೀರಲು
ಹರಿರೂಪತಾಳ್ದು ದೈತ್ಯನ ಶಿರವಾ
ಹರಿದು ಬಾಲನನೆತ್ತಿ ಸಲಹಿದ ಬಗೆಯಿಂದ
ಕರುಣಾಕರನೆಂದು ಶ್ರುತಿಯು ಪೇಳುತ್ತಿರಲೂ 2
ಪಾತಕದಿಂದ ಗೌತಮಸತಿ ಶಿಲೆಯಾಗೆ
ಭೂತಳದೊಳು ಪರಬೊಮ್ಮನೆಂಬೋ
ಸೀತಾರಾಮಾವತಾರರಿಂದ ಸೌಂದರ್ಯ
ನೂತನಪದ ಸೋಕಲು ನಿಜಸತಿಯಾದಳೋ 3
ಗುರುತನೂಜನ ಮಂತ್ರಶಕ್ತಿ ವೇದನೆ ತಡೆದೆ
ಹರಿಯೆಂದು ಕರೆದ ಉತ್ತರೆಗೆ ಬೇಗಾ
ವರಚಕ್ರವನು ಮರೆಮಾಡಿ ಪರೀಕ್ಷಿತನ
ಪೊರೆಯೆ ತ್ರಿಜಗದೊಳು ಕೀರ್ತಿಯಾಹುದರಿಂದ 4
ಹರನಿಂದ ಉರಿಯ ಹಸ್ತವ ಪಡೆದು ಭಸ್ಮಾ
ಸುರನು ಫಾಲಕ್ಷನ ಖತಿಗೊಳಿಸೆ
ಸಿರಿವೇಲಾಪುರ ಚನ್ನಕೇಶವನಾವೇಶದಿಂ
ಪರಿದಸುರನ ಕೊಂದು ಸ್ಥಿರವಾದಕಾರಣ 5

ನೀನೇ ಶ್ರಾದ್ಧದನ್ನವನುಂಡವಾ
ನಾನರಿಯದಂತೆ ಯೆನ್ನ ಗೃಹದೊಳು ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವನಾಗಿ ಪ
ಬಾಣಸಿಗಾದವರು ನೀನೋ ನಾರಾಯಣಿಯೋ
ಕ್ಷೋಣಿಯೊ ರವಿಯೋ ಜಾಹ್ನವಿಯೊ ರತಿಯೋ
ವಾಣಿಯೋ ಸುರಧೇನುವೋ ಬಂದಾತಧನಂಜಯನೂ
ತಾನೆ ಎನ್ನ ಆದ್ದಾಗಾಯ ತೆಲೆದೇವಾ1
ತಿಳಿದೆ ನಾನೀಗ ನಿನ್ನನು ಕೂಡೆ ಬಂದಿದ್ರ್ದ
ಬಿಳಿಯ ಚುಟ್ಟಿನ ಯೆಣ್ಣೆಗೆಂಪಿನವನೂ
ಕುಳಿತವನು ಕೈಯಪುಸ್ತುಕದವನು ಕಂಕುಳೊಳ
ಗಿಳಿದ ಮಡಿಗಡೆಯವರಾರು ಪೇಳೆಲೆ ದೇವಾ 2
ಆವಾವ ಸ್ಥಾನಕಾರಾರ ನೇಮಿಸಿದೆ ನೀ
ದೇವಾ ಉಪಾಧ್ಯರಾರಭಿಶ್ರವಣವನು ಪೇಳ್ದ
ಕೋವಿದರಾರು ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರಾರೆಲೆದೇವ 3
ಜನನ ಸ್ಥಿತಿಲಯಕೆ ಕಾರಣಭೂತನೋರ್ವ ನೀ
ನೆನುತ ವೇದಾಂತಗಳು ಪೊಗಳುತಿರಲೂ
ಇನಿತಕ್ಕೆ ಯೆಂದನ್ನದಗಳು ಕುಡಿತೇಪಾಲ್ಗೇ
ಮನವ ಸೋತುದ ಬಿಡುವೆಯಾ ನಿತ್ಯತೃಪ್ತಾ 4
ಗುರುಗಳಂದದಲಿ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವ ನೀನಾಗಿ
ಶರಣನಾ ಪಿತೃಗಳಿಗೇ ಶ್ರಾಧ್ಧವನುಂಡುದದೂ
ಪಿರಿಯದಾಯ್ತು ಎನ್ನ ನೂರೂಂದು ಕುಲಕೆಲ್ಲಾ
ಪರಮಪದವಾಯ್ತು ವೈಕುಂಠಚೆನ್ನಿಗರಾಯಾ 5

ನೀರ ತರಂಗಿಣಿ ತೀರ ನಾರಸಿಂಹ ಪ
ಸಾರಿದೆನೊ ತವಪಾದ ಪಂಕಜ
ತೋರು ಮನದಲಿ ತವಕದಿ ಅ
ನಾರದನುತ ಚಿಚ್ಛರೀರವ ಶ್ರೀ ಭೂದು
ರ್ಗಾರಮಣ ದುರಿತಾರಿ ಬ್ರಹ್ಮ ಸ
ಮೀರ ಮುಖ ವಿಬುಧಾರ್ಚಿತ
ಚಾರು ಚರಣಯುಗ ಕ್ಷೀರಾಬ್ಧಿ ಶಯನ ಮ
ದ್ಭಾರ ನಿನ್ನದು ಮೂರು ಲೋಕದ
ಸೂರಿಗಮ್ಯ ಸುಖಾತ್ಮಕ 1
ವೇದವೇದ್ಯ ಸಂಸಾರೋದಧಿ ತಾರಕ
ಛೇದ ಭೇದ ವಿಷಾದವೇ ಮೊದ
ಶ್ರೀದ ಶ್ರೀಶ ಅನಂತ ಆಪ್ತಕಾಮ
ಬಾದರಾಯಣ ಭಕ್ತವರ ಪ್ರ
ಹ್ಲಾದಪೋಷಕ ಪಾಹಿ ಮಾಂ 2
ಹೋತಹೃದ್ಯ ಜಗನ್ನಾಥವಿಠಲ ನಿನ್ನ
ಮಾತು ಮಾತಿಗೆ ಸ್ಮರಿಸುತಿಹ ಸ
ಚ್ಚೇತನರನು ನೀ ಸರ್ವದಾ
ವೀತಶೋಕ ಭವಭೀತಿ ಬಿಡಿಸಿ ತವ
ದೂತರೊಳಗಿಡು ಮಾತರಿಶ್ವಗ ಭೂತಭಾವನ ಭವ್ಯದ3

ನೀರಜ ಯುಗ ಮನೋ -
ವಾರಿಜದಲಿ ನಾ ಭಜಿಸುವೆನು ಪ
ಸಾರಿದ ಜನರ‌ಘದೂರದಿ ಓಡಿಸಿ
ಧಾರುಣಿಯೊಳು ಸುರಸೌರಭಿ ಎನಿಸಿಹ ಅ.ಪ
ಅವರ ಪದಜಲ ಈ ಭುವನತ್ರಯ
ಪಾವನ ತರವೆಂದೆನಿಸುವದೋ
ಅವರ ಪದಯುಗ ಕೋವಿದಜನರು
ಭಾವದಿ ದಿನದಿನ ಸೇವಿಪರೋ
ಅವರ ಹೃದಯದಿ ನಾರಾಯಣ ಚ -
ಕ್ರಾವತಾರವ ಧರಿಸಿಹನೊ
ಶ್ರೀವರ ಹರಿ ಕರುಣಾವಲೋಕನದಿ
ದೇವಸ್ವಭಾವವ ನೈದಿಹರೋ 1
ಆವ ಮಾನವನಿವರಚರಣ ಸೇವಕತೆರನೆಂದೆನಿಸುವನ್ನೋ
ಕೋವಿದ ಜನರೆಲ್ಲರು ಆವನ
ದೇವೋತ್ತುಮನೆಂದೆನಿಸುವನು
ಪಾವನಿ ಮುಖ ದೇವೋತ್ತುಮರೆಲ್ಲರು
ಈ ವಿಧ ಮಹಿಮೆಯ ತೀವ್ರದಿ ತೋರುವ 2
ಅವರು ಅವನೀ ದೇವತೆಗಳಿಗೆ
ಜೀವನವಿತ್ತು ಪೊರೆದಿಹರೋ
ಪಾವಕಘಾಕಿದ ಹಾರವ ಮತ್ತೆ
ಭೂವರನಿಗೆ ತಂದಿತ್ತಿಹರೋ
ಮಾವಿನ ರಸದಲಿ ಬಿದ್ದಿಹ ಶಿಶುವಿಗೆ
ಜೀವನವಿತ್ತು ಕಾಯ್ದಿಹರೋ
ಶೈವನ ನಿಜಶೈವವ ಬಿಡಿಸೀ ತಮ್ಮ
ಸೇವೆಯನಿತ್ತು ಕಾಯ್ದಿಹರೋ 3
ಸಲಿಲವ ತಂದಿರುತಿಹ ನರನಿಗೆ
ಸುಲಲಿತ ಮುಕ್ತಿಯನಿತ್ತಿಹರೋ
ಚಲುವ ತನಯನಾ ಪುಲಿನದಿ ಪಡೆದಿಹ
ಲಲನೆಯ ಚೈಲದಿ ಕಾದಿಹರೋ
ಸಲಿಲವು ಇಲ್ಲದೆ ಬಳಲಿದ ಜನಕೆ
ಸಲಿಲವನಿತ್ತು ಸಲಹಿದರೋ
ಇಳೆಯೊಳು ಯತಿಕುಲತಿಲಕರೆಂದೆನಿಸಿ
ಸಲಿದಂಥದು ತಾವು ಸಲಿಸಿಹರೋ 4
ಅನುದಿನದಲಿ ತಮ್ಮ ಪದಕಮಲವನು
ಮನದಲಿ ಬಿಡದೆ ಭಜಿಸುವರಾ
ಜನರಿಗೆ ನಿಜಘನಸುಖವನು ಕೊಟ್ಟವ -
ರನುಸರಿಸೀ ಇರುತಿಹರಾ
ಮನೋ ವಾಕ್ಕಾಯದಿ ನಂಬಿದ ಜನಕೆ
ಜನುಮವನ್ನುನೀಡರು ಇವರ
ಘನಗುಣ ನಿಧಿ ಗುರುಜಗನ್ನಾಥ ವಿಠಲ -
ನಣುಗಾಗ್ರೇಸರೆರೆನಿಸಿಹರಾ 5

ನೀರನಾ ಕರತಾರೆ ನಾರಿಮಣಿಯೇ ಪ
ಸೂರೆ ಹೋಗ್ತಾನೆ ಜೀವಾ ಆರಿಗುಸುರಲಿ ಬೇಗಾ ಅ.ಪ
ಬರುವೆನೆಂದು ಪೋಗಿ ಬಾರನೇತಕೆ ಸಖಾ
ಕರತಾರೆ ಕಾಮಿಸಿ ಸುರತಾವನಾಡುವಾ 1
ಮಾರನಯ್ಯನಾಣೆ ತೀರಿತೆನ್ನ ಪ್ರೀತಿ
ದೂರಕ್ಕೋದನೂ ಗಂಡಾ ಬಾರದೇಕೆ ಪೋದನೆ 2

ನೀರಿನೊಳು ಮುಳುಗುತಿರೆ ತೋರದಲಿ ಪೋಗುವರೆ
ಕರ ಪಿಡಿವರೈ ತೋರು ಶೌರೇ
ವಾರಿಜಾನಾಭ ಭಯ ತೋರುವರೆ ಕರುಣಾಳು
ಬಾರದಿರುವಂಥ ಅಪರಾಧವೇನೆಲೊ ಹರೀ ಪ.
ಪರಿ ಮನಸಿನೊಳಗೊಂದು ಪರಿ
ವನಜನಯನನೆ ಭಯವ ತೋರಿ ತೋರೀ
ಪರಿ ಏನೋ
ಬಿನಗುದೈವರ ಗಂಡ ಪರಿಹರಿಸು ಗಂಡಾ1
ಕರಿಯ ನೀರೊಳು ಕಾಯ್ದೆ ಪೊರೆದೆ ನೀರೊಳು ಮನುವ
ಧರಣಿ ಪ್ರಹ್ಲಾದರನು ಜಲದಿ ಸಲಹೀ
ಬಿರುದು ಪೊತ್ತವ ಎನ್ನ ಪರಿಯನರಿಯೆಯೆ ದೇವ
ಪೊರೆವರಿನ್ನಾರು ಹೇ ಕರುಣಾಳು ಶರಣೂ 2
ಮುಳುಗಿಹೆನು ಸಂಸಾರ ಗಣಿಸಲಾಗದ ಕರ್ಮ
ಕರವ ಪಿಡಿದೂ
ಧಣಿಸು ನಿನ ದಾಸತ್ವ ಧರೆಯೆ ಮೇಲ್ ಡಂಗುರದೀ
ಘಣಿಶಾಯಿ ಗೋಪಾಲಕೃಷ್ಣವಿಠಲ ಕೈಪಿಡಿದು 3

ನೀಲಕಂಠ | ನೀಲಕಂಠ | ನೀಲಕಂಠ | ಪಾಲಯ ಪ
ಗಾಳಿದೇವನ ಒಲಿಮೆ ಯಿಂದಕಾಲಕೂಟ ಮೆದ್ದ ಶಿವನೇ ಅ.ಪ.
ಸುಕೃತ ಭೃಕುಟಿ ಭವನೆ ಕಳೆವೆ ಪಾಪ 1
ಕಾವೇರಿಕೆ ನರ್ಮದೇಗಳ್ | ಸೇರ್ವ ಸನಿಯ ಶೈಲದಲ್ಲಿ ||ಭಾವ ಜಾರಿ ನಿನ್ನ ಪ್ರಭವ | ತೋರ್ವೆ ಜ್ಯೋತಿರೂಪ ಭಾವ 2
ಸುರರು ನಗುವ ಪರಿಯು ಅಲ್ಲವೆ | ಶರಣ ಜನರ ಪೊರೆಯೆ ಸ್ವೀಕರ 3
ಚಾರು ಚರಣಘೋರ ಭವವ ತಾರಿಪ ಓಂ | ಕಾರ ಪ್ರತಿಮ ಕಾಯೊ ಎಮ್ಮ4
ಹರಿಯ ಪದದ ನೀರನೀಗ | ಹರಿಯ ದ್ವಾರದಿಂದ ತಂದೂಹರಿಯ ದ್ವಾರ ತೋರ್ಪ ಭಾವಿ | ಹರಿಂ5ಶಯ್ಯಗೆ ಎರೆವೆನಂi5 5
ಮನವ ಆಳ್ವನೆ ಮೊರೆಯ ಕೇಳಿ | ಮನದ ಮಲಿನ ತ್ವರದಿ ತಳ್ಳಿಮನದಾಭಿಧನ ಚಿಂತೆಯಲ್ಲಿ | ಮನವನಿರಿಸೊ ಕೃಷ್ಣನಲ್ಲಿ 6
`ದೂಃ` ಎಂತ ಮರುತ ನಿನ್ನ | ಶರೀರದೊಳಗೆ ಇರುವನಲ್ಲಿದೂರುವಾಸ ತೋರೊ ಶ್ರೀಪ | ಗುರು ಗೋವಿಂದ ವಿಠಲ ರೂಪ 7

ನೀಲಕಂಧÀರಾ ಪಾಲಿಸು ಎನ್ನ ನೀಲಕÀಂಧರಾ ಪ
ಸುರರು ತಾವು ತಾಳದೆ ಬಿಟ್ಟಿಹ
ಕಾಳಕೂಟವನು ತಾಳಿದ ಧೀರಾ ಅ.ಪ
ಇಂದುಶೇಖರಾ ನಮಿಸುವೆÀ ನಿನ್ನ
ನಂದಿಯ ತೇರಾ
ಇಂದ್ರವಂದ್ಯಹರ ಮಂದಾಕಿನಿ ಧರ
ಗೊಂದೆವಳವಿಗೆ ಮುಕುಂದನ ದಾಸ 1
ಶಂಭೋ ಮಹಾದೇವ ಭಜಿಸುವ ಭಕುತಕ -
ವಂದಿಪ ಜನಕಾ - ನಂದ ನೀಡುವ ಗೋ -
ವಿಂದನ ನಿಜಮನ ಮಂದಿರದಲಿ ತೋರೋ 2
ಭೂತನಾಥನೆ ಗುರುಜಗನ್ನಾಥವಿಠಲ ದೂತನೆ
ಪಾತಕರಾಶಿಯ ಘಾತಿಸು ತ್ರಿಪುರಾ -
ರಾತಿಯೆ ನಿನ್ನಲಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಸಲಿಸೋ 3

ನೀಲವರ್ಣ ಗೋಪಾಲನು ಎಲ್ಲೆ
ಕಾಣಿರೇನೇ ವ್ರಜದ ಒಳಗೆ
ಲೀಲಿ(ಲೆ ಇ?) ದೇನೆ ನಮ್ಮ ಸಂಗಡ
ಹೇಳೇ ಗೋಪ್ಯಮ್ಮ 1
ಚಿಣ್ಣಿಕೋಲು ಚೆಂಡು ಬುಗುರಿ
ವೇಣುಕೊಳಲಧ್ವನಿಯ ಆಲಿಸಿ
ಓಣಿ ಓಣಿ ಹುಡುಕಲು ನಂದ-
ಸೂನು ಎಲ್ಲಿಹನೆ 2
ಗೋಪಿ ಗೋಪಾಲ ಕೂಡಿ
ಧಾಳಿ ಮಾಡ್ವುದು ದಾರಿಗೆ ತರವೆ
ಗೂಳಿಮಾಡಿದಿ ಗೋಕುಲದೊಳು ನಿನ-
ಗ್ಹೇಳುವುದಿನ್ನೇನೆ 3
ನವನೀತ ದಧಿ ಘೃತ
ಸುರಿದೋಡಲು ನೀ ಸುಮ್ಮನೆ ಬಿಟ್ಟು
ಯಾತಕೆ ಹಿಡಿತಾರದೆ ದೂರ್ಹೇಳುವಿ ಈ
ಮಾತು ನಿರ್ಧಾರವೇನೆ 4
ಹೆತ್ತತಾಯಿ ನೀ ಬಳಲುವಿ ಎಂದು
ಸಿಕ್ಕೊರಳಿಗೆ ಕಟ್ಟಿಸಿ ಕೊಂಡೆಳೆದು
ಸಿಕ್ಕುವುದುಂಟೇನೆ 5
ವಜ್ರದ್ಹಾರ ಪದಕ ಹÉೂನ್ನರಳೆಲೆ
ಗೆಜ್ಜೆ ಕಾಲಂದಿಗೆ ಝಳಿ ಝಳಿಸುತ
ಮೂರ್ಜಗದೊಳು ಮುದ್ದಿರಲೀಕೂಸ್ಹೊರ-
ಗ್ಹೆಜ್ಜೆನಿಡುವುದೇನೆ 6
ಶಿಶುವೇನೇ ಅಸುವ್ಹೀರಿ ಪೂತನಿ
ಕೇಶಿ ಧೇನು ತೃಣಾವರ್ತ ಶಗಟಾಸುರ
ಬಕನ ಕೊಂದವಗೆಂತು ನೀ ಅರ್ಭಕ-
ನೆಂತಾಡುವಿಯೆ 7
ಹೆಡೆಯ ತುಳಿದ ಕಾಳಿಂಗನ
ಮಡುವ ಕಲಕಿದ ಕಡುವಿಷಕಂಜದೆ
ಹುಡುಗರ ಕಾರ್ಯವಿದೇನೆ ಬಿಡು ನಿನ್ನ
ಬಡಿವಾರವು ಸಾಕೆ 8
ಕಾಡುಕಿಚ್ಚನು ನುಂಗಿದ ನಿನಸುತ
ಬೇಡಿಯಜ್ಞದೊಳುಂಡನ್ನವನು
ಸಾಲದೆ ಇಂದ್ರನ ಪುರವುಂಡ್ಹೊಟ್ಟೆ ಗಿ-
ನ್ನೀಡೆಲ್ಲಿಹುದ್ಹೇಳೆ 9
ಶಕÀ್ರನ ಬಲಿ ಅನ್ನವ ದಕ್ಕಿಸಲವ
ಸಿಟ್ಟಲಿ ಸಪ್ತದಿನ ಮಳೆಕರೆಯೆ
ಎತ್ತಿ(ದ) ಗೋವರ್ಧನಗಿರಿ ನಮ್ಮದಾರಿ-
ಚ್ಚೆಗೆ(?) ಸಲಹುವನೆ 10
ಕಾತ್ಯಾಯಿನಿ ವ್ರತಮಾಡೋ ಸ್ತ್ರೀಯರ
ವಸ್ತ್ರಗಳನೆ ಕದ್ದು ಮರನೇರಿದ
ಬತ್ತಲೆ ಚಪ್ಪಾಳಿಕ್ಕುತ ತಿರುಗಲಿನ್ನೆ-
ಷ್ಟಂತ್ಹೇಳುವೋಣೆ 11
ಚೋರತನವೊಂದಲ್ಲದೆ ಕಲಿತಿಹ
ಜಾರತನ ಕೇಳರಿಯೆ ಯಶೋದ
ನೀರುತಿದ್ದುವ ಎಲ್ಲರ ಒಗತನಕಿವ
ಪಾರುಗಾಂಬುವುದ್ಹ್ಯಾಗೆ 12
ಗಂಡರುಳ್ಳ ಗರತಿಯೇರೆನ್ನದೆ
ಪುಂಡೆಬ್ಬಿಸಿ ಬೃಂದಾವನದೊಳಗೆ
ಬಂದಮ್ಮನ ಹಿಂದಡಗಲು ನಿನಗೆ
ಮುದ್ದಿನ್ಯಾರಿಗೆ ಹೇಳೆ 13
ಮಾಧವ ತಾ ಕೊಳಲೂದು-
ತಿರೆ ನಾವು ಮೋಹಿತರಾಗಿ ಹೋದ
ಸುದ್ದಿಗಳೊಂದ್ಹೇಳೆ ಲಜ್ಜೆ ಬಾ-
ಹೋದೆ ನಮಗಿನ್ನು 14
ಬಳೆ ಬಾಪುರಿ ಕಂಕಣ ಚೂಡ್ಯ
ಗಳನು ತೊಡೆಗÉೀರಿಸಿ ಕಾಲಂದಿಗೆ
ಕರದಿ ಕಾಲುಂಗುರ ಕಿವಿಗಿಟ್ಟು ಬಾವುಲಿ
ಪಾದದಿ ರಚಿಸಿದೆವೆ 15
ಹೊನ್ವಾಲೆ ಹೊಸಕೊಪ್ಪು ಮೂಗುತಿ
ಚಿನ್ನದ ಒಡ್ಯಾಣದ ನಡುವಿಟ್ಟು
ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಸ್ತೂರಿಬಟ್ಟು ಕುಂಕುಮ ಕಾಡಿಗೆ
ನೊಸಲಿಗೆ ರಚಿಸಿ 16
ಬಿಟ್ಟಮಂದೆ ಕಟ್ಟದೆ ಕರುಗಳ
ತೊಟ್ಟಿಲೊಳಗಿಟ್ಟು ಶಿಶುವಿಗೆ
ಕಣ್ಣ ್ಹ(ಣ್ಣಿ ಹ?)ಚ್ಚಿ ನಾವೆಚ್ಚರಿಕಿಲ್ಲದೆ ಪೋದೆವೆ
ಅಚ್ಚುತನಿದ್ದೆಡೆಗೆ 17
ಬಂದವರನೆ ಮನ್ನಿಸದೆ ನಿನಸುತ ಅ-
ಲ್ಲಿಂದೊಬ್ಬಳ ಹೆಗಲೇರಿಸಿ ಪೋಗೆ
ಹಿಂದಾಲ್ಪರಿದ್ವನವನಿತೆಯರ್ಕೂಡಿ
ಬಂದೆವ್ಯಮುನೆ ದಡಕೆ18
ಇಬ್ಬರಿಬ್ಬರ ನಡುವೆ ನಿನಸುತ
ಒಬ್ಬನಾಗಿ ಜಲದ ಒಳಗೆ
ಅಬ್ಬರದಿಂದಾಡಲು ಜಲಕ್ರೀಡೆ ಕ-
ಣ್ಗ ್ಹಬ್ಬವಾಗಿರೆ ಜನಕÉ 19
ಗೋಪಿ ಗೀತವಿದೆಂದು ನಿನಸುತ
ಖ್ಯಾತಿ ಮಾಡಿದ ಜಗದ ಒಳಗೆ
ಯಾತಕೆ ಕೂಸೆಂದಾಡುವೆ ತಿಳಿ ನಿನ್ನ
ಪ್ರೀತಿ ಮೋಹಗಳೆಂದು 20
ಅಂಕದಲ್ಯಾರೋಪಿತನಾಗೆ
ಶÀಂಕಿಲ್ಲದೆ ಹಾರ ಭಾರವನೆ ತಾಳಿದೆ
ಬಿಂಕವ ಬಿಡು ಮಗನೆಂದಾಡುವುದು ಈ
ಮಂಕು ಬುದ್ಧಿಗಳಿನ್ನು 21
ಮಗುವೇನೆ ಹೃದಯದೊಳ್ಹದಿನಾಲ್ಕು
ಜಗವ ಕಂಡು ನೀ ತೆಗೆಯದೆ ನೇತ್ರ
ಜಗಜಗಿಸುವ ಚಂದ್ರಮನಂಗೈಯಲಿ ಈ
ಬಗೆ ನಿನಗರಿಕಿಲ್ಲೆ 22
ಗೋಪಾಂಗನೆಯರಾಡುವ ಮಾತು
ಕೋಪದಿ ಕೇಳುತಲೆಶೋದೆ
ಗೋಪಾಲಕೃಷ್ಣ ನಿನ್ನೆಲ್ಲಿ
ಕಳುಹಲೆಂದಳು 23
ದುಷ್ಟ ಕಾಲನೇಮಿ ಕಂಸನು ನಿನ್ನ
ಕರೆಯಕಳುಹಲು ಕರಕರೆಯಾಕೋ
ನಾರಾಯಣ ನಿನ್ನಟ್ಟುವೆ(ವು) ಮಧುರೆಗೆ
ನಾವೆಲ್ಲರು ಕೂಡಿ 24
ದುಷ್ಟತನವ ಬಿಡೋ ಭೀಮೇಶ-
<ಈಔಓಖಿ s

ನುಡಿಯು ನುಡಿದಾ ನೆಡೆಯು ಬಾರದೂ
ಜಗದೊಳಗೆ ತತ್ವದ ಪ
ನುಡಿಯು ನಡಿದಾ ನೆಡೆಯು ಬಂದರೆ
ಗುಡಿಗಳಿಗೆ ತಾನೋಗಲ್ಯಾತಕೆ
ಪೊಡವಿಗೀಶನು ಶಿವನು ತನ್ನೊಳ
ಗಡಗಿಯಿರಲಿದನರಿಯದವರಿಗೆ 1
ಎದ್ದು ಹೋಗಲು ದಾರಿಯೊಳಗೊಂದು ತಾ ಹಿಂದೆ ಮಾಡಿದ
ಬುದ್ಧಿ ಕರ್ಮದಂತೆ ಮತ್ತೊಂದು
ಉದ್ದವಾಗಲುಕಡೆಗೆಜಗದೊಳುಹದ್ದುಕಾಗೆಯ ಜನ್ಮವಲ್ಲದೆ
ಮುದ್ದೆಮಾತೇನಯ್ಯ ಸ್ತ್ರೀಪರಸಿದ್ಧಸಾಧ್ಯರಿಗಾದ ಈ ನಿಜ2
ಆದ ಬೆಳೆಯನ್ನಳತೆ ಮಾಡೆಲೊ ಯೀ ದೇಹತತ್ವದ
ಶೋಧನೆಯೊಳು ಕುಳಿತು ನೋಡೆಲೈ
ವೇದಗೋಚರನಾದ ಜಗದೇಕಾದಿಗುರುವು ತುಲಸಿರಾಮನ
ಪಾದ ಭಜನೆಯೊಳಿರಲು ಕಾಣುವ ಬೋಧೆಯಾತ್ಮರಿಗಾದ ಈ ನಿಜ3