ಇವ ನೋಡಮ್ಮ ನವನೀತಚೋರ
ದೇವದೇವ ಮಾ ಮನೋಹರ ಧ್ರುವ
ಗೋವನಿವ ಗೋಪಾಲ ಶ್ರೀಧರ
ಗೋವಿಸುವ ಇವ ದಾಮೋದರ
ಸಾವಿರ ನಾಮದೊಡೆಯ ಸಹಕಾರ
ಫಣಿ ಮೆಟ್ಟಿದ ವೀರ 1
ಸಿರಿಯ ಲೋಲನಿವ ನಂದಕುಮಾರ
ಉರಗಶಯನ ಕೌಸ್ತುಭಭರ
ಪರಮ ಪುರಷ ಹರಿಯ ಸುರವರ
ಮರುಳಮಾಡಿದವ ಗೊಲ್ಲತೇರ 2
ಬೆಣ್ಣೆ ಮೊಸರು ಕದ್ದು ವೈವನ
ಕಣ್ಣಿಲೆ ಕಟ್ಟಬೇಕು ಇವನ
ಪುಣ್ಯಯುಳ್ಳ ಯಶೋದೆ ಕಂದನ
ಬಣ್ಣಿಸೊ ಮಹಿಪತಿಗನುದಿನ 3

ಇವ ನೋಡಮ್ಮಾ ಮಾನವನೆ|ಅವತರಸಿಹ ತ ಮಾಧವನೇ ಪ
ಹಲವು ನಾರೇರೊಳಗ ಕೂಡಿ|ಹಲವು ರೂಪಾದನು ನೋಡಿ|
ಬೋಧ ಸ್ವರದಿ ಪಾಡಿ|
ನಲಿದಾಡುವ ಸ್ವಸುಖ ನೀಡಿ 1
ಅವಿದ್ಯ ವಿಷಮಡುವನೆ ಕಲಕಿ|ಬವರದಿ ಹಮ್ಮಿತುರಗ ತುಡಕಿ|
ತವೆ ವಾಸನೆ ಹಡೆಗಳ ಕುಸುಕಿ|
ಜೀವನಮೃತ ಮಾಡಿದ ಬಳಿಕಿ 2
ಗೋವಳರನು ತೆಗೆದಾ|
ಕವಿಗುರು ಮಹಿಪತಿಜನ ಹೊರದಾ|
ಭುವನದಿ ಗೋಕುಲದಲಿ ಮೆರೆದಾ 3

ಇವನ ಕಂಡಿರ್ಯಾ ಕಾವಕರುಣನ
ಭಾವ ಭಾವಿಸುವ ಪರಿಯಾಗುವ ದೇವನ ಧ್ರುವ
ಸಗುಣಲೀಹ್ಯನಾ ಭಕುತಿಗೊಲಿವನಾ
ಸುಗಮದಿಂದ ನಿಗಮನುಳುಹಿ ನಗವ ನೆಗೆದನಾ 1
ಸಿರಿಯ ಲೋಲನಾ ವರಕೃಪಾಲನಾ
ಧರಿಯನುಳುಹಿ ತರಳಗೊಲಿದು ಪ್ರಿಯವಾದನಾ2
ವರವ ಬಲಿಗೆ ಇತ್ತು ದೋರಿದ ಭಾರ್ಗವರೂಪನಾ 3
ಪರಮ ಆತ್ಮನಾ ಹರಿಸರ್ವೋತ್ತಮನಾ
ಸುರರ ನೆರೆಯ ಬಿಡಿಸಿ ಹೊರಟ ಪಾಂಡವಪ್ರಿಯನಾ 4
ಹೊಳೆವ ತೇಜನಾ ಮೂಲೋಕ ಪಾವನಾ
ಹಳಿದು ವ್ರತವ ನೋಡಿ ಹಯವನೇರಿ ಸುಳಿದನಾ 5
ಘನ ಮಹಿಮನಾ ದಯಾ ನಿಸ್ಸೀಮನಾ
ದೀನ ಮಹಿಪತಿಸ್ವಾಮಿ ಭಾನುಕೋಟೆ ದೀಪ್ತನಾ 6

ಇವನಾರೆ ಮನಸೂರೆಗೈದೋಡುವಾ
ನವನೀತ ಮೆಲುವಾತ ಪರಿದೋಡುವಾ ಪ
ಸವಿನೋಟ ರಸದೂಟವನೆ ಬೀರುವ
