ಹರಿಯೇ ಎನ್ನ | ಮರೆತಿರುವರೆ ಇದು ಸರಿಯೇ ಪಾಲಿಸು ನೀ ದೊರೆಯೇ | ತರಳತನದಿ ನಾ ಮರೆತೆನೆಂದು ನೀ ಜರೆದು ಬಿಟ್ಟರೆ ಮುಂದೆ ಪೊರೆವರಾರೈ ಶ್ರೀ ಪ
ಒಡೆಯ ನೀನಾಗಿ ಸಲಹುವುದೀಗ ನಿನ್ನಯ ಪದ ಜಡಜಕೆರಗುವೆ ನಾ ಬೇಗ ಕಡು ದಾರಿದ್ರ್ಯದ ಕಡಲೊಳು ಮುಳುಗಿದೆ ತಡಿಯ ಕಾಣಿಸೋ ಜಗದೊಡೆಯ ದಯದಿ ಶ್ರೀ 1
ದುರುಳ ಬಾಧಿಸುತಿರೆ ಭರದೊಳಕ್ಷಯವಿತ್ತುದ್ಧರಿಸಲಿಲ್ಲವೆ ಶ್ರೀ 2
ಪರಮೇಷ್ಠಿ ಜನಕ ಶ್ರೀ 3
ತಂದೆ ನೀನಲ್ಲವೆ ಜಗದೀಶ ಪಾಲಿಸು ನಿನ್ನ ಕಂದನಲ್ಲವೆ ಸರ್ವೇಶ ಹಿಂದ ಮುಂದನಾನೊಂದನರಿಯೆ ದಯ ದಿಂದ ಕಾಯೋ ಮುಚುಕುಂದವರದ ಶ್ರೀ 4
ಮಂಗಲ ಪುರವಾಸ ಶ್ರೀ ವೆಂಕಟೇಶ | ಅಂಗಜ ಜನಕ ರಮೇಶ | ಮಂಗಲಾಂಗ ನಿನ್ನಂಘ್ರಿ ಸೇವಕರ ಸು-ಸಂಗವ ಪಾಲಿಸು ಗಂಗಾಜನಕ ಶ್ರೀ 5

ಹರಿಯೇ ಕಾವುದು ಕಾವದು ನೀ ಪ
ಕಾವುದು ಕಾವದು ಸಾದರದಿಂದಲಿ ದೇವನೆ ಯನ್ನ ಸದಾ |
ಪಾದ ಯುಗ್ಮ ಪದಾ ಅ.ಪ
ಸ್ವರ್ಗದ ಸಾಸಿರ ಮಡಿಸುಖ ಭಕ್ತಿಯ ಮಾರ್ಗವ ನರಿಯದೇ |
ದುರ್ಗುಣದಲಿ ತನು ಧನ ಸಿರಿಮದದಿಂ ಆರ್ಗೆಯ ಮನ್ನಿಸದೇ
ಮಾರ್ಗಣವೆಸನುದರವ ಪೊರೆವುತ ಷಡ್ವರ್ಗರ ಬಲಿವಿಡಿದೇ|
ಅರ್ಗಳಿಗೆಯು ನೆನಿಯದೆ ಬಹ ಜನ್ಮದಿ ದುರ್ಗತಿ ಭೋಗಿಸಿದೇ 1
ನಾ ಪೂರ್ವದಿ ಮಾಡಿದ ಬಹು ದುಷ್ಕøತ ಆ ಫಲದಿಂದ ಲೀಗ |
ಮಹಾಪಯ ನಿಧಿಯೊಳಗೆ |
ಧಡಿಗೆ |
ಶ್ರೀಪತಿನಾವಿಕನಾಗಿ ನೀ ದಾಟಿಸಲೀಪಸುಗಳೆಂದನಗೆ | 2
ಕಂದನ ಗುಣದೋಷಂಗಳ ಆರಿಸೆ ತಂದೆಗಿದು ಚಿತವೆ |
ನೀ ಬಂದು ಜಗದ್ಧರುವೆ |
ಪತಿತರ ವೃಂದ ಉದ್ದರಿಸುವೆ |
ಮಂದರ ಗಿರಿಧರ ತಂದೆ ಮಹಿಪತಿ ನಂದನವರ ಪ್ರಭುವೆ 3

ಹರಿಯೇ ಧೊರೆಯೇ ಪ
ಕಂದನ ನುಡಿಕೇಳಿ ಕಂಬದಿಂದ ಬಂದೆ
ಅಂದು ಅಹಲ್ಯೆಯ | ಬಂಧನ ಬಿಡಿಸಿದೆ
ಕರಿಮೊರೆಯಿಡಲಾಕ್ಷಣ ಬಂದು ನೀ
ನಕ್ರನ್ನ ಸೀಳಿದ ಚಕ್ರಧರನೆ ನೀನು 1
ತರಳ ಧೃವನ್ನಾ ತೊಡೆಯಿಂದ ನೂಕಲು
ಕಡುಭಯದಿಂದ ವನದಲ್ಲಿ ಚರಿಸುತ್ತ
ಘನತಪಗೈಯಲು ಧೃಡ ಭಕುತಿಗೆ ಮೆಚ್ಚಿ
ಒಡನೆ ಓಡಿ ಬಂದು ಘನತರ ಸಂಪದವತ್ತೆ 2
ಪರಮ ಪುರುಷೋತ್ತಮ ನೀನಲ್ಲವೆ
ಮೊರೆಹೊಕ್ಕೆನು ನಿನ್ನ ಕರುಣಿಗಳರಸನ್ನ
ತ್ವರಿತದಿಂದಲಿ ಕಾಯೊ ವೆಂಕಟವಿಠಲಾ 3

ಹಸೆಗೆ ಕರೆಯುವ ಹಾಡು
ಇಂದಿರಾ ದೇವಿಯ ರಮಣ ಬಾವೃಂದಾರಕ ಮುನಿ ವಂದ್ಯ ಬಾ ಶೋಭಾನೇ ಪ
ಸಿಂಧು ಶಯನ ಗೋವಿಂದ ಸದÀಮಲಾನಂದ ಬಾತಂದೆಯ ಕಂದ ಬಾ ಮಾವನಾ ಕೊಂದ ಬಾ ಗೋಪಿಯಕಂದ ಬಾ ಹಸೆಯ ಜಗುಲಿಗೇ ಅ.ಪ.
