ಕರುಣಾಸಾಗರ ಬಾ ಗುರುವೆ |
ಚರಣ ಕಮಲವನು ಸಾರಿದೆನೈ ಸ್ವಾಮಿ ಪ
ಏನೆಂದು ಬಣ್ಣಿಪೆ | ದೀನವತ್ಸಲಪ್ರಭುವೆ |
ಸಾನುರಾಗದಿ ನಿನ್ನ ಧ್ಯಾನಿಪೆನೈ ಜೀಯ1
ಗುರುರಾಘವೇಂದ್ರನೆ | ಶರಣರ ಸುರತರುವೆ |
ನಿರುತ ಎಮ್ಮೊಳು ಕೃಪೆಯ ತೋರಿದಿರೈ ಸ್ವಾಮಿ 2
ಶ್ರೀ ಸುಧೀಂದ್ರಾರ್ಯರ | ಭಾಸುರಪ್ರಿಯತನಯ |
ಶ್ರೀಶಕೇಶವನೊಲುಮೆ ಯಾಚಿಸುವೈ ಪ್ರಭುವೆ 3

ಕರುಣಾಳುವೈ ನಿಂನ ಭಜನೆಯೊಂದೇ ಸಾಕು
ಭರದಲಿ ಪಾಪಿಯ ಶುದ್ಧ ಮಾಡಲಿಲೇ ಪ
ಅಜಮಿಳ ಜನ್ಮದಿ ಘೋರ ಪಾಪವ ಗೈದು
ಭಜನೆ ಮಾಡಲು ತನುನೀಗು ಕಾಲದಲೀ
ಭಜಕರ ಲೋಲನೆ ಹೀನನಿಗೊಲಿದು ನೀ
ಕುಜನನ ಪರೆದು ಮೋಕ್ಷವನಿತ್ತೆ ಹರಿಯೇ1
ದುರುಳ ವಾಲ್ಮೀಕನು ಹೀನ ಕೃತ್ಯವಗೈದು
ಸುರಮುನಿಯಾಜÉ್ಞಯಿಂ ನಾಮವಭಜಿಸೇ
ದುರಳನ ಸರಸದ ಭಕ್ತಿಗೆ ವಲಿಯುತ
ಪರಮ ಙÁ್ಞನವನು ನೀ ನಿತ್ತೆ ಶ್ರೀಹರಿಯೆ 2
ತರಳ ದಾಸರುಕೂಡಿ ಹರಿ ನಿಂನ ಸ್ತುತಿಸಲು
ನಿರುತ ಭಕ್ತರಿಗೆ ನೀನೊಲಿದೆ ಶ್ರೀಕಾಂತಾ
ಪರಮ ಆದರದಿಂದ ಹರಿಯಂನ ಮನವನ್ನು
ಪರಿ ಶುದ್ಧಮಾಡಿ ದೀನನ ಸೇರೋ ಹರಿಯೇ 3
ರಂಗನ ಮಹಿಮೆಯ ನುಡಿಯಲಾರೆನು ನಾನು
ಅಂಗಜ ಪಿತನಾದ ದಶರೂಪಧರನ
ನಿತ್ಯ ದೂರ್ವಾಪುರದಿನಿತ್ತುಮಂಗಳ ಪದವೀವ ಚೆನ್ನಕೇಶವನೆ 4

ಕರುಣಿಸಯ್ಯಾ ಗುರುವರ್ಯ ಪರಮ ಸುಹೃದಯಾ |
ನಿರುತ ನಿನ್ನವನೊ ನಾನು ಪುರಂದರರಾಯ ಯಿಂದು ಪ
ಲೋಕದ ಜನರು ತಮ್ಮ ಸುಕುಮಾರರಿಗೆ ಪೆಸರು |
ಯಾಕೆ ಯಿಡವರೊ ಜೀಯ್ಯಾ | ನೇಕ ಮಮತೆಯಲಿ ||
ಬೇಕೆ ಎನಗೆ ಯಿಂಥsÀ ಖ್ಯಾತಿ ನೀ ಕೊಟ್ಟ ಭಾಗ್ಯವೆಯಿರಲಿ |
ವಾಕು ವ್ಯರ್ಥವಾಗದಂತೆ ಸಾಕುವದು ಬಿಡದೆ ಒಲಿದು 1
ಅಡವಿ ಹತ್ತಿ ಪೋಪ ನರನ ಒಡನೆ ಕೂಡಿಕೊಂಡು ಬಂದು |
ಕಡು ಮಹೋತ್ಸವವ ಮಾಡಿ ವೇಗ ಪೊಡವಿಪತಿತನವು ||
ತೊಡರು ಕಳೆದು ಸರ್ವರೊಳಗೆ |
ನಡತಿವಂತ ಮಾಡಿದಂತೆ ಬಡವನ್ನಾ ಉದ್ಧರಿಸು ಜ್ಞಾನಿ2
ಯಿರಲಾಗಿ ಪುತ್ರನೀಗೆ ಬರುವಾವೆ
ಪಾಲಿಪದು ಎತ್ತಲಿದ್ದರೂ |
ಸತ್ಯ ವಿಜಯವಿಠ್ಠಲನ್ನ |
ತುತ್ತಿಸುವ ಮಹಾಮಹಿಮಾ 3

ಕರುಣಿಸು ಕಮಲೇಶ ಸರ್ವೇಶ
ಕರುಣಿಸು ಕಮಲೇಶ ಪ.
ಶರಣಾಗತ ರಕ್ಷಕ ವೆಂಕಟೇಶ
ನಿರುತದಿ ಪ್ರಾರ್ಥಿಪೆ ಲಕ್ಷ್ಮೀಶ ಅ.ಪ.
ವೇದ ಶಾಸ್ತ್ರ ಪುರಾಣವನರಿಯೆ
ಆದಿ ಮೂರುತಿ ಪ್ರಹ್ಲಾದವರದನೆ
ಆದರದಲಿ ನಿನ್ನ ಸ್ತುತಿಸುವೆ ದೇವ
ಮೋದದಿಂದಲಿ ಕಾಯೋ ಪಾದಸೇವಕರಾ 1
ಜಪವ ನಾನರಿಯೆ ತಪವ ನಾನರಿಯೆ
ಉಪವಾಸ ವ್ರತಮೊದಲರಿಯೆ ದೇವಾ
ಅಪರಿಮಿತ ಪಾಪ ಗಳಿಶಿಹೆನೋ
ಸುಪವಿತ್ರನನು ಮಾಡೊ ಅಪಾರ ಮಹಿಮಾ 2
ನಿನ್ನ ನಂಬಿಹೆನೊ ಅನ್ಯರನರಿಯೆನೊ
ಎನ್ನಪರಾಧವ ಮನ್ನಿಸೊ ದೊರೆಯೆ
ಚೆನ್ನಿಗ ಶ್ರೀ ಶ್ರೀನಿವಾಸನ ಸ್ತುತಿಪೆನೊ
ಇನ್ನು ಸಂಶಯವ್ಯಾಕೊ ಪನ್ನಗಾದ್ರಿವಾಸ 3

ಕರುಣಿಸು ಕರುಣಿಸು ಚನ್ನಕೇಶವನೇ
ಕರುಣಿಸು ನಾ ನಿನ್ನ ದಾಸನೆಂತೆಂದು ಪ
ಸಹÀಸ್ರನಾಮಗಳೀಶ ಬೇಗ ಮುಕ್ತಿಯನು 1
ನಂಬಿದೆ ಹರಿ ನಿನ್ನ ಚರಣವ ದೇವಾ
ಅಂಬುಜ ನಯನನೆ ನಿನ್ನ ಭಕ್ತಿಯನು 2
ಬಹಳ ನೊಂದೆನು ಸಂಸಾರ ಜಾಲದಲೀ
ಇಹ ಯಾತ್ರೆ ಮುಗಿಸುತ್ತ ಪರಗತಿಯನ್ನು 3
ವರ ದೂರ್ವಾಪುರದಲ್ಲಿ ನಿರುತನಾಗಿದ್ದು
ಸರಸದಿ ಭಕ್ತರ ಪೊರೆವ ಶ್ರೀ ಹರಿಯೇ 4

ಕರುಣಿಸು ಜಯೇಶವಿಠಲ
ವರ ಅಂಕಿತವಿದನು ಇತ್ತೆ ಪ
ತರಳ ನಿನ್ನವನೆಂದು ಗುರುವಾತ ಸ್ಥಿತನಾಗಿ
ಭರದಿ ಪಾಲಿಸಿದೆ ಇವನ ಹರಿ ನೀನಿದ್ದೆಡೆಗೆ ಕರೆಸಿ ಅ.ಪ
ಇರಿಸು ವರ್ಣಾಶ್ರಮ ವರಧರ್ಮ ಕರ್ಮಗಳಲಿ
ಮರೆಸಿ ಕಾಮ್ಯಕರ್ಮಗಳೆಲ್ಲವನು
ಸ್ಮರಿಸದಂತೆ ಮಾಡು ಪರಸತಿಯರೊಲುಮೆ
ಮರೆಯದಂತಿರಲಿ ಪರತತ್ವವನು 1
ಸತಿ ಸುತ ಪರಿವಾರದಿ
ಕೃತಕೃತ್ಯನಾಗಿ ಮಾಡಿಸಿ
ಪತಿತರ ಸಹವಾಸ ಹಿತವೆಂದರುಪದೆ ಸ-
ದ್ಗತಿಯೀವ ಮಾರ್ಗ ತಿಳಿಸಿ 2
ನಿರುತ ತತ್ವ ನಿಶ್ಚಯದಲ್ಲಿ ಜ್ಞಾನ ಗುರುಹಿರಿಯರಲ್ಲಿ ಭಕ್ತಿ
ದುರ್ವಿಷಯದಲಿ ವಿರಕ್ತಿನಿತ್ತು
ವರ ವಿಜಯ ರಾಮಚಂದ್ರವಿಠಲ ಸುರರೊಡೆಯ
ಬರೆದು ನಾಮಾಮೃತವ ನುಡಿಸಿ 3
(ಜಯೇಶವಿಠಲರಿಗೆ ಅಂಕಿತ ನೀಡಿದ ಸಂದರ್ಭ)
ದುರಿತ ವಿ ದೂರ
ಕರುಣಾಕರ ಸುಂದರ ಗಂಭೀರ 1
ದೀನೋದ್ಧಾರ ವಿರ್ಪಿವಿಹಾರ
ದಾನವಹರ ಸುರಕಾವ್ಯ ವಿಚಾರ 2
ಸೀತಾನಾಥ ವಾನರಯೂಥ
ವಾರಾತ್ಮಜ ನುತ ಶ್ರೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀಕಾಂತ 3

ಕರುಣಿಸು ರಘುನಂದನ ರಾಮಾ
ನಿರುತವು ನಿನ್ನನೆ ಸ್ಮರಿಸುವ ಭಾಗ್ಯವ ಪ
ಪರಮಮಂಗಳನಾಮಾ ದುರಿತಭಂಜನ ನಾಮ
ಗಿರಿಜೆಪಾಡುವ ನಾಮಾ | ಜಾನಕೀರಾಮ ಅ.ಪ
ರಾಮನೆನೆ ಪಾಪವು ಲಯವಹುದಂತೆ
ರಾಮಾಯೆನೆ ಭಯಗಳು ಪರಿಹರವಂತೆ 1
ರಾಮನೆನೆ ಮಾಯೆಯು ಹರವಂತೆ
ರಾಮನ ನುತಿಸೆ ಮನ ಪರವಶವಂತೆ2
ಜಯರಾಮ ಜಯರಾಮ ಎನುತಿರುವಂತೆ]
ದಯಮಾಡೊ ಮಾಂಗಿರಿರಂಗ ನೀನಂತೆ 3

ಕರುಣಿಸುವುