ಎಲ್ಲಿ ಹೋಗುವೆ ಮನದಿ ನಿಲ್ಲೊಂದು ಘಳಿಗೆ
ಸೊಲ್ಲ ಲಾಲಿಸು ಲಕ್ಷ್ಮೀವಲ್ಲಭನೆ ನೀನು ಪ
ನಡುನೀರೊಳಾಡುವೆಯೊ ಅನಿಮಿಷನು ನೀನಾಗಿ
ಕಡುಭಾರದಿಂದಿಳಿವ ಗಿರಿಯನೆತ್ತುವೆಯೊ
ಅಡವಿಯೊಳು ಚರಿಸುವೆಯೊ ಬಗೆದು ಬೇರನು ತಿನ್ನ
ಲೊಡೆಯುವೆಯೊ ಕಂಭವನು ಘನ ಮಹಿಮೆಯಿಂದ 1
ಬೇಡಿ ದೈತ್ಯನ ನೀನು ಮೂರಡಿಯ ಭೂಮಿಯನು
ಕಡು ಚೆಲ್ವ ಪಾದದಿಂದದಳೆಯ ಪೋಗುವೆಯೊ
ಕೊಡಲಿಯೊಳು ಭೂಭುಜರ ಸಂತತಿಯ ಕೋಪದಿಂ
ಕಡಿಕೊಂಬೆ ನೀನೆಂದು ಜಗವೆಲ್ಲ ಹೊಗಳುತಿದೆ 2
ವಾರಿಧಿಯ ಕಟ್ಟುವೆಯೊ ಬೆಟ್ಟವನು ತಂದಿಕ್ಕಿ
ನಾರಿಯರ ಸೇರುವೆಯೊ ಕಡು ಮಮತೆಯಿಂದ ಶ-
ರೀರದೊಳು ನಾಚಿಕೆಯ ಹೊರಗಿಡುವೆಯೊ ನೀನು
ವಾರುವನನೇರುವೆಯೊ ಈರೈದ ತೋರುವೆಯೊ3
ಬೆಟ್ಟದೊಳು ನಿಲ್ಲುವೆಯೊ ಕಟ್ಟುವೆಯೊ ರೊಕ್ಕವನು
ಶೆಟ್ಟಗಾರನುಯೆಂದು ಪೆಸರಿಟ್ಟೆಯೊ
ವರಾಹ ತಿಮ್ಮಪ್ಪನೆಂಬುದನು
ದೃಷ್ಟಿಯಲಿ ನೋಡಿ ಕಿವಿಗೊಟ್ಟು ಮಾತಾಡು 4

ಎಲ್ಲಿಂದೆಲ್ಯರುಳಿದ್ಯೋ ಎಲೆ ಮನವೆ ಪ
ಎಲ್ಲಿಂದೆಲ್ಯುರುಳಿದ್ಯೋ | ಎಲೆ ಮನವೇ |
ಬಲ್ಲತನದಲಿಗಿಡ ಕೊನೆಯ ನೇರಿ ಬಿದ್ದಂತೆ 1
ದುರ್ಲಭ ನರದೇಹದಿ ಬಂದು | ಫುಲ್ಲನಾಭನ ನೆನೆಯದೆ |
ಕ್ಷುಲ್ಲಗುಣದಲಿ ನಾನಾ ಹೀನ ಯೋನಿಯ ಮುಖಕ 2
ಅಗ್ರಜನ್ಮದಲಿ ಬಂದು ಸಂತರಾನುಗ್ರಹವ | ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳದೆ |
ವ್ಯಗ್ರಬುದ್ಧಿಯಲಿ ಅತಿ ಶೂದ್ರ ನಡುವಳಿವಿಡಿದು 3
ವರಗಳನು ಪಡಕೊಳ್ಳವೆ |
ಶರೀರಾಭಿಮಾನಿ ಗೆಳೆತನ ಕಟ್ಟಿ ವಿಷಯಕ್ಕು 4
ತಂದೆ ಮಹಿಪತಿ ಸ್ವಾಮಿಯಾ ಮೊರೆ ಹೊಕ್ಕು |
ಬಂದ ಸಾರ್ಥಕವ ಮಾಡು | ಇಂದಿನೆಚ್ಚರ ನಾಳೆ
ಸಂಧಿಸಿದು ನಿಜದಿಂದ 5

ಎಲ್ಲಿದ್ದರು ಕಾಯ್ವ ಯದುಕುಲತಿಲಕ| ಭಕ್ತ
ರೆಲ್ಲಿದ್ದರು ಕಾಯ್ವ ಯದುಕುಲತಿಲಕ ಪ
ಅಡವಿಯೊಳಿರಲು ಅರಣ್ಯದೊಳಿರಲು
ಮಡುವಿನೊಳಿರಲು ಮರದ ಮೇಲಿರಲು
ಪೊಡವಿಗೀಶ್ವರ ತಾನು ದೃಢಭಕ್ತನಂ
ಬಿಡದೆ ರಕ್ಷಿಸುವ ಯೆಂತೆಂಬೊ ಬಿರುದು 1
ತಂದೆಯ ಬಾಧೆಗೆ ಕಂದ ನಿಮ್ಮನು ಕರೆಯೆ
ಬಂದು ಕಂಭದಲಿ ನೀ ಕಾಯ್ದೆ ಗೋವಿಂದಾ
ಅಂದು ದ್ರೌಪದಿ ಹಾಯೆಂದು ಬದರಲು ಕೇಳಿ ಆ
ನಂದದಿಂದಕ್ಷಯವನಿತ್ತ ರಂಗನು ನೀನು 2
ಭರದೆ ಭಗದತ್ತನು ಅಸ್ತ್ರ ಬಿಡಲು
ಕೊರಳ ಚಾಚಿದನಾಗ ಕರುಣಾವಾರಿಧಿಯು
ವರುಣಗದೆಯನಾಗ ಮರುಳತನದಿ ಬಿಡೆ
ಮರಳಿ ಅವನ ಉರುಳಿಸಿತು ಶೃತಾಯುವು 3
ಸಿಂಧುರಾಜನ ಶಿರವ ಅವನ ತಂದೆ ಕೈಯಲಿ ಹಾಕಿ
ಬಂದ ಭಾರವನೆಲ್ಲಾ ಕಾಯ್ದೆ ಗೋವಿಂದ
ಕರ್ಣ ಅಪ್ರಮೇಯನು ಭೂಮಿ ಕ್ಷಿಪ್ರದಿಂ ಒತ್ತಿದಾ 4
ಅಂದು ಅರ್ಜುನ ತನ್ನ ಕಂದನೊಡನೆ ಕಾದೆ
ಹಿಂದಿನ ವೈರದಿಂ ಶಿರವನ್ನು ಹರಿಯೆ
ಬಂದು ಮುಕುಂದ ಸಂಧಿಸಿ ಶಿರವನ್ನು ಆ
ಇಂದಿರೆ ರಮಣ5
ಉತ್ತರೆ ಗರ್ಭವು ಬತ್ತಿ ಬೀಳಲು ಆಗ
ಉತ್ತಮ ಋಷಿಗಳೆಲ್ಲರ ನೋಡಿ
ನಿತ್ಯಬ್ರಹ್ಮಚಾರಿಗಳು ಪಾದದೀ
ಮೆಟ್ಟಿದರೆ ಬದುಕುವುದೆಂದನು ಕೃಷ್ಣ 6
ಸನತ್ಕುಮಾರರು ಶೌನಕರು ಮೊದಲಾಗಿ ಪರುಶುರಾಮ
ಹನುಮಾದಿಗಳು ಬ್ರಹ್ಮಚರ್ಯವು
ನಮಗಿಲ್ಲವೆನುತ ಬ್ರಹ್ಮಚರ್ಯಕ್ಕೆ ಆಧಾರ ನೀನೆನ್ನಲು
ವಾಮಪಾದದಿ ತುಳಿದೆಬ್ಬಿಸಿದನು ಶಿಶುವ 7
ಸರಸಿರುಹನಯನಾ ಫಣಿರಾಜಶಯನ
ಶರಣಾಗತದುರಿತಾಪಹರಣ
ದೈತೇಯಸಂಹರಣ ಗೋವರ್ಧನೋದ್ಧರಣ
ಪೀತಾಂಬರಾಭರಣ ಕೌಸ್ತುಭಾಭರಣ 8
ಅಶ್ವತಾಮನ ಅಸ್ತ್ರ ವಿಶ್ವವನು ಸುಡುತಿರೆ
ವಿಶ್ವನಾಯಕ ಶಮನ ಮಾಡಿ ಕಾಯ್ದು
ಅಸಮಸಾಹಸದಿ ಚಕ್ರವ ಪಿಡಿದು ಗರ್ಭದ
ಶಿಶುವನ್ನು ಕಾಯ್ದ ಕುಶಲಿ ವೆಂಕಟಕೃಷ್ಣ 9

ಎಲ್ಲಿರುವನೋ ರಂಗ ಎಂಬ ಸಂಶಯ ಬೇಡ ಪ
ಎಲ್ಲಿ ಭಕ್ತರು ಕರೆಯೆ ಅಲ್ಲಿ ಬಂದೊದಗುವನುಅ
ತರಳ ಪ್ರಹ್ಲಾದ ಹರಿ ವಿಶ್ವಮಯನೆಂದುಬರೆದೋದಲವನ ಪಿತ ಕೋಪದಿಂದಸ್ಥಿರವಾದಡೀ ಕಂಬದಲಿ ತೋರು ತೋರೆನಲುಭರದಿಂದ ಬರಲದಕೆ ವೈಕುಂಠ ನೆರೆಮನೆಯೇ1
ಪಾಪ ಕರ್ಮವ ಮಾಡಿದಜಮಿಳನ ಯಮಭಟರುಕೋಪದಿಂದೆಳೆಯುತಿರೆ ಭೀತಿಯಿಂದತಾ ಪುತ್ರನನು ಕರೆಯೆ ಕೇಳಿ ರಕ್ಷಿಸೆ ಶ್ವೇತದ್ವೀಪವೀ ಧರೆಗೆ ಸನಿಹದಲ್ಲಿಹುದೆ 2
ನೆಗಳು ನುಂಗುತಿರೆ ಭಯದಿಂದಮೊರೆಯಿಡಲು ಕೇಳಿ ತ್ವರಿತದಲಿ ಬಂದುಕರುಣದಲಿ ಬಂಧನವ ಪರಿಹರಿಸೆ ಗಜರಾಜನಿರುವ ಸರಸಿಯು ಅನಂತಾಸನಕೆ ಮುಮ್ಮನೆಯೆ 3
ಕುರುಪತಿಯು ದ್ರೌಪದಿಯ ಸೀರೆಯನು ಸೆಳೆಯುತಿರೆತರುಣಿ ಹಾ ಕೃಷ್ಣ ಎಂದೊದರೆ ಕೇಳ್ದುಭರದಿಂದ ಅಕ್ಷಯಾಂಬರವೀಯೆ ಹಸ್ತಿನಾಪುರಿಗೆ ದ್ವಾರಾವತಿಯು ಕೂಗಳತೆಯೆ 4
ಅಣು ಮಹತ್ತಿನೊಳೆಲ್ಲ ಪರಿಪೂರ್ಣ ವಿಶ್ವಮಯಗಣನೆಯಿಲ್ಲದ ಮಹಾಮಹಿಮನೆನಿಪಘನ ಕೃಪಾನಿಧಿ ಕಾಗಿನೆಲೆಯಾದಿಕೇಶವನುನೆನೆದವರ ಮನದೊಳಿಹನೆಂಬ ಬಿರುದುಂಟಾಗಿ5

ಎಲ್ಲಿರುವುದೋ ಸಿರಿವಲ್ಲಭನೆ ನಿನ
ಗಲ್ಲದ ಕಾರ್ಯಗಳು ಪ
ಕಲ್ಲಾಗಿದ್ದ ಅಹಲ್ಯಯೆ ನಿಮಿಷದಿ
ಚಲ್ವೆಯ ಮಾಡಿದ ನಲ್ಲ ತ್ರಿಭುವನದಿ ಅ.ಪ
ಶರಧಿಯೆ ವಾಸವು ಗರುಡನೆ ವಾಹನ
ಉರಗಪತಿಯೆ ನಿನ್ನ ಪರಿಯಂಕ
ಶರಧಿ ಕುಮಾರಿಯು ವರರಮಣಿಯು ಸುರ
ವೀರರು ನಿನಗೆ ಕಿಂಕರರಾಗಿರಲು 1
ಕಂಬದಿ ಜನಿಸಿದೆ ಅಂಬಿಗರವಳನು
ಸಂಭ್ರಮದಲಿ ನಿನ್ನ ಜನನಿಯೆನಿಸಿದೆ
ಅಂಬುಜ ಮಿತ್ರನ ತನಯಗೆ ಮರುತನ
ಬೆಂಬಲವರಿಯುತ ಉಳಿಸಿದೆ ಗೆಲಿಸಿದೆ 2
ಅಮಿತ ಕಾರ್ಯಗಳ
ಕ್ರಮದಲಿ ನಡಿಸಿದೆ ವಿಮಲ ತನೋ
ಸುಮನಸರೊಡೆಯನೆ ಕ್ಷಮಿಸಿ ಎನ್ನಯ ಮೋಹ
ತಿಮಿರವ ತೊಲಗಿಸೊ ಸುಮನ ಪ್ರಸನ್ನನೆ 3

ಎಲ್ಲಿರುವೇನೋ ಮಾರುತಿ ಸುವ್ರತಿ
ಎಲ್ಲಿರುವನೇನೋ ಮಾರುತಿ ಪ.
ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆಯಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪ್ತಿ
ಯುಳ್ಳವ ಭಾರತೀಪತಿ ಅ.ಪ.
ನಿತ್ಯ ರಾಮಪದೈಕಾಸಕ್ತಿ-
ಚಿತ್ತನು ಸದಾ ಜಾಗರ್ತಿ
ಧೂರ್ತರಿಪುದಲ್ಲಣ ಜೀ-
ವೋತ್ತಮ ವಿಚಿತ್ರಗತಿ 1
ಪ್ರಾಣಸಮಾನ ಸಂಪ್ರೀತಿ
ಜ್ಞಾನಪೂರ್ವಕ ಸದ್ಭಕ್ತಿ-
ವಾನ ವಾನರೇಂದ್ರ ಸುಪ-
ರ್ವಾಣಕುಲಚಕ್ರವರ್ತಿ 2
ಲಕ್ಷುಮಿನಾರಾಯಣನ
ಪಕ್ಟ್ರೆಕಧೃತಿ ಸುಮತಿ
ಅಕ್ಷೀಣ ತ್ರಾಣದ ನಿರ-
ಪೇಕ್ಷ ಲಕ್ಷಣಮೂರುತಿ 3

ಎಲ್ಲಿರುವೇನೋ ಮಾರುತಿ ಸುವ್ರತಿ
ಎಲ್ಲಿರುವನೇನೋ ಮಾರುತಿ ಪ.
ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆಯಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪ್ತಿ
ಯುಳ್ಳವ ಭಾರತೀಪತಿ ಅ.ಪ.
ನಿತ್ಯ ರಾಮಪದೈಕಾಸಕ್ತಿ-
ಚಿತ್ತನು ಸದಾ ಜಾಗರ್ತಿ
ಧೂರ್ತರಿಪುದಲ್ಲಣ ಜೀ-
ವೋತ್ತಮ ವಿಚಿತ್ರಗತಿ 1
ಪ್ರಾಣಸಮಾನ ಸಂಪ್ರೀತಿ
ಜ್ಞಾನಪೂರ್ವಕ ಸದ್ಭಕ್ತಿ-
ವಾನ ವಾನರೇಂದ್ರ ಸುಪ-
ರ್ವಾಣಕುಲಚಕ್ರವರ್ತಿ 2
ಲಕ್ಷುಮಿನಾರಾಯಣನ
ಪಕ್ಟ್ರೆಕಧೃತಿ ಸುಮತಿ
ಅಕ್ಷೀಣ ತ್ರಾಣದ ನಿರ-
ಪೇಕ್ಷ ಲಕ್ಷಣಮೂರುತಿ 3

ಎಷ್ಟು ಕೂಗಲು ದಯ | ಪುಟ್ಟಲಿಲ್ಲವೊ ನಿನಗೆ
ಬೆಟ್ಟದೊಡೆಯ ಹರಿಯೆ ಪ.
ಸಿಟ್ಟೇಕೆ ಎನ್ನೊಳು ಕೃಷ್ಣಮೂರುತಿ ನಿನಗೆ
ಬಿಟ್ಟರೆ ನೀ ಎನ್ನ ಸೃಷ್ಟಿಯೊಳಾರುಂಟೊ ಅ.ಪ.
ಪರಮ ಪಾತಕಿಯೆಂದು | ತೊರೆದರೆ ನೀ ಎನ್ನ
ಮೊರೆಬೀಳಲಿನ್ನಾರಿಗೆ
ಕರುಣಾಮೂರುತಿ ಎಂಬೊ ಬಿರುದು ಪೊತ್ತಿಲ್ಲವೆ
ಸರಿಯೆ ನಿನಗಿದು ಕೊರಗಿಸುವುದು
ಜರಿದು ಬಳಲುವೆ ಧರೆಯೊಳೀಗ ನಾ
ಸುರರ ರಕ್ಷಕ ಪರಮಪಾವನ
ಕರವ ಮುಗಿವೆ ದರುಶನವ ನೀಡೊ 1
ನೀನಲ್ಲದೆ ಇನ್ನು | ನಾನಾರ ಭಜಿಸಲೊ
ಗಾನವಿಲೋಲ ಹರಿ
ಕಾನನದೊಳು ಕಣ್ಣು ಕಾಣದಂತಾಗಿದೆ
ಧ್ಯಾನಕೆ ಸಿಲುಕದೆ ನೀನೆನ್ನ ಕಾಡುವೆ
ಮಾನ ಪ್ರಾಣ ಶರೀರ ನಿನ್ನದೊ
ನಾನು ಅನ್ಯರ ಭಜಿಸಲಾರೆನೊ
ಹೀನಬುದ್ಧಿಯ ಬಿಡಿಸಿ ಗುರುಗಳ
ಧ್ಯಾನವೆನಗಿತ್ತು ನೀನು ಕಾಯೊ 2
ಅನ್ನಪಾನವ ಬಿಟ್ಟು | ನಿನ್ನನು ಸ್ತುತಿಸಲು
ಇನ್ನು ಕರುಣವಿಲ್ಲವೆ
ಇನ್ನು ಸೈರಿಸಲಾರೆ ಘನ್ನ ಮಹಿಮನೆ ದುಃಖ
ನಿನ್ನ ಮನಸು ಕರಗಲಿನ್ನೇನಗೈಯ್ಯಲೊ
ಎನ್ನ ಯತ್ನವು ವ್ಯರ್ಥವಾಯಿತು
ಇನ್ನು ನೀ ದಯೆಗೆಯ್ಯಬೇಕೊ
ಮುನ್ನ ಮಾಡಿದ ತಪ್ಪನೆಣಿಸದೆ
ಎನ್ನ ದೃಷ್ಟಿಗೆ ನಿನ್ನ ತೋರೊ 3
ಸುತನ ಮೊರೆಯನೆ ಕೇಳಿ | ಹಿತದಿ ವೇದವನಿತ್ತೆ
ಶರಧಿ ಅಮೃತ ಸುರರಿಗಿತ್ತೆ
ಕ್ಷಿತಿಯ ಬಾಧೆಯ ಬಿಡಿಸಿ ಸುತನ ಬಾಧಿಸೊವೊನ
ಹತಮಾಡಿ ಇಂದ್ರಗೆ ಗತಿಸಿದ ಪದವಿತ್ತೆ
ಕ್ಷಿತಿಯನಾಳ್ವರ ಹತವಗೈಸಿದೆ
ಕ್ಷಿತಿಸುತೆಯ ಪ್ರೇಮದಲಿ ತಂದೆ
ಹಿತದಿ ಪಾಂಡವ ಸುತರ ಕಾಯ್ದೆ
ವ್ರತವ ಕೆಡಿಸಿ ಕಲಿಹತವಗೈದೆ 4
ಕಂತು ಜನಕನೆ ನಿನಗೆ
ನ್ನಂತರ ತಿಳಿಯದೇನೋ
ಸಂತತ ಗೋಪಾಲಕೃಷ್ಣವಿಠ್ಠಲ ನಿನ್ನ
ಶಾಂತರೂಪವ ಎನ್ನ ಅಂತರಂಗದಿ ತೋರೊ
ಚಿಂತಿತಾರ್ಥ ಪಂಥಗಾರನೆ
ಎಂತು ದಿನಗಳು ಸಂದು ಹೋದುವೊ
ಸಂತತಾನಂದನಂತಶಯನ 5

ಎಷ್ಟು ದಿನದ ಪೂಜೆ ಹಿಡಿದೆಣ್ಣಾ ಸತಿಯೆಂಬ ಮಾರಿದಿ-
ನ್ನೆಷ್ಟು ದಿನ ಪೂಜೆ ಮಾಡಬೇಕಣ್ಣಾ ಪ
ಎಷ್ಟು ದಿನದ ಪೂಜೆ ಹಿಡಿದಿ
ನ್ನೆಷ್ಟುದಿನ ಮುಂದೆ ಬಾಕಿ ಉಳಿದಿದೆ
ಕಷ್ಟಕಂಜದೆ ಬಿಡದೆ ಅನುದಿನ
ನಿಷ್ಠೆಯಿಂದ ಪೂಜೆ ಮಾಡುವಿ ಅ.ಪ
ಒಬ್ಬರ ಮನೆ ಮುರಿದು ತರುವಿ ಅವಳಿಗೇನೆ
ಹಬ್ಬಮಾಡಿ ಉಣಿಸುತಿರುವಿ ಮತ್ತು ಇನ್ನು
ಒಬ್ಬರೈತರ ಬೊಬ್ಬೆ ಹೊಡೆಯುವಿ ದಬ್ಬಿ ಓಡಿಸುವಿ
ಹಬ್ಬ ಹುಣ್ಣಿಮೆ ಬರಲು ವೈಭವದುಬ್ಬಿಉಬ್ಬಿವಸ್ತ್ರ ಒಡವೆ
ಅಬ್ಬರದಿಂದುಡಿಸಿ ತೊಡಿಸಿ ಮಬ್ಬಿನಿಂದ ಹಿಗ್ಗುತಿರುವಿ 1
ಧನವ ತಂದು ಅವಳಿಗರ್ಪಿಸಿ ಮತ್ತು ನಿನ್ನಯ
ಮನವ ಅವಳ ವಶಕೆ ಸಲ್ಲಿಸಿ ಎಂಟುಗೇಣಿನ
ತನುವು ಅವಳಾಧೀನದಲ್ಲಿರಿಸಿ ಕುಣಿವಿ ಪಶುವೆನಿಸಿ
ಪಾಲಿಸಿ ದಿನಗಳೆಯುವಿ
ನೋಡಿಕೊಳ್ಳದೆ 2
ಬಂದಕಾರ್ಯ ಮರೆದುಬಿಟ್ಟ್ಯಲ್ಲ ಹೆಡತಲೆಮೃತ್ಯು
ಹಿಂದೆ ನಿಂತು ನಲಿಯುತಾಳಲ್ಲ ಹೇ ಪಾಪಿ ನೀನು
ಒಂದೂ ವಿಚಾರ ಮಾಡಿ ಅರೀಲಿಲ್ಲ ಮಂದನಾದೆಲ್ಲ
ತಂದೆ ಶ್ರೀರಾಮನ್ನಂತಂಘ್ರಿಗೊಂದಿ ಭಜಿಸಿ ದಾಸನಾಗಿ
ಅಂದಮಾದ ನಿತ್ಯಮುಕ್ತಿ ಪಡೆವ ಸುಸಂಧಿ
ನಡುವೆ ಹೋಗುತಾದರ್ಲ3

ಎಷ್ಟು ದಿವಸ ಹೀಗೆ ಕಳೆಯಲೊ ಗೋಪಾಲಕೃಷ್ಣ
ಎಷ್ಟು ದಿವಸ ಹೀಗೆ ಕಳೆಯಲೊ ಪ.
ಎಷ್ಟು ದಿವಸ ಹೀಗೆ ಎನ್ನ ಸೃಷ್ಟಿಗೊಡೆಯ ಬಳಲಿಸುವೆಯೊ
ಕಷ್ಟಪಡಲಾರೆ ಭವದಿ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ನೋಡಿ ಸಲಹೋ ಅ.ಪ.
ನಾನಾ ಜನ್ಮದಿ ತೊಳಲಿಸಿ ಎನ್ನನು
ನೀನೆ ತಂದೆಯೊ ಮಾನವತ್ವದಿ
ನಾನು ಎಂಬುದು ಬಿಡಿಸಿ ಈಗ
ನೀನೆ ಕರ್ತನೆನಿಸಿ ಕಾಯೋ1
ದೇಹಸ್ಥನೆಂದೆನಿಸಿ ಎನ್ನ
ದೇಹ ಮಧ್ಯದಿ ಕಾಣದಿಹರೆ
ದೇಹಗಳನು ಧರಿಸಲಾರೆ
ದೇಹ ಮೋಹ ಬಿಡಿಸದಿಪ್ಪರೆ 2
ಭೃತ್ಯವತ್ಸಲನೆಂದು ನಿನ್ನ
ಭಕ್ತರೆಲ್ಲರು ಕರೆಯುತಿಹರೊ
ಪೊತ್ತ ಬಿರುದು ಬಿಡುವರೇನೊ
ಭೃತ್ಯಳೆಂದು ಎನ್ನ ಸಲಹೊ3
ಪೋಗುತಿದÉ ದಿವಸ ನೋಡು
ಬೇಗ ಬೇಗನೆ ದಯವ ಮಾಡು
ಭೋಗದಲಿ ವೈರಾಗ್ಯ ನೀಡು
ಭಾಗವತರ ಸಂಗ ಕೊಡು 4
ಕರ್ಮದಲ್ಲಿ ಶ್ರದ್ಧೆಯಿಲ್ಲ
ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಬುದ್ಧಿಯಿಲ್ಲ
ನಿರ್ಮಲದ ಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲ
ನಿರ್ಮಲಾತ್ಮ ಬಲ್ಲೆಯಲ್ಲ 5
ಅಂಧಕಾರದಿ ಎನ್ನನಿರಿಸಿ
ಚಂದವೇನೋ ಹೀಗೆ ಮಾಳ್ಪದು
ಕರ್ಮ ಸ್ವೀಕರಿಸಿ
ಮುಂದೆ ಕರ್ಮವಿಡದೆ ಸಲಹೋ 6
ಅಪಾರ ಜನುಮದಲ್ಲಿನ
ಪಾಪ ಸಮೂಹಗಳ ತರಿದು
ಶ್ರೀಪಾದ ಸ್ಮರಣೆ ನೀಡೋ
ಗೋಪಾಲಕೃಷ್ಣವಿಠಲ 7

ಎಷ್ಟು ಪರೀಕ್ಷಿಸಿ ನೋಡುವೆಯೋ ಇನ್ನು
ಎಷ್ಟು ಶೋಧಿಸೆ ನಿನಗಿಷ್ಟವೋ ರಂಗಾ ಪ
ಹಣವಿರುವನಕ ಕುಣಿಕುಣಿದು ಮೆರೆದೆನೊ
ಹಣವನಪಾತ್ರಕೆ ಮಣಿದು ಕಳೆದೆನೋ
ಋಣವಮಾಡಿ ಯೆನ್ನ ಬಣಗುಹೊಟ್ಟೆಯ ಹೊರೆದೆ
ಉಣಲುಡಲಿಲ್ಲದೆ ನೋಡದವೋಲಲೆದೇ 1
ಹೆಣ್ಣು ಹೊನ್ನು ಮಣ್ಣು ಕಣ್ಣಿಗಿಂಪಾಗಲು
ಬಣ್ಣಿಸಿ ಭಾಗ್ಯವನುಣ್ಣಲು ಬಯಸಲು
ಬೆಣ್ಣೆಯಂತಿದ್ದುದು ಸುಣ್ಣವಾಯಿತೊ ದೇವ
ಕಣ್ಣು ಮಂಜಾಗಿ ಮೈಗಿಣ್ಣು ಮುರಿಯಿತಿನ್ನು 2
ಬಹು ಜನುಮದಿ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದ ಪಾತಕ
ಬೃಹದಾಕಾರವಾಗಿದ್ದು ರಂಗಯ್ಯ
ಅಹಿಶಯನನೆ ನಿನ್ನ ಮಹಿಮೆಯಿಂದೆಲ್ಲವು
ದಹಿಸುವುದೆಂದು ನಂಬಿದೆ ಮಾಂಗಿರೀಶ 3

ಎಷ್ಟು ಪುಣ್ಯ ಮಾಡೀ ಕಂಬ
ವಿಠ್ಠಲನ್ನ ಗುಡಿ ಸೇರಿತೋ ಪ.
ಪುರಂದರ ದಾಸರನ್ನು
ಕಟ್ಟಿಸಿಕೊಂಡು ತಾ ಪೂಜೆಗೊಂಡಿತೊ ಅ.
ಎಲ್ಲಾ ಕಂಬಗಳಿದ್ದರೂ ಇಂತು
ಇಲ್ಲೀ ಇದಕೆ ಈ ಖ್ಯಾತಿಯು ಬಂತು
ಸುಜನ ವಂದಿಪರಿ
ಪುಲ್ಲನಾಭನ್ನ ಕೃಪೆಯ ಪಡೆದಿತು 1
ಮಾಯಾಕಾರನು ನೀರನು ತಂದು
ಈಯಲು ಪುರಂದರದಾಸರಿಗಂದು
ನೋಯಿಸೆ ತಿಳಿಯದೆ ಮನಕದ ತಂದು
ನ್ಯಾಯದಿ ಕಟ್ಟಿಸಿ ಹೊಡೆಸಿದನಂದು 2
ದಾಸರಂತೆ ತಾನು ವೇಷವ ಧರಿಸಿ
ವೇಶ್ಯೆಗೆ ತನ್ನ ಕಂಕಣವನ್ನೆ ಕೊಡಿಸಿ
ತಾಸೊತ್ತಿನಾ ರಾತ್ರೆ ಹೊಡೆದದ್ದ ನೆನಸಿ
ವಾಸುದೇವ ಬೈಲಿಗೆಳೆಸಿದ ಬಿಗಿಸಿ 3
ಜ್ಞಾನ ಪುಟ್ಟಲು ಹರಿಮಾಯವಿದೆಂದು
ಶ್ರೀನಿವಾಸ ತಾ ವಲಿದನು ಅಂದು
ಆನಂದದಿಂದೊಂದು ಕವನ ಗೈದು
ಶ್ರೀನಿಧೆ ಮುಟ್ಟಿತು ಮುಯ್ಯವಿದೆಂದು4
ದಾಸರ ಅಂಗವು ಸೋಕಿದ್ದರಿಂದ
ಶ್ರೀಶನು ಹಗ್ಗದಿ ಬಿಗಿಸಿದ್ದರಿಂದ
ದಾಸರ ಪೆಸರಲಿ ಮೆರೆವುದರಿಂದ
ಭವ ಬಂಧ5
ಹಿಂದೆ ಕಂಬದಿ ನರಹರಿ ಅವತರಿಸೆ
ಅಂದಿನ ಕಂಬವೆ ಈಗಿಲ್ಲ್ಲಿ ಉದಿಸೆ
ಸಿಂಧುಶಯನನ್ನ ದಾಸತ್ವ ವಹಿಸೆ
ಬಂದಿತು ವಿಠಲನ್ನ ಗುಡಿಯನಾಶ್ರೈಸೆ6
ಕರ್ಮ ಕಳೆವುದು
ದಾಸರ ವಾಕ್ಶ್ರವಣ ಜ್ಞಾನವೀಯುವುದು
ದಾಸರ ಉಪದೇಶ ಹರಿಯ ತೋರುವುದು
ದಾಸರ ಸ್ಪರ್ಶವು ಮುಕ್ತಿಗೊಯ್ಯವುದು7
ಕಂಭವೆ ಸಾಕ್ಷಿಯು ಈ ಕಲಿಯುಗದಿ
ಡಾಂಭಿಕ ಜನರಿಗೆ ತಿಳಿಯದು ಹಾದಿ
ಬೆಂಬಿಡದೆ ಹರಿ ಕಾಯುವ ಭರದಿ
ಇಂಬುಗೊಟ್ಟು ತನ್ನ ನಿಜ ದಿವ್ಯ ಪುರದಿ 8
ದಾಸರ ಮಾರ್ಗವೆ ಸುಲಭವೆಂತೆಂದು
ದಾಸರ ಕೃಪೆ ದ್ವಾರ ವಲಿಯುವೆನೆಂದು
ದಾಸರ ದೂಷಿಸೆ ಗತಿ ಇಲ್ಲೆಂದು
ಶ್ರೀಶ ತಾನಿಲ್ಲೀ ನಿಂತನು ಬಂದು 9
ಶ್ರೀ ರಮಾಪತಿ ಓಡಿ ಬಂದ ನಿಲ್ಲೆಂದೂ
ದ್ವಾರಕ ಪುರದೊಂದು ಕಂಭವೆ ಬಂದು
ಸೇರಿತೊ ವಿಠಲನ ಮಂದಿರವಂದು
ಸೂರೆಗೈದರೊ ಖ್ಯಾತಿ ದಾಸರು ಬಂದು 10
ನಿಜದಾಸರಂಗಸಂಗದ ಫಲದಿ
ರಜತದ ಕಟ್ಟಿನಿಂ ಮೆರೆದಿತು ಜಗದಿ
ಸುಜನರ ಸಂಗದಿ ಮುಕುತಿಯ ಹಾದಿ
ಭುಜಗಶಯನ ತೋರುವ ನಿರ್ಮಲದಿ 11
ತತ್ವವನಿದರಿಂದ ತಿಳಿವುದು ಒಂದು
ಉತ್ತಮತ್ವ್ವವು ಜಡಕಾಯಿತು ಬಂದು
ಪಾದ ಸೋಂಕಲು ಅಂದು
ವ್ಯರ್ಥವಾಗದು ಹರಿಭಕ್ತರೆ ಬಂಧು12
ಪಾಪ ನಿರ್ಲೇಪವಾಗೋದು ವಿಠ್ಠಲನ್ನ
ಆಪಾದ ಮೌಳಿಯ ರೂಪ ದರುಶನ್ನ
ಪರಿ ಖ್ಯಾತಿ ಪೊಂದಿತು ಕಂಬ ಘನ್ನ
ಗೋಪಾಲಕೃಷ್ಣವಿಠ್ಠಲ ಸುಪ್ರಸನ್ನ 13

ಎಷ್ಟು ಪೊಗಳಲಿ ನಾನು
ಎನ್ನೊಡೆಯ ನಿನ್ನ ವಿ-
ಶಿಷ್ಟ ಮಹಿಮೆಗಳನು
ಭಕ್ತರಿಗೆ ಬಂದಾ ಕಷ್ಟ ಕಳೆಯುವೆಯೋ ನೀನು
ಸುರಕಾಮಧೇನು
ವಿಷ್ಣುವೇ ಪರದೈವವೆಂದು
ದುಷ್ಟರಾಕ್ಷಸರನ್ನೆ ಕೊಂದು
ಸೃಷ್ಟಿಪಾಲಿಪ ಶ್ರೀ ರಮೇಶನೇ
ಇಷ್ಟ ಭಕುತರೊಳು ಶ್ರೇಷ್ಠನೆನಿಶಿದಿ ಪ
ತಾಯಿಯೂ ಬಂದು ಸೇವೆಗೆ ರಘುಪತಿ
ರಾಯನಲೆ ನಿಂದು ಬಯಸಲಿಲ್ಲಾ ಒಂದು
ಶ್ರೀಹರಿಗೆ ಬಂದು
ಕಾಯಬೇಕು ಸುಗ್ರೀವನೆನುತಲಿ
ತೋಯಜಾಕ್ಷಗೆ ಪೇಳಿ ವಾಲಿಯ ಉ-
ಪಾಯದಿಂದಲಿ ಕೊಲಿಸಿ ರವಿಜಗೆ ಸ-
ಹಾಯ ಮಾಡಿದಿ ವಾಯುತನಯನೆ 1
ಕಡಲ ಬೇಗನೆ ಹಾರೀ ಶ್ರೀರಾಮನ
ಮಡದಿಗುಂಗುರ ತೋರಿ ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಅಸುರರ
ಜಡಿದೆ ಬಲು ಹೊಂತಕಾರಿ
ಮಾಡಿಯೊ ಸೂರಿ
ಒಡೆಯಗ್ವಾರ್ತೆಯ ಪೇಳಿ ಶೀಘ್ರದಿ
ನಡೆಸಿ ಸೈನ್ಯವ ದಶಮುಖನ ಶಿರ
ಹೊಡೆಸಿದಾಕ್ಷಣ ಲೋಕಮಾತೆಯ
ಒಡಗೂಡಿಸಿದೆಯೋ ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರಗೆ 2
ಮೂರು ರೂಪವ ತಾಳ್ದಿ ಮಹಯೋಗ್ಯ ಜನರಿಗೆ
ಸಾರ ತತ್ವವ ಪೇಳ್ದಿ
ಶರಣ್ಹೊಕ್ಕ ಜನರಪಾರ ದುಃಖವ ಶೀಳ್ದಿ
ಮೊರೆಯ ಕೇಳ್ದಿ
ಧೀರ ಕದರುಂಡಲಗಿ ಹನುಮಯ್ಯ
ಸೇರಿದೆನೊ ನಿನ್ನಂಘ್ರಿ ಕಮಲವ
ಗಾರು ಮಾಡದೆ ಸಲಹೊ
ಕರುಣವಾರಿಧಿ ನೀಯೆನ್ನನೀಗಲೆ 3

ಎಷ್ಟು ಪೊಗಳಲಿ ನಾನು ಎನ್ನೊಡೆಯ ನಿಮ್ಮ ವಿ- ಶಿಷ್ಟ ಮಹಿಮೆಗಳನು ಸುಜನರಿಗೆ ಬಂದ ಕಷ್ಟವಳಿಯಲ್ಕೆ ನೀ ಸುರಕಾಮಧೇನು ಪ
ವಿಷ್ಣುವೆ ಪರಮದೈವವೆಂದು ದುಷ್ಟ ರಾಕ್ಷಸರ ಕೊಂದೆ ಸೃಷ್ಟಿಸಿ ಪಾಲಿಪ ಶ್ರೀರಾಮರ ಇಷ್ಟ ಭಕ್ತರೊಳು ಶ್ರೇಷ್ಠನೆಂದೆನಿಸಿದೆ ಅ
ತಾಯಿಯಪ್ಪಣೆಗೊಂಡು ಸೇವೆಗೆ ರಘುಪತಿ ರಾಯನಲ್ಲಿ ನಿಂದು ತನ್ನಾತ್ಮ ಸುಖ ಬಯಸೆನೆಂದು ಶ್ರೀ ಹರಿಗೆ ನುಡಿದುಕಾಯಬೇಕು ಸುಗ್ರೀವನನೆನುತಲಿ ತೋಯಜಾಕ್ಷಗೆ ಪೇಳಿ ವಾಲಿಯನು ಪಾಯದಿಂದಲಿ ಕೊಲ್ಲಿಸಿ ರವಿಜಗೆ ಸ- ಹಾಯ ಮಾಡಿದೆ ವಾಯುತನಯ1
ಶೌರಿ ಒಡೆಯಗೆ ವಾರ್ತೆಯ ಪೇಳಿ ಶೀಘ್ರದಿ ನಡೆಸಿ ಸೈನ್ಯವ ದಶಮುಖನ ಶಿರವ ನೊಡಿಸಿದಾಕ್ಷಣ ಲೋಕಮಾತೆಯ ನೊಡಗೂಡಿಸಿದೆ ಶ್ರೀವಾಸುದೇವರಿಗೆ 2
ಸಾರ ತತ್ತ್ವವ ಪೇಳ್ದೆ ಶರಣು ಹೊಕ್ಕ ಮನುಜರ ಘೋರ ದುರಿತವ ಸೀಳ್ದೆ ಧೀರ ತನು ಧುರದುಂಡಿ ಹನುಮಯ್ಯರಿಂ ಸೇವಿಸಿದ ನಿಮ್ಮಂಘ್ರಿ ಕಮಲವದೂರ ಮಾಡದೆ ಎನ್ನ ಸಲಹಯ್ಯ ಕರುಣಾವಾರಿಧಿ ಕಾಗಿನೆಲೆಯಾದಿಕೇಶವ ಮುತ್ತತ್ತಿ ದೊರೆಯೆ3

ಎಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿಯೊ ಮನಕೆ ಎಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿಯೊ ಪ
ಇಷ್ಟವೆಂದು ತಿಳಿದು ಈ ಕಷ್ಟ ಸಂಸಾರ ಹೊರುವುದು ಅ
ಹಸಿವು ತೃಷೆಯು ಶೋಕ ಮೋಹ ಅಸುವಗೊಂಬ ಜನನ ಮರಣವಿಷ ಸಮಾನವಾದ ಬಹಳ ವ್ಯಸನ ಮೆರವಣಿಮುಸುಕಿ ಕವಿವ ವ್ಯಾಘ್ರದಂತೆ ಅಡಗಿ ಮುಪ್ಪುಗೊಂಬ ರೋಗವಿಷಯದೊಳಗೆ ಕ್ಲೇಶಪಟ್ಟು ವಿಷಯದಿಚ್ಛೆ ಬಿಡದ ಮನಕೆ 1
ನೀರಗುಳ್ಳೆ ಎನಿಪ ಕಣ್ಣ ನೀರಜಾಕ್ಷಿ ಎಂದು ಮತ್ತೆಸೋರುವ ಜಘನ ಕರಿಯ ಕುಂಭ ಸುರಿವ ಶ್ಲೇಷ್ಮದಮೋರೆ ಚಂದ್ರಬಿಂಬ, ಮಾಂಸವಿಕಾರವಾದ ಕುಚವ ಕನಕಕಲಶಸಾರವೆಂದು ನರಕರೂಪಿನ ನಾರಿಯರಿಗೆ ಭ್ರಮಿಸಿ ಬಾಳ್ವುದು2
ಕುಸುಮ ಗಂಧಮಾಲೆ ಕಸ್ತೂರಿಯನು ಪೂಸಿಕೊಂಡುವಸ್ತ್ರ ಒಡವೆ ಇಟ್ಟು ಬಹಳ ಶಿಸ್ತು ನರಕಿಯೆನಿಸಿ ಮೆರೆವುದು3
ಕಾಯ ಸೌಖ್ಯದಿಆಯಾಸಪಟ್ಟು ಗಳಿಸಿದರ್ಥ ಹೇಯವೆನದೆ ಭೋಗಿಸುತ್ತಬಾಯ ಸವಿಯನುಂಡು ಕಡೆಗೆ ನಾಯ ಸಾವು ಸಾಯೋ ಬಾಳಿಗೆ 4
ಮನ್ನಿಸಿ ಗುರುಹಿರಿಯರುಕ್ತಿಯನ್ನು ಕೇಳದೆ ಕಿವುಡುಗೆಟ್ಟುಜೊನ್ನೆಯ ತುಪ್ಪ ಅನ್ನ ಒಲ್ಲದೆ ಎಲುವು ಮಾಂಸವನ್ನು ತಿಂಬಕುನ್ನಿಯಾದೆನಯ್ಯ ಕೃಷ್ಣ ನಿನ್ನ ಮಾಯದೊಳು ಸಿಲ್ಕಿದಎನ್ನನುದ್ಧರಿಸೊ ಸುಪ್ರಸನ್ನ ಆದಿಕೇಶವ5