ಕೃಷ್ಣವೇಣಿಯ ಪಡೆದವನೆ ಬಾಕೃಷ್ಣನ ರಥ ಹೊಡೆದವನೆ ಬಾಕೃಷ್ಣೆಯ ಕಷ್ಟವ ನಷ್ಟವ ಮಾಡಿದ ಕೃಷ್ಣನೆ ಬಾ ||ಯದುಕುಲ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಬಾಸತತ ಸಂತುಷ್ಟನೆ ಬಾಉಡುಪೀಯ ಕೃಷ್ಣ ಬಾ ಹಸೆಯ ಜಗುಲಿಗೇ 1
ನಾಗಾರಿ ಮಧ್ಯಳೆ ಹೊಂತಕಾರಿ ಬಾ ||ಬಲು ದುರಿತಾರಿ ಬಾಬಹು ವೈಯ್ಯಾರಿ ಬಾಸುಂದರ ನಾರೀ ಬಾ ಹಸೆಯ ಜಗುಲಿಗೇ 2
ಮಣಿ ಖಣಿಯೇ ಬಾಸೌಭಾಗ್ಯದ ಪನ್ನಗವೇಣಿ ಬಾ ||ಪರಮ ಕಲ್ಯಾಣಿ ಬಾನಿಗಮಾಭಿಮಾನೀ ಬಾಭಾಗ್ಯದ ನಿಧಿಯೇ ಬಾ ಹಸೆಯ ಜಗುಲಿಗೇ 3
ಸಿರಿ ಮೋಹನ ವಿಠಲನ ಸತಿಯೇ ಬಾವೇದಾವತಿಯೇ ಬಾಬಲು ಪತಿವ್ರತೆಯೇ ಬಾ ಹಸೆಯ ಜಗುಲಿಗೇ 4

ಹಾರಶೋಭಿತ ಮುಖ
ಸಾರಸ ಲೋಚನ ಪ
ತೋರ್ಪ ಸುಂದರ ಬಾಹುಯುಗ
ಬಂದು ಕಂದನ ಪೊರೆಯೈ 1
ಪಂಕಜಾಸನ ಮುಖ್ಯ ಶಂಕರಪೂಜಿತ ಸಂಕಟ ಪರಿಹರಿಸೈ
ಶಂಕೆಯಿಲ್ಲದೆ ಸ್ಥಿರ ಲಂಕಾ ರಾಜ್ಯವನಿತ್ತೆ 2
ಜನನ ಮರಣಗಳ ಘನಪರಿವಾಹದಿ ನೆನೆದು ಶೋಕಿಪೆ ದೇವನೆ
ವಿನಯದೊಳೀವುದೈ ಧೇನು ಪುರಪತೆ 3

ಹಾಲಹಲ ಉಂಡ ನಮ್ಮ ಪಾರ್ವತಿಯ ಗಂಡ ಪ.
ನೀಲಕಂಠನೆಂದೆನಿಸುತ ಸುರರನು ಪಾಲಿಸಿದನು ಕಂಡ್ಯಾ ಅ.ಪ.
ಸುರರು ಅಸುರರು ಕೂಡಿ ಶರಧಿಯ
ಭರದಿ ಮಥನವ ಮಾಡಿ
ಗರಳವು ಉದ್ಭವಿಸಲು ಕಂಗೆಡುತಲಿ
ಹರನನು ಸ್ತುತಿಮಾಡಿ 1
ಮೃತ್ಯುಂಜಯ ಪಾಹಿ | ಸಲಹೊ
ಕೃತ್ತಿ ವಾಸನೆ ಪಾಹಿ
ಮೃತ್ಯುವಾದ ವಿಷ ಭಯವನೆ ಬಿಡಿಸೈ
ಸತ್ಯವಿಕ್ರಮ ಪಾಹಿ 2
ಪರಿಪರಿ ಸ್ತುತಿಗೈಯೆ | ಹರಮನ
ಕರಗುತ ಕೃಪೆ ಗೈಯೆ
ಗಿರಿಜೆ ನೀಡು ಅಪ್ಪಣೆ ವಿಷ ಕುಡಿವೆನು
ಪರಮ ಮಂಗಳ ಕಾಯೆ 3
ತನುಸುಖವ ತೊರೆದು | ಲೋಕವ
ಘನಕೀರ್ತಿಯನು ಪಡೆಯಲು ಹರಿ ಮೆಚ್ಚುವ
ಎನುತ ಗಿರಿಜೆಗೆ ಪೇಳ್ದು 4
ಕರದಿ ಸೆಳೆದು ಕುಡಿದ | ವಿಷವನು
ವಿಧಿ ಕಂದ
ಹರಿಯ ಕೃಪೆಯಿಂದ 5
ನಗಜೇಶನು ಕೇಳ
ಬಿಗಿದು ಕಂಠದಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಲೋಕವ
ಪೊರೆದನು ಉರಿಫಾಲ 6
ಪೋಯ್ತು ಕಾಳರಾತ್ರಿ | ಮಂಗಳ
ಆಯಿತು ಶಿವರಾತ್ರಿ
ಶ್ರೀಯರಸ ಗೋಪಾಲಕೃಷ್ಣ
ವಿಠ್ಠಲನ ಪ್ರೀತಿ ಪಾತ್ರ 7

ಹಿಂಗಾಯಿತಲ್ಲಾ ಏನಿದು ಹರಿಹರಿಪ
ಮಂಗನ ತೆರ ಈ ಅಂಗವ ವಿಷಯತ
ರಂಗೆ ವಡ್ಡುತ ರಂಗನ ಮರೆತಿಹೆ ಅ.ಪ.
ಬರಿದೆಯೆ ಹೋಗುತ್ತಿರುವುದು ಹೊತ್ತು
ಹರಿಧ್ಯಾನಕೆ ಸಾಲದು ಪುರಸೊತ್ತು
ತಿರುಗಲು ಮನೆಮನೆ ಸಾಲದು ಹೊತ್ತು
ಸರಸಿಜನಾಭನೆ ಇದಕ್ಕೇನು ಮದ್ದು 1
ಶ್ರೀ ಕಮಲೇಶನ ಪೂಜೆಯ ಮಾಡನೆ
ಆಕಳಿಸುತ ಮೈ ಕೈ ಮುರಿಯುವೆನು
ಸ್ವೀಕರಿಸಲು ಸವಿ ಪಾನೀಯಂಗಳ
ಮುಖಸಹತೊಳೆಯದೆನೂಕುತ ಮುಖ ಪ್ರಕ್ಷಾಳನೆ ಬಿಡುವೆ2
ಸ್ನಾನವ ಮಾಡೆನು ಸಂಧ್ಯಾ ತಿಳಿಯೆನು
ಧ್ಯಾನವು ಯೆಂತೆನೆ ಕೂಳಿನ ಚಿಂತೆಯು
ಆನನ ಮುಸುಕುತ ಬರಿಪಿಚಿಯೆಂದು ನಿ
ಧಾನದಿ ಜಪಸರ ನೂಕುವೆನಲ್ಲಾ 3
ಮಂತ್ರವು ಬಾರದು ಸ್ತ್ರೋತವು ಬಾರದು
ತಂತ್ರದಿ ನೂಕುವೆ ದೇವರ ಪೂಜೆಯ
ವಿಧಿಗಳ ಮೌನದಿ ಕರ್ಮಗಳೆಲ್ಲವ
ಮಂತ್ರಿಯ ಮಡಿದಿಯು ಪೇಳಿದ ತೆರದೂಳು
ಯಂತ್ರ ವಿಧಾನದಿ ನುಡಿಯುವೆ ದಿನವಹಿ4
ಹೀನಕ ವೃತ್ತಿಗಳಿಂದಲಿ ಜೀವನ
ವರ್ಣವಿವೇಕವ ನಡಿಸಲಸಾಧ್ಯವು
ಜನ್ಮದಿ ವಿಪ್ರನು ನಾನಿಹೆ ಬರಿಸರಿ
ತಿನ್ನುತ ಕುಡಿಯುತ ತಳ್ಳುವೆ ಆಯುಷ್ಯ5
ಊಟದ ಚಪಲವು ತಿಂಡಿಯ ಚಪಲವು
ನೋಟದ ಚಪಲವು ಚಪಲ ಕಂದರ್ಪನ
ಕಾಟದಿ ಸಿಲುಕಿಹೆ ಕೈಟಭಮರ್ದನ
ದಾಟುವೆದೆಂತೋ ಭವವನು ಕಾಣೇ 6
ಏರಿದೆ ಬಹುನಿತ್ರಾಣವು ಗಾತ್ರದಿ
ಮೀರಿದವಯ ಶಾಸ್ತ್ರಾಭ್ಯಾಸಕೆ
ಕಾರುವರೈ ವಿಷ ಬಾಂಧವರೆಲ್ಲರು
ಆ ರವಿಸುತನಾಳ್ಗಳಗು ನಾನಿಹೆ 7
ಮಡದೀ ಮಕ್ಕಳ ಪಾಶದಿ ಬಿದ್ದಿಹೆ
ದುಡಿಯದ ಕಾರಣ ದುಗುಡವ ತೋರ್ಪರು
ನಡೆಯದು ತುಸನನ್ನ ಮಾತೇನಿಲ್ಲ
ಮಿಡುಕುತ ಮಿಡುಕುವೆ ಮುಪ್ಪಿನ ಹಿಡಿತದಿ 8
ತೋಡಿದರೂ ಎದೆ ಕಾಣೆನು ಭಕ್ತಿಯ
ಕಾಡನು ಸೇರಲೊ ಬಾವಿಗೆ ಬೀಳಲೋ
ಜೋಡಿಯು ಆಗಲೊ ಜೋಳಿಗೆ ಪಿಡಿಯಲೊ
ಓಡದು ಬುದ್ಧಿಯು ತೋರಿಸು ಹಾದಿ 9
ಕರುಣಾಮಯ ನೀನೆಂಬುವ ಬಿರುದನು
ಹಿರಿಯರ ಮುಖದಿಂ ಕೇಳಿಹೆ ಸ್ವಾಮಿಯೆ
ಭರವಸೆ ಎನಗಿಹದೊಂದೇ ನಿಶ್ಚಯ
ಶರಣನ ಬಿಡದಿರು ಆಪದ್ಬಾಂಧವ 10
ಪಾಮರ ನಿಹೆಬಹು ಕಲುಷಿತ ಚಿತ್ತನು
ಭೀಮಾರ್ಚಿತ ಪದಯಗ ನಂಬಿಹೆ
ಪ್ರೇಮವ ಸುರಿಸುತ ಕಾಯೈ ಬೇಗನೆ
ಸಾಮನೆ ಶರಣೈ “ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣವಿಠಲಾ” 11

ಹಿಡಿ ಮನವೇ ಸಂತರ ಸಂಗ ಪ
ಹಿಡಿಮನವೇ ಸಂತರ ಸಂಗಾ |
ಭವ ಭಯ ಭಂಗಾ |
ಅಡಿಗಳಗೆರಗುತ ಸಾಷ್ಟಾಂಗಾ |
ಪಡಕೋ ಚಿತ್ಸುಖದಂಗಾ 1
ಸಿಕ್ಕಿದು ಭಾಗವತರಣ | ಶರಣಾ |
ಸಿಕ್ಕಲು ದಕ್ಕಿಸಿಕೋ ಕರುಣಾ |
ಉಕ್ಕಲು ಜ್ಞಾನದಾ ನಿಜ ಸ್ಪರಣಾ | 2
ಗುಕ್ಕದವನೇ ತಾ ಹರಿಶರಣಾ |
ಶರಣೆಂಬುದು ಸು¯ಭವಲ್ಲಾ |
ಹರಿಮಯ ಕಾಂಬನು ಜಗವೆಲ್ಲಾ |
ನೆರೆ ಹಮ್ಮ ಮಾತುಗಳುಳದಿಲ್ಳಾ |
ಸರಿ ಸ್ತುತಿ ನಿಂದೆಗೆ ಬಗಿಬಲ್ಲಾ 3
ಎಲ್ಲರ ಮನದಂತಾನಾಗಿ |
ನಿಲ್ಲುವ ಜನದೊಳು ನಿಜಯೋಗಿ |
ಫುಲ್ಲನಾಭನ ಭಕುತಿಲಿ ಮುಣುಗಿ |
ಬಲ್ಲವಿಕೆಯ ದೋರನು ಬಾಗೇ 4
ಏನೋ ಜ್ಞಾನಿಗಳಾನಂದಾ |
ತಾನೇ ಬಲ್ಲನು ಶ್ರೀ ಗೋವಿಂದಾ |
ಖೂನಕ ಸಾರಿದ ನುಡಿವಂದಾ |
ಸ್ವಾನುಭವದೀ ಮಹಿಪತಿ ಕಂದಾ 5

ಹಿರಣ್ಯಾ ಸುರಹರÀನೇ ಪ
ದುರುಳ ದೈತ್ಯನು ಧಾರುಣಿಯನು ಬಾಧಿಸಲಾಗ
ಹಿರಣ್ಯನ ಕೊಂದು ದೇವಿಯನು ಪಾಲಿಸಿದೇ 1
ತರಳ ಪ್ರಲ್ಹಾದನು ಮೊರೆಯಿಡುತಿರಲಾಗ
ನರಸಿಂಹರೂಪದಿ ಬಂದು ಪಾಲಿಸಿದೇ 2
ಕನಕಾಸುರನು ತನ್ನ ಕಂದನ ಕೆಣಕಲು
ದನುಜನ ಬಗೆದ ಶ್ರೀ ಚೆನ್ನಕೇಶವನೇ 3

ಹುಡುಕಿದಳೆಶೋದ ಕಂದನ
ಪಿಡಿದು ದಾರೆತ್ತಿಕೊಂಡ್ಹೋದರೆನುತ ಪ
ಕಂಗಳನಿಕ್ಕಿ ಕಾದಿಹ್ಯದು
ಸಿಂಗರದ ಗೋಪಿರ್ಹೆಂಗಳೆಯರು
ರಂಗನ ಸುಖಕವರು
ಗುಂಗುಹಿಡಿದು ಕುಳಿತಿಹ್ಯರು
ರಂಗುಮಂಟಪದೊಳಗೆ ಎನ್ನ
ಕಂಗಳಿದರ ಕಾಣನಾವ
ಅಂಗನೆಯರಡಗಿಸಿದರೆಂದು
ಅಂಗಲಾಚಿ ಅಂತರಂಗದಿ 1
ಉನ್ನತೋನ್ನತ ಋಷಿಗಣರು
ಪನ್ನಂಗಶಾಯಿಯ ಸನ್ನಿಧಿಲವರು
ಮುನ್ನಾವ ಕಾಲದಿಂ ಕುಳಿತಿಹರು
ಭಿನ್ನವಿಲ್ಲದೆ ತಪವ ಮಾಳ್ಪರು
ಇನ್ನು ಕಾಣಲವರು ತಮ್ಮಿಷ್ಟ
ವನ್ನು ಪೂರ ಪಡೆವನಕ
ಎನ್ನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಹಾಕರೆಂದು
ಬನ್ನಬಡುತ ತನ್ನೊಳ್ತಾನು 2
ದೂಷಣೆ ಭೂಷಣಗಳನೊದೆದ
ಮೋಸ ಕ್ಲೇಶಗಳನು ತರಿದ
ಆಶಾ ಪಾಶಗಳನು ಜರಿದ
ಈಶನುನ್ನತ ನಿಜವ ತಿಳಿದ
ಶ್ರೀಶ ಶ್ರೀರಾಮ ನಿನ್ನ ಪಾದ
ದಾಸರು ಕಾಣಲು ತಮ್ಮ ಭಕ್ತಿ
ಪಾಶದಿಂದ ಬಿಗಿದು ಕಟ್ಟಿ
ನ್ನೇಸು ಕಾಲದಿ ಬಿಡರೆಂದರಿದು 3

ಹೂವಿನ ಚೆಂಡನಾಡುವ ಕಾಂತ ಭಾವಿಪರಿರುವರು ನೋಡುತ್ತ ಪ
ಆಹ ದುಂಡುಮಲ್ಲಿಗೆ ಸಂಪಿಗೆ ಅ.ಪ
ಅಂಬರದೊಳು ವರರಂಭೋರ್ವಶಿಯರು
ಸಂಭ್ರಮದಿಂ ಪೂಮಳೆಗರೆವರ್
ಅಂಬುಜವಾಸಿನಿ ಕೇಶವರೆಂಬೊಲು
ಕಂಬುಕಂದರಮೊಲ್ಲೆ ಹೂವಿನ ಚೆಂಡ 1
ತಾಳಮದ್ದಳೆ ವೀಣೆಯ ನುಡಿಸಿ
ಗಾನವಗೈವರು ಗಂಧರ್ವರು
ನೀನೀಗ ಜಾಲವಮಾಡದೆ ಜಾಜಿ ಶ್ರೀಶನ
ಧ್ಯಾನಿಸಿ ಆಡು ಜಾಜಿಯ ಹೂವಿನಚೆಂಡ 2

ಹೃತ್ಪದ್ಮದೊಳಿದ್ದು ಹೃತ್ತಾಪಗಳ ಕಳೆಯೊ ಜೀ-
ವತ್ಪಿತಾಮಹ ಜನಕನೇಪ
ಮೃತ್ಪಿಂಡದಂತೆನ್ನ ಉತ್ಪತ್ತಿಗೆ ಕ-
ಣ್ಣೆತ್ತಿ ನೋಡಲರಿಯಾ ಜೀಯಾ ಅ.ಪ
ನಿತ್ಯ ನಿತ್ಯ ಜಗವೆಲ್ಲವು ನಿತ್ಯವು
ನಿತ್ಯತ್ವವೆಲ್ಲ ಸರಿಯೇ ಏನಿದ್ದರೇನು
ಅನಾದಿಕರ್ಮದ ಬವಣೆ ಬೆನ್ನಟ್ಟಿ ಬರುತಿರ್ಪುದ-
ಜ್ಞಾನಾಂಧಕಾರದಿಂ ಧ್ಯಾನವನು ತಿಳಿಯದೇ
ಕಾನನದೊಳಿಪ್ಪೆನೋ ಜ್ಞಾನಗಮ್ಯನೆಂದು
ಸಾರುತಿದೆ ಶ್ರುತಿ ಶಾಸ್ತ್ರ ಜ್ಞಾನಗುರು ದೊರೆತಿಲ್ಲವೋ
ಸಾನುರಾಗದಿ ನೀನೆ ಸಾಧನಕೆ ಕರುಣಿಸಿ
ಧ್ಯಾನದಲಿ ಮನಸು ನಿಲಿಸೋ ಉಳಿಸೋ 1
ಬಂಧ ಮೋಕ್ಷಕೆ ಎಲ್ಲ ಮನವೆ ಕಾರಣವೆಂದು
ಎಂದೆಂದಿಗು ಪೇಳುತಿಹರು
ಸಿಂಧುಶಯನನೆ ಭವಬಂಧಮೋಚಕನೆಂದು
ವಂದಿಸಿ ಪೊಗಳುವರೊ ಮಂದರೊದ್ಧರ ನಿನ್ನ
ಮಂದಮತಿಯಿಂದಲಿ ವಂದಿಸಲು ನಾನರಿಯೆನೊ
ಕಂದರ್ಪಜನಕ ನೀ ಮಂದಭಾಗ್ಯನ ಮನವ
ನೋಯಿಸದೆ ನಿನ್ನ ಪದದಲ್ಲಿರಿಸೊ
ಅಂದೆ ಎನ್ನಯ ಭವಬಂಧನಾಶವಾಗುವು-
ದೊಂದೆ ನಿನ್ನನು ಬೇಡುವೆನೊ ಜೀಯ 2
ಜೀವರೆಲ್ಲರು ಗುಣತ್ರಯಾವರಣದಿಂದ ಕರ್ಮ-
ಪ್ರವಹದೊಳಿಪ್ಪರೊ ಕವಿಸಿ ಮೋಹವ ನೀನು
ಭವಕೆ ಕಾರಣವಹುದು ದೇವೇಶ ನಿನ್ನಾಟವೋ
ಶ್ರವಣದಿಂದಲಿ ಭವಬಂಧಮೋಚಕನೆಂದು
ತವ ಬಿರುದು ಸಾರುತಿದೇಕೋ ಭಾವ ಬಲ್ಲವರಾರೋ
ಕಾವ ಕರುಣಿ ನೀನೆ ಭಾವಜನ ಪಿತನು ಅದೇ
ಭವಪಾಶ ಬಿಡಿಸೆ ನಾ ಭಕುತಿಪಾಶದಿಂದ
ಪಾದ ಬಿಗಿವೆನಯ್ಯ ಜೀಯ 3
ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವೆಲ್ಲಿಹುದು ಸ್ವಾಮಿತ್ವವೆಲ್ಲಿಹುದು ಅ-
ಸ್ವತಂತ್ರನಾಗಿಪ್ಪೆನೊ ಕಾತುರದಿ ನಾ ಮಾಳ್ಪ
ಕ್ರಿಯೆಗಳೆಲ್ಲವು ಎನ್ನ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವೆಂದ್ಹೇಳುವೆ ನೀ
ತಂತ್ರಿಯಾಗಿದ್ದೆನ್ನ ನಡೆಸುವುದನರಿಯೆ ಕು-
ತಂತ್ರವನು ನಾ ಮಾಡುವೆ ಸ್ವಾ-
ತಂತ್ರನು ನೀನು ಸೂತ್ರನಾಮಕ ದೇವ
ಮಂತ್ರಿಯಾಗೀದೇವ ಯಂತ್ರ ನಡೆಸುವ
ಎಂತಾದರಡಿಗಡಿಗೆ ಅತಂತ್ರನಾಗಿಹೆ ನಾನೇ
ಭ್ರಾಂತಿಪರಿಹರಿಸಿ ಕಾಯೊ ಶೌರೇ 4
ಭಕ್ತಿ ಇಲ್ಲದೆ ನಿನ್ನ ಭಕ್ತನಾಗುವುದೆಂತೋ
ಭುಕ್ತಮಾತ್ರನು ನಾನು ಮುಕ್ತರೊಡೆಯ ನೀನು
ಯುಕ್ತಿತೋರಿಸು ಎನಗೆ ಭಕ್ತಾಪರಾಧಸಹಿಷ್ಣು
ಶಕ್ತ ನೀನಹುದೊ ವೇದೋಕ್ತ ಮಹಿಮಾತೀತ
ಸಕ್ತವಾಗಲಿ ನಿನ್ನ ಪದದಿ ಮನಸು
ವ್ಯಕ್ತನಲ್ಲವೊ ಸರ್ವ ಸಾರಭೋಕ್ತನು ನೀನು
ಭಕ್ತವತ್ಸಲ ಪುರುಷಸೂಕ್ತಮೇಯ ಅಪ್ರಮೇಯ
ಯುಕ್ತಿಮಾತಲ್ಲಿದು ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕ ನಿನ್ನ
ಭಕ್ತ ಶ್ರೇಷ್ಠರ ಸೇವೆ ಕೊಟ್ಟು ರಕ್ಷಿಸೊ ದೇವಾ 5
ನಾದಕ್ಕೆ ಪರನಾಗಿ ವಾದಕ್ಕೆದೊರೆಯೇ ನೀ
ವೇದವೇದಾಂತವೇದ್ಯ ಸಾಧನವು ಕಾಣೆ
ಸಾಧನಶರೀರವಿದು ಸಾದರದಿ ಕರುಣಿಸಿದೆ ಅನಿರುದ್ಧದೇವ
ಬಾಧಿಪುದು ಬಂಧಗಳು ಅನಾದಿಕರ್ಮದಿ ಬಂದು
ನಾ ಅಧಮತಮಸಾಧನವನ್ನೆಸಗಿದೆ
ನೀ ದಯಾಸಿಂಧು ಎಂದಡಿಗಡಿಗೆ ಬೇಡುವೆನು
ಕೃದ್ಧನಾಗದೆ ಇನ್ನು ಉದ್ಧರಿಸು ತಂದೇ ಎಂದೇ 6
ಶಂಖಚಕ್ರಾಂಕಿತನೆ ಮಂಕುಬುದ್ಧಿಯ ಬಿಡಿಸೋ
ಅಂಕಿತವೆನಗೆ ಇಲ್ಲ ಅಂಕೆ ಇಲ್ಲವೊ ನಿನ್ನ ನೆನೆಹುದಕೆ ಎಂದಿಗೂ
ಶಂಕೆಯ ಪಡುವನಲ್ಲ ವೇಂಕಟಾದ್ರಿಯ ವಾಸ ಶ್ರೀ
ವೇಂಕಟೇಶನು ಮಮಕುಲಸ್ವಾಮಿ ದೈವವೆಂದನುದಿನ
ಸಂಕಟಾಗಾಮಿಗಳ ಕಂಟಕವ ಹರಿಸಿ ಪದ
ಪಂಕಜದಿ ಮನವ ನಿಲ್ಲಿಸೋ
ಬಿಂಕದ ಮಾತಲ್ಲ ಪಂಕಜದಳಾಯತಾಕ್ಷ ಅಕ-
ಳಂಕಮಹಿಮ ಕಾಯೋ ಜೀಯಾ7

ಹೇಮದ ತೊಟ್ಟಿಲ ಭಾಮೆಯರ್ಹೂಡಿ
ಕೋಮಲ ಕಾಂಚನಧಾಮವ ಮಾಡಿ
ಕಾಮಜನಕನೊಳು ಕಾಮಿತ ಬೇಡಿ
ಪ್ರೇಮದಿ ತೂಗಿದರ್ನಾಮದಿ ಪಾಡಿ ಜೋ ಜೋ 1
ಚೆನ್ನಿಗರರಸ ಮೋಹನ್ನ ಸುಶೀಲ
ಕನ್ನಡಿ ಕದಪಿನ ಕಮನೀಯ ಬಾಲ
ಪುಣ್ಯವೃಕ್ಷಗ ಫಲ ಪೂರ್ಣೇಂದು ಲೀಲ
ನಿನ್ನ ರಕ್ಷಿಸಲಿ ಪ್ರಸನ್ನ ಗೋಪಾಲ ಜೋ ಜೋ 2
ಕೆಂದಾವರೆಯಂತೆ ಚೆಂದುಳ್ಳ ಚರಣ
ಚಂದಿರವದನ ಗೋವಿಂದನ ಶರಣ
ಮುಂದಿನ್ನು ಸೌಭಾಗ್ಯ ಹೊಂದೆನ್ನ ತರುಣ
ಕಂದ ಕಂದರ್ಪನ ಸುಂದರಾಭರಣ ಜೊ ಜೋ 3
ಶ್ರೇಯಾರೋಗ್ಯ ದೀರ್ಘಾಯು ಸಂಪೂರ್ಣ
ನ್ಯಾಯ ನೀತಿ ಸದುಪಾಯ ಸಂಪನ್ನ
ಪ್ರೀಯನೆ ಕರ್ಣಾಂತಾಯತನಯನ
ಕಾಯಲಿ ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾಯಣ ನಿನ್ನ ಜೋ ಜೋ4

ಹೇಮಾಂಬರ ಕದಂಬ ವೆಂಕಟರಾಯಾ ಅ.ಪಎಷ್ಟೆಂದುಸುರೆ ಕೋಟಲೆಗಳಇಷ್ಟ ಮೂರುತಿಯೆ ಅಟ್ಟಿ ಬರುತ 'ಷಹುಟ್ಟು ಹೊಂದುಗಳೆಂಬ ಕಷ್ಟವ ಬಿಡಿಸೊ 'ಶಿಷ್ಟ ವೆಂಕಟರಾಯಾ1ದಂದುಗದಿಂದಾ ಎನ್ನಯಮನ ಕಂದಿಕುಂದುತಿದೆ ಇಂದು ನೀ ಬೆದರದಿರೆಂದಭಯವನಿತ್ತು ಬಂಧವ ಕಳೆಯೆನ್ನತಂದೆ ವೆಂಕಟರಾಯಾ 2ಕಡು ಮನೋವ್ಯಥೆಯಾ 'ಭಾಡಿಸುನುಡಿಯಾಲಿಸಯ್ಯಾ ಬಿಡದೆ ನೀ ಎನ್ನ ಕೈಪಿಡಿದು ಸಂಸøತಿಯೆಂಬ ಕಡಲ ದಾಂಟಿಸೊ ಎನ್ನೊಡೆಯ ವೆಂಕಟರಾಯಾ 3ಗತಿ ನೀನೆಯೆಂದು ಸಾರಿದೆ ನಿನ್ನನತಿ ದೀನ ಬಂಧು ಪತಿತ ಪಾವನ ನೆಂದತಿಶಯದಿಂ ಶೃತಿ ನುತಿಸುತಲಿದೆ ತಿರುಪತಿಯ ವೆಂಕಟರಾಯ 4ಅಪರಾಧ ಶತವಾ ಮಾಡಿದೆ ನಾನುಕೃಪೆುಂದ ಕ್ಷ'ುಸೈ ಜಪತಪವರಿಯದಚಪಲ ಚಿತ್ತನು ನಾನು 'ಮಲಪರಾನಂದನಿಪುಣ ವೆಂಕಟರಾಯಾ 5'ಪ್ರವತ್ಸಲನೆ ಯನಗೆ ನೀನುಸುಪ್ರೀತನಾಗೈ ತಪ್ಪುಗಳೆಲ್ಲವನೊಪ್ಪುಗೊಳ್ಳುತ ಸಲಹಪ್ಪ ನಿಚ್ಚಲು ತಿಮ್ಮಪ್ಪ ವೆಂಕಟರಾಯಾ 6ದುರಿತ ಭಂಜನನೆ ಮಹಾಪುಣ್ಯಚರಿತ ರಾಜಿತನೆ ನೆರೆ ನಂಬಿದರ ಪತಿಕರಿಸುವ ಬಿರುದುಳ್ಳ ಪರಮಾತ್ಮ ಮೂಡಲಗಿರಿಯ ವೆಂಕಟರಾಯಾ 7ವಾರಿಜನಾಭ ಮಹೋನ್ನತವಾರಣಾಧಾರಾ ಗಾರುಗೊಳಿಸುವ ಸಂಸಾರ ದುಃಖವನಿದನಾರಿಗುಸುರುವೆ ಕೊನೇರಿ ವೆಂಕಟರಾಯಾ 8ಮಂಗಳಾತ್ಮಕನೆ ಸೀತಾಕಾಂತಮಂಗಳ ಮ'ಮ ಮಂಗಳಗಿರಿ ನರಸಿಂಗರಾಘವ ರಘುಪುಂಗವ ಅಲಮೇಲುಮಂಗ ವೆಂಕಟರಾಯಾ9

ಹೇಳಯ್ಯಾ ಶ್ರೀ ಗುರುವೇ
ಬಾಳುವೆನದರಂದವಿ ಸುರ ತರುವೇ ಪ
ಹೀನ ಯೋನಿಯ ಮುಖದಲಿ ಬಂದು
ನಾನಾ ತಾಪತ್ರಯದಿ ಬಹುನೊಂದು
ನೀನೆ ಗತಿಯನುತ ಬಂದೆ ನಿಂದು
ನಾನು ಭವದಿಂದ ತರಿಸುವ ಉಪಾಯವ ವಂದು 1
ಕೇಳಯ್ಯಾ ನೀ ಕಂದಾ ಹೇಳುವ ನುಡಿ ಗ್ರಹಿಸಲಾನಂದಾ
ಆದಿಯಲಿ ದುರ್ಜನ ಸಂಗವಳಿದು
ಸಾಧುಜನಸಂಗವನೇ ಬೆರೆದು
ಬೋಧೆಯಂದಲಿ ಮನನವ ಬಲಿದು
ಸಾಧಕನ ಉದ್ಯೋಗಿಸ ಸಿದ್ಧಿಯಹುದು2
ಸ್ವಾಮಿ ಸಜ್ಜನ ಸಂಗವನೇ ಬಯಸಿ
ಪ್ರೇಮದಿರಬೇಕು ಇದೇ ನಿತ್ಯವೆನಿಸಿ
ತಾಮತ್ತರ ಘಳಿಗಿಯೊಳು ವಲಿಸಿ
ಭ್ರಮಿಸುತಿಹಿದು ಅದು ಏನೆಂದು ವಿಸ್ತರಿಸಿಹೇ3
ಕೇಳಯ್ಯಾ ಲೋಕವೆಲ್ಲಾ ಛಲನೆ ಮಾಡುವುದು
ವಿಕಲ್ಲುಳ್ಳದು ನೋಡುಮನವದು
ನಾಕು ತೆರದೊಳಿಸಿ ಕೊಳ್ಳಲದು
ಬೇಕಾದುದನು ವಸ್ತು ಇದಿರಿಡುತಲಿಹುದು4
ನಳಿನ ಜಪರಾಸುರಗಳಿಗೆ
ಛಲಿಸಲಿಕೆ ಮನ ಅಂಗನಿಗೆ
ಬಲಿ ವಿಡಿದು ಮೋಹಿಸಿದ ರಾಗ
ಇಳಿಯೊಳಗ ವಶಯಂತಹುದು ಮನುಜಗ5
ಕೇಳಯ್ಯಾ ಶುಕನಾರದ ಭೀಷ್ಮರ ನೋಡಾ
ವಿಕಳಿಗೊಳ್ಳದೆ ಮನಕೂಡಾ
ಸಕಲಗೆದ್ದರು ಅತಿಗಾಢಾ
ಯುಕುತಿಲೆ ಮನೊಲಿಕೊವೈರಾಗ್ಯದಿಂದ ಧೃಡಾ6
ಹೇಳೈಯ್ಯಾ ಜ್ಞಾನಸಾಧನವೆಂಬುದನರಿಯೇ
ಎನಗೆಂತಹದಿಂತಿದು ಧೋರಿಯೇ
ನೀನೇ ತಾರಿಸುದಯದೆನ್ನ ಸಿರಿಯೇ
ನಾನು ಎಂದೆಂದು ತವಪಾದಸ್ಮರಣಿ ಮರಿಯೆ7
ಎಂದು ಬಾಗುವ ಕಂದನನು ನೋಡಿ
ಕರ ನೀಡಿ
ಛಂದದಲಿ ತರಿಪಂತೆ ಮಾಡಿ
ಬಂದು ಧನ್ಯ ಗೈಸಿದ ಗುರು ಮಹಿಪತಿ ಕೈಯ್ಯಗೂಡಿ8