ಸುವಿಲಾಸ ಪರಿಹಾಸಗಳ ತೋರುವ ಅ.ಪ
ಓರೆನೋಟವ ತೋರುತ ನಲಿವ
ಕ್ಷೀರವ ಕುಡಿವ ಬೆರಳಲಿ ಕರೆವ
ಕೊರಳಿನ ಹಾರವ ಎಡಬಲಕೆಳೆವ
ಕೊರಳನು ಕೊಂಕಿಸಿ ಪರಿಪರಿ ಕುಣಿವ 1
ನೀರಜನೇತ್ರನು ನೀರದ ಗಾತ್ರನು
ನಾರಿಯತನುವನು ಬರಸೆಳೆಯುವನು
ಚೋರನು ಭವಭಯಹಾರನು ಧೀರನು
ಶ್ರೀರಮೆಯರಸನು ಮಾಂಗಿರಿವರನು 2

ಇವನೆವೆ ಮಾನವನು ನೋಡಿರೋ ಇವನೆವೆ ಮಾನವನು ಪ
ದಾವನು ಶ್ರಿ ಹರಿ ಪಾವನ ನಾಮವ
ಆವಾಗ ನೆನೆವುತ ಸಾವಧನಾದಾ ಅ.ಪ
ಹಿಂದಿನ ಪುಣ್ಯದಲಿ ನಾನೀಗ ಬಂದೆನು ನರದೇಹದಲಿ |
ಮುಂದಾವ ಗತಿಗಳೋ ಛಂದದ ತಿಳಿಯದು |
ಮಂದರ ಧರ ಸಲಹೆಂದು ಮೊರೆಯಿಡುವ 1
ಇದ್ದಷ್ಟರೊಳುದಾವ ಶೇವೆಗೆ ಕದ್ದಿರ ತನುಮನವಾ |
ಸಿದ್ಧರ ನೆರೆಯಲಿ ಶಿದ್ಧ ಬೋಧಾಮೃತ |
ಬುದ್ಧಿಲಿ ಸೇವಿಸಿ ಗದ್ದಳವಾಗಾ 2
ಗುರು ಮಹಿಪತಿ ಸ್ವಾಮಿ ಚರಣಕ ಶರಣೆಂದವನು ಪ್ರೇಮಿ |
ಗುರು ವಚನವನಂದದಿ ಧರೆಯೊಳು ನಡೆಯುತ |
ಗುರು ಭಕ್ತಿ ಜಾಗಿಸಿ ಗುರುತನಕ ಬಂದಾ 3

ಇವರೆವೆ ಧನ್ಯರಲ್ಲವೆ ಈ ಶರಣರು | ಈ ಶರಣರು |
ಇವರೆವೆ ಧನ್ಯರಲ್ಲವೆ ಅವನಿಲಿ ಶರಣರು ಪ
ಕರುಣಾನಂದವ ಪಡೆದು |
ತರಣೋಪಾಯವನರಿದು |
ಜರಿವನ್ಯ ಹಂಬಲವ ಬೆರೆದು | ಭಕ್ತಿರಸದೊಳು |
ನಿರಪೇಕ್ಷ ವೃತ್ತಿಯಿಂದಾ | ಚರರಿಸುತಿಹ ಶರಣರು 1
ಭವ ಕಾನನವನೆ ತೊರೆವಾ |
ನಿತ್ಯ ತಾನಾರೆಂಬುದು ನರಿವಾ |
ಸ್ವಾನಂದಬೋಧವನು ಮಾನ | ನೀಗಿ ಶ್ರವಣದಿ |
ಸಾನುರಾಗದಲಿಂದ ತಾನುಂಬ ಶರಣರು 2
ಹರಿಯಲ್ಲರೊಳಗರಿದು |
ಶರೀರ ಭಾವನೆ ಮರೆದು |
ಹರುಷದ ಗುಡಿಗಟ್ಟಿಬರುವ | ನಯನೋದಕದಿ |
ಗುರುಮಹಿಪತಿಸ್ವಾಮಿ ಚರಣದ ಶರಣರು 3

ಇಷ್ಟು ದಿನ ಇಂಥ ಸುಖ ಕಾಣಲಿಲ್ಲಕೃಷ್ಣ ಈ ದಿನ ನೋಡಿ ತುಷ್ಟನಾದೆನೊ ದೇವಾ ಪ
ಆಟಗಳು ಸುಖವಲ್ಲ ಕೃಷ್ಣ ನೋಟಗಳು ಸುಖವಲ್ಲಪಾಠಗಳು ಸುಖವಲ್ಲ ಕೂಟವಲ್ಲತೋಟದೊಳು ರವಿಸುತನ ಕೂಟದೊಳು ಗೋಪಿಯರಆಟಕದ ಕೊಳಲೂದೊ ನೋಟ ಸ್ಮರಣೆಗೆ ತರುವೆ 1
ಏನು ಸೌಂದರ್ಯವೊ ಕೃಷ್ಣ ಏನು ಸೌಭಾಗ್ಯವೊಧೇನುಪಾಲನ ನೋಟಕಾಶ್ಚರ್ಯವೊನಾನು ಒಲ್ಲೆನು ಸೀದಾ ಆಣೆ ಮಾಡುವೆನೀಗಧೇನು ಮುಖ ಸಮ ತೋರಿ ಧ್ಯಾನ ತಪ್ಪಿಸೋ ಜಗದಿ 2
ಇಂದು ಬಾಯೊಳಗಿಟ್ಟುಮಂದಹಾಸವ ಮಾಡುತಿಂದಿರೇಶಕಂದರ್ಪಸಮರೂಪದಿಂದ ನೋಡುವೆನೀಗಸಿಂಧುನೊಳು ಮುಳುಗಿದೆನು ನಂದಬಾಲಕನೆ 3

ಇಷ್ಟು ಮಾಡಿ ಕೈ ಬಿಟ್ಟು ಕೂಡ್ರುವದು
ಶಿಷ್ಟರ ನಡತೆಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಗುರುವೇ ಬಲು
ಕಷ್ಟದೊಳಗೆ ನಾ ಮುಳುಗಿರುವೆ ನೀ
ಕೊಟ್ಟ ಅಭಯದಿಂ ಬದುಕಿರುವೆ
ಸಿಟ್ಟು ಮಾತ್ರ ನೀನಾಗ ಬೇಡ ಪೊರೆ
ಜಿಷ್ಣುಸಾರಥಿಯ ಪ್ರೀಯ ಮಗುವೆ ಬಾ ಬಾ ಗುರುವೆ ಪ
ಇತ್ತರು ಸರಿಯಿಲ್ಲ
ಈ ಮಾತು ಹೊರಗೆ ಪೇಳುವವಲ್ಲಾ
ನಾ ನಿದ್ದೆ ಪೂರ್ವದಲಿ ಅತಿ ಖುಲ್ಲಾ
ಶಿಲೆಯನು ಸುಂದರ ಮೂರ್ತಿಗೈದತೆರ
ಬಲು ವಿಧದಲಿ ಸಲಹಿದಿಯಲ್ಲ ಹರಿಬಲ್ಲಾ
ಜ್ಞಾನವಿತ್ತಿ ಹರಿಪಾದದಲ್ಲಿ ಅಭಿಮಾನವಿತ್ತಿ ಸುಖವೆಲ್ಲಾ
ಬಲುಹೇಯವೆಂದು ತಿಳಿಸಿದಿಯಲ್ಲಾ
ಮೇಲ್ವರದಿ ರಂಗನೊಲಿಯುವ ಸೊಲ್ಲಾ
ಅಸನ ವಸನಗಳು ಕೊಟ್ಟು ಕೊನೆಗೆ ತುಚ್ಛಿಸುವ ನಿನ್ನ
ಗುಣ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲಾ ಇದು ಥsÀರವಲ್ಲಾ
ನಿನ್ನ ಪಾದವೇ ಸಡಗರ ಸಿರಿ
ಮೇಲೆ ಸುರಪುರಿ ಜ್ಞಾನನಿಧಿ ಥsÉರಿ
ಕಾಶಿ ಗಯಾ ಮಧುರಿ ಹರಿ ಓಂ ಓಂ ಓಂ
ನಿನ್ನ ನಾಮ ದುರಿತವೆಂಬೊ ಕರಿ
ಕುಲಕೆ ಘನ ಹರಿ
ಪರಿ ತಿಳಿದೆನೆಲೊಧೊರಿ ಹರಿ ಓಂ ಓಂ ಓಂ
ಇನ್ನಾದರು ಕೋಪವತ್ವರಿ
ಕರುಣಿ ಕಣ್ತೆರಿ
ಸುತಗೆ ಸುಖಗರಿ
ತೋರೋ ನಿನ್ನ ಮಾರಿ ಹರಿ ಓಂ ಓಂ ಓಂ
ಎನ್ನಯ ಬಿsÀಷ್ಟಗಳನ್ನು ನೀಡದಿರೆ
ನಿನ್ನ ವಿಮಲ ಕೀರ್ತಿಗೆ ಗುರುವೆ ಕುಂದನ್ನು ಬಿಡದೆ
ತಿಳಿ ನಾ ತರುವೆ
ಸಿಟ್ಟು ಮಾತ್ರ ನೀನಾಗ ಬೇಡ ಪೊರೆ ಜಿಷ್ಣು
ಸಾರಥಿಯ ಪ್ರಿಯ ಮಗುವೆ ಬಾ ಬಾ ಗುರುವೆ 1
ಪಂಥವೇ ಹೇ ಮಹಾಕಾಂತ ಪ್ರಿಯ ನಿನ್ನ
ಸಂತತಿಯೊಳು ಸೂರಿಗಳೊಡೆಯ
ನೀನೆಂತು ಪೊಂದಿದೈ ನಿರ್ಭಿಡಿಯಾ
ಇದು ಸಂತರು ಕೇಳಿದರಾಶ್ಚರ್ಯ
ವಂತರು ಆಗರೆ ಸಾಕು
ಮುಂದೆಯನ್ನಂತರಂಗವೇ ತವನಿಲಯ
ಆಗಲಿ ಜೀಯಾ
ಕಂದನ ಕಾಯುವದಂತು ಸಹಜ ಸಿರಿ
ಹಿಂದಕೆ ಪಾಂಡವನೆಂಭಿರಿಯಾ ಆ
ಗಂಧರ್ವನ ಮಗನಾದ ಗಯಾ ತಾ
ಬಂದು ಹೋಗಲವನನು ಮೊರೆಯ
ಸಿಂಧು ಜಪನ ಸಹ ಲಕ್ಷಿಸದಲೆ ತ್ವರ
ತಂದು ಕೊಟ್ಟನವನಿಗೆ ವಿಜಯಾ
ಮೇಲ್ಹರಿಯದಯಾ
ಇದು ಅಲ್ಲದೆ ಬಹು ಭಕ್ತರು ಜ್ಞಾನಯುಕ್ತರು
ಸುಧಿಯ ಭೋಕ್ತರು
ನೆನೆದವರ ದು:ಖ ಬಿಡಿಸಿದರು
ಸುಧೆಯ ಬಡಿಸಿದರು
ಹರಿ ಓಂ ಓಂ ಓಂ
ಬಲು ಹಿತದಿ ಶುಭವ ಕೋರಿದರು
ತಾಪ ಹೀರಿದರು
ವಾಕ್ಯ ಸಾರಿದರು
ಹರಿಯ ತೋರಿದರು ಹರಿ ಓಂ ಓಂ ಓಂ
ನೀನಾದರೂ ಬಹಳರ ಪೊರದಿ
ಈ ಹೀನ ಓರ್ವ ನಿನ್ನಗೆಯರವೆ ಮರಿಯಬ್ಯಾಡ ಕರುಣೆ
ಕರವ ಮುಗಿವೆ ಸಿಟ್ಟು ಮಾತ್ರ ನೀನಾಗ ಬೇಡ2
ಪರ ಖರೆ ಗುರುವಿಲ್ಲದ ಗತಿಯನ್ನು
ಧರೆತ್ರಯದಿ ತೋರು ತುಸು ನೋಡೋಣ ಗಿರಿಧರಿಯ ಬಿಟ್ಟು
ನಿಲ್ಲುವುದೇನು
ಗುರುವೆ ತ್ರಿಟಿಯ ಬಿಟ್ಟೊರುಷವಾಗುತದೆ ಹಿರಿಯರಿ ಪೇಳ
ವದಿನ್ನೇನು ಹೇ |
ಸುರಧೇನು ಗುರುವೆ ಸುಖದ ಖಣಿ ಗುರುತನುಮಣಿ
ಮಣಿ ತಿಳಿದೆ ನಾ ಮನದಾಗೆ
ಪರಕಿಸಿದೆನ್ನನು ಪೊರೆಯೆ ಯನುತ ಬಾ
ಯ್ತೆರೆಯುತ ಮಣಿಸುವೆ ಶಿರನಿನಗೆ ಮೂಜಗದಾಗೆ |
ನಿನ್ನಿಂದ ಎನಗೆ ಸದ್ಬುದ್ಧಿ ಯೋಗದಾಸಿದ್ಧಿ
ಕಾರ್ಯದಾಸಿದ್ಧಿ ಸ್ವರ್ಗದಾಸಿದ್ಧಿ ಹರಿ ಓಂ ಓಂ ಓಂ
ನಿನ್ನಿಂದ ಪಡೆದ ವಿಜ್ಞಾನ ಹರಿಯರಾ ಖೂನಾ ಲೋಕದೊಳು
ಮಾನ ಮುಕ್ತಿ ಸೋಪಾನ ಹರಿ ಓಂ ಓಂ ಓಂ
ನೀನೇವೆ ಯನಗೆ ಆಭರಣ ಝಗಝಗಿಪ ವಸನ
ಶ್ರೀಹರಿಯ ಚರಣ ವಿರಜಾನದಿ ಸ್ನಾನ ಹರಿ ಓಂ ಓಂ ಓಂ
ನಿನ್ನೊಮ್ಮೆ ನೆನಸೆ ಪವಮಾನ ಕಾಯ್ವ ಪ್ರತಿದಿನ
ಇದಕೆ ಅನುಮಾನ ಇಲ್ಲ ಏನೇನ ಹರಿ ಓಂ ಓಂ ಓಂ
ಗಡ ಕೇಳ್ವಡೆಯನೆ
ಕಡೆ ನುಡಿಯನ್ನದು ಭಿಡೆಯ ಇಡದೆ
ನಾನುಡಿವೆ ಎನ್ನ ಮರೆತರೆ ಮಂಗನು ನೀ ನಿಜವೆ 3

ಇಷ್ಟುದಯ ಮಾಡಿದ್ದೆ ಅತಿ ಸೋಜಿಗ
ಶೀಷ್ಟೇಷ್ಟದಾತ ಭ್ರಷ್ಟಮಾನವನಲ್ಲಿ ಪ.
ಉದಯಕಾಲದಲೆದ್ದು ಪದುಮಸಂಭವ ಪಿತನ
ವದನದಲಿ ನೆನೆಯದಲೆ ಮಾನುನಿಯರ
ಚದುರತೆಗೆ ಮೆಚ್ಚುತಲೆ ಉದರ ಪೊರೆದನ ಮೇಲೆ
ಚದುರ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಬದಿಗನಾಗಿದ್ದು 1
ಕರುಣಾಸಮುದ್ರನ ಸ್ಮರಣೆ ಸಾಲದೆ ಎಂಬ
ಪರಮ ಗುರುಗಳ ವಚನ ಮರೆತು ನಿನ್ನ
ಸ್ಮರಿಸದೆಲೆ ನಿರುತದಿ ಪರರ ಬಾಗಿಲಿಗ್ಹೋಗಿ
ಚರಣ ಧಣಿವುತ ಮನದಿ ಮರುಗಿದೆನೋ ಕೃಷ್ಣಾ 2
ಇನ್ನಾದರೆನಮನದಿ ಪನ್ನಗಾದ್ರಿನಿವಾಸ
ನಿನ್ನ ಸ್ಮರಣೆಯ ಕೊಟ್ಟು ಮನ್ನಿಸೆನ್ನ
ಘನ್ನ ಅಪರಾಧಗಳ ವರ್ಣಿಸಲಳವಲ್ಲ
ಚೆನ್ನಿಗ ಶ್ರೀ ಶ್ರೀನಿವಾಸ ಘನ್ನ ಸಂಪನ್ನ ಸರಿಯಾರೋ 3

ಇಷ್ಟೇಕೆ ನಿರ್ದಯ ಶ್ರೀಹರಿಯೇ ಸೃಷ್ಟೀಪತಿಯೆ ಪ.
ಮುಟ್ಟಿ ಭಜಿಪರ ನಿಟ್ಟಿಸಿ ನೋಡದೆ
ನಿಷ್ಠುರವಾಗಿಹುದಿಷ್ಟವೆ ನಿನಗಿದು ಅ.ಪ.
ಸಣ್ಣ ಮಾತುಗಳಾಡಿದೆನೇನೊ
ದೆನ್ನ ತಲೆಯ ಮೇಲಿನ್ನೊಗೆಯದಿರು 1
ಕೋರೆಯ ತೋರುತ ಕೊಸರುವುದೇಕೋ ಶ್ರೀಹರಿ ನೀ
ನೀರೀತಿ ಮಾಡುವ ಬಗೆಯಿನ್ನೇಕೋ
ನೀರಜಭವಪಿತ ನೀನೇನಗೈದರು
ಸೇರಿದೆ ನಿನ್ನನು ಸಾರೆನದಾರನು 2
ಸಿಂಗನ್ನ ಪೋಲುವ ಮುಖ ಧರಿಸಿ
ಕಂಗೆಡೆ ಭಯದಿ ಜಗಂಗಳ ನಡುಗಿಪ
ನುಂಗಲು ಬರುವಾಸಿಂಗನ ಬಗೆ ಸಾಕೋ 3
ಮುನ್ನಾ ಶುಕ್ರನ ಕಣ್ಣನು ತಿವಿದಾ ಪುಲ್ಲಿನತುದಿಯಿಂ
ಎನ್ನೀ ಕಣ್ಣನ್ನು ತಿವಿಯದಿರಣ್ಣಾ
ನಿನ್ನೀಕರದೊಳಿಹ ಘನ ಕೊಡಲಿಗೆ ನೀ
ನಿನ್ನಾರನು ಗುರಿಗೈಯದಿರೆಂಬೆನು 4
ಶಿಲೆಯಾಗಿದ್ದವಳ ಕಲುಷವ ಕಳೆದು ಪಾವನೆಯೆನಿ
ಕಾಳಿಂಗನ ಫಣೆಯೊಳು ಕುಣಿಕುಣಿದೇ
ಭಳಿರೆನೆ ಬಾಲ ಗೋಕುಲ ಬಾಲೆಯರೆಲ್ಲರ
ಜಾಲವಿದ್ಯೆಯಿಂ ಮರುಳುಗೊಳಿಸಿದೆ 5
ತುರುಗವನೇರುತ ತರುಬಲು ಬೇಡೈ
ಧರೆಯೊಳು ನೀನೆತ್ತಿದ ಪರಿಪರಿ ರೂಪವ
ಸ್ಮರಿಸಿ ಸ್ಮರಿಸಿ ಮನಬೆರಗಾಗಿದೆ ಹರಿ6
ಶರಣಾಭರಣನೇ ನೀನೆಂದು ಮನದೆಂದು
ಮರೆಬೇಡುವೆನೈ ಬಳಿಸಂದು
ವರಶೇಷಗಿರಿ ದೊರೆನೀನಿಂದು 7

ಇಸ್ಪೀಟಾಡಬೇಕು ನಮ್ಮಯ ತಸ್ಪೀರ್ ನೋಡಬೇಕು ಪ
ನಿಸ್ಪøಹರಾಗದ ಜನರಿಗೆ ಕಡೆಯಲಿ
ಸಸೆÀ್ಪಂಟಾದೀತೆಂದು ತಿಳಿದು ಅ.ಪ
ಆಸೆಂಬುವದಾತ್ಮ | ರಾಜಾ
ತಾಸಗುಣ ಬ್ರಹ್ಮ
ಲೇಸಾಗಿ ರಾಣಿಯು ಮೂಲ ಪ್ರಕೃತಿ
ಗುಲಾಮನೆಂಬುದು ಚತುರ್ಮಖನೆನ್ನುತ 1
ದಹಿಲವೆಯಿಂದ್ರಿಯಗಳು | ದ್ವಾರವು
ನಹಿಲವಿದು ಭುವಿಯೋಳು
ಅಹಹಾ ಅಟ್ಟವು ಮದಗಳು ನೋಡಲು
ವಿಹಿತವೇಳನೆ ಬಂದು ವೆಸನಗಳು 2
ನಿಜವಿದು ಮೂರನೆ ಬಂದು ತ್ರಿಕಾಲಗಳ್ 3
ಯಿಲ್ಲದಿಹದು ಮರ್ಮ
ತುರುಫೆಗುಣರಾಶಿಗಳೆಂದೀಪರಿ
ಅರಿತಾಡಲದೆ ಪರಮಾರ್ಥವಹದು 4
ಕ್ಳಾವ್ರಿಸ್ಪೀಟಾಟೀನ್ | ಡೈಮಂಡ್
ಈ ವಿಧ ಪೆಸರಿರಲೇನ್
ಭಕ್ತರ ಗುರುರಾಮ ವಿಠಲ ಕೈಬಿಡ 5

ಇಸ್ಪೀಟಾಡಬೇಕು ನಮ್ಮಯ ತಸ್ಪೀರ್ ನೋಡಬೇಕು ಪ
ನಿಸ್ಪøಹರಾಗದ ಜನರಿಗೆ ಕಡೆಯಲಿ
ಸಸೆÀ್ಪಂಟಾದೀತೆಂದು ತಿಳಿದು ಅ.ಪ
ಆಸೆಂಬುವದಾತ್ಮ | ರಾಜಾ
ತಾಸಗುಣ ಬ್ರಹ್ಮ
ಲೇಸಾಗಿ ರಾಣಿಯು ಮೂಲ ಪ್ರಕೃತಿ
ಗುಲಾಮನೆಂಬುದು ಚತುರ್ಮಖನೆನ್ನುತ 1
ದಹಿಲವೆಯಿಂದ್ರಿಯಗಳು | ದ್ವಾರವು
ನಹಿಲವಿದು ಭುವಿಯೋಳು
ಅಹಹಾ ಅಟ್ಟವು ಮದಗಳು ನೋಡಲು
ವಿಹಿತವೇಳನೆ ಬಂದು ವೆಸನಗಳು 2
ನಿಜವಿದು ಮೂರನೆ ಬಂದು ತ್ರಿಕಾಲಗಳ್ 3
ಯಿಲ್ಲದಿಹದು ಮರ್ಮ
ತುರುಫೆಗುಣರಾಶಿಗಳೆಂದೀಪರಿ
ಅರಿತಾಡಲದೆ ಪರಮಾರ್ಥವಹದು 4
ಕ್ಳಾವ್ರಿಸ್ಪೀಟಾಟೀನ್ | ಡೈಮಂಡ್
ಈ ವಿಧ ಪೆಸರಿರಲೇನ್
ಭಕ್ತರ ಗುರುರಾಮ ವಿಠಲ ಕೈಬಿಡ 5

ಈ ಉಪಾಯವು ತೋರಿ ಕೊಡುವೆನು ಪ
ಉದಯದಲಿ ಎದ್ದೀಗ ಊರ ವಾರ್ತಿಯ ಬಿಟ್ಟು
ಮುದದಿಂದ ವೃಂದಾವನ ಸೇವಿಸಿ
ವದನದಲಿ ಶ್ರೀ ಹರಿಯನಾಮ ಗುಣಕಥೆಗಳನು
ಪದೋಪದಿಗೆ ಪಾಡಿ ಕೊಂಡಾಡು ನಲಿದಾಡು 1
ಆಮೇಲೆ ದೇವರೆಡೆ ರಂಗವಾಲಿಯನಿಕ್ಕಿ
ಕಾಮುಕನಾಗದಲೆ ಸ್ನಾನ ಸಂಧ್ಯಾ
ನೇಮ ನಿತ್ಯವ ಮುಗಿಸಿ ದೇವತಾ ಪೂಜೆಗೈದು
ಪ್ರೇಮದಿಂದಲಿ ದಾನ ಕರದಲ್ಲಿ ಮಾಡೊ 2
ಮಂಗಳ ಮೂರುತಿಯ ಅಂತರಂಗದಿ ನಿಲಿಸಿ
ಶೃಂಗಾರದುಡಿಗೆ ಇಡಿಗಿಯನು ತೊಡಿಸಿ
ಮಂಗಳಾರುತಿ ಬೆಳಗಿ ಮನದಲ್ಲಿ ನಲಿನಲಿದು
ಕಂಗಳಿಂದಲಿ ನೋಡು ಹರಿಯ ಕೂಡಾಡು 3
ಮೂಲ ಗುಣ ಅವತಾರ ಮಹಿಮೆ ಮಹ ಉನ್ನತ
ಲೀಲೆ ವಿನೋದ ಅತಿ ಆಶ್ಚರ್ಯವ
ವ್ಯಾಳವ್ಯಾಳೆಗೆ ಪೋಗಿ ಉತ್ತಮ ಜ್ಞಾನಿಗಳಿಂದ
ಕೇಳು ಕರ್ಣದಲಿ ಪರಮ ಹರುಷದಲೆ4
ಹರಿಚರಣಕ್ಕೇರಿಸಿದ ಶಿರಿ ತುಲಸಿ ಚಂಪಕ
ವರ ಜಾಜಿ ಮಲ್ಲೆ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಕ್ಯಾದಿಗೆ
ಪರಿಪರಿ ಗಂಧ ಚಂದನ ದಿವ್ಯ ಪರಿಮಳ
ಸರಕು ನಾಶಿಕದಲ್ಲಿ ಕೊಳ್ಳು ಸುಖ ಬಾಳು 5
ಅಶಿವರುಣ ಮಧ್ಯ ತ್ರಿವೇಣಿ ವಿಷ್ಣುಪಾದ
ಎಸೆÀವ ಕುರುಕ್ಷೇತ್ರ ಅಯೋಧ್ಯ ಮಾಯಾ
ವೃಷಭ ಗಿರಿ ಶ್ರೀರಂಗ ಕಂಚಿ ಮೊದಲಾಗ್ಯುಳ್ಳ
ಹೆಸರಾದ ಪುಣ್ಯನಿಧಿ ಮಟ್ಟು ದುರಿತವ ಕುಟ್ಟು 6
ಬೇಸರದಲೀಪರಿಚರಿಸಿದರೆ ಜನನಾದಿ
ನಾಶನವÀ ಮಾಡಿ ನಾರದವರದನು
ದಾಸ ಪುರಂದರಗೆ ವೊಲಿದಂತೆ ವಿಜಯವಿಠ್ಠ
ಲೇಶ ವೆಂಕಟ ನಿನಗೆ ಪರಮ ಪದವೀಯನೀವ 7

ಈ ತನು ನೀನಲ್ಲಾ ನೀನಲ್ಲಾ |ತನುವಿನ ಗುಣವು ಇದುವೆ ಎಲ್ಲಾ ಪ
ರೂಪಕ ಬಂದಿತು ಸ್ಥೂಲ ಸೂಕ್ಷ್ಮ |ರೂಪವು ಒಂದೇ ಬೀಜದ ಮೂಲಾ 1
ಕಾರಣ ದೇಹದೊಳಗೆ ಒಂದೇ | ಮಹಾ ಕಾರಣದಲಿ ನೋಡಿಂದೇ 2
ತನುಮನ ಧರ್ಮದ ಜ್ಞಾನವ ಬಿಟ್ಟು |ಉನ್ಮನದಿ ನೀ ಲಕ್ಷಿಸು ಲಕ್ಷಿಟ್ಟು 3
ತನುಮನ ಕರಣಗಳ್ ನಿನಗೆ ಬ್ಯಾರೆ |ತನುಮನ ನಿನಗಿಹುದೆಂದೆನಲಾರೆ 4
ಗುರುಭವತಾರಕ ದೇವನು ಒಲಿದರೆ |ತೋರುವನರಿವಿನ ನಿಜ ಭಾವಾ 5

ಈ ತನುವಿನೊಳಗೆ ಅನುದಿನವಿದ್ದು ಎನಗೊಂದು
ಮಾತ ಹೇಳದೆ ಹೋದಿ ಹಂಸ ಪ.
ಜಾಳಂಧರಯೆಂಬೊ ಮಾಳಿಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ
ನೋಳ್ಪರೆ ಒಂಬತ್ತು ಬಾಗಿಲು
ಬೇರಿಗೆ ಹೇಳಿ ಹೋಯಿತೆ ಒಂದು ಮಾತ 1
ಏರಿಯು ನೀರನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೊ
ಭೋರೆಂಬೋ ಮಳೆ ಹೊಯ್ದು
ಭೋರೆಂಬೊ ಮಳೆ ಹೊಯ್ದು ಬಣವೆದ್ದು ಹೋಗುವಾಗ ಈ
ಏರಿಗೆ ಹೇಳಿಹೋಯಿತೆ ಒಂದು ಮಾತ 2
ಗಟ್ಟಿ ಬೆಟ್ಟಗಳಲ್ಲಿ ಅಟ್ಟಡವಿಯಲ್ಲಿ ಇಕ್ಕಿತ್ತು
ಇಟ್ಟಿತ್ತು ಜೇನು ತನ್ನ ಸುಖಕಾಗಿ
[ಇಟ್ಟ]ತುಪ್ಪವನುಂಡು ನೊಣ ಹಾರಿಹೋಗುವಾಗ ಈ
ಬೆಟ್ಟಿಗೆ ಹೇಳಿ ಹೋಯಿತೆ ಒಂದು ಮಾತ 3
ಹೆಸರು ಹೇಳುವೆ ನಾನನುದಿನವು
ರಸಭೋಜನವವುಂಡು ಜೋತಿತಾಹೋಗುವಾಗ
ಪ್ರಣತಿಗೆ ಹೇಳಿ ಹೋಯಿತೆ ಒಂದು ಮಾತ 4
ಸಪರ್Àಶಯನ ಹಯವದನನಾಡಿದ ಮಾತು
ಪಣೆ ಲಕ್ಷ್ಯವ ತೊಡೆದು ಮ್ಯಾಲಿರಲಾಗಿ
ಸುಪ್ಪಾಣಿಮುತ್ತು ಬಾಯ್ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗುವಾಗ ಈ
ಚಿಪ್ಪಿಗೆÀ ಹೇಳಿ ಹೋಯಿತೆ ಒಂದು ಮಾತ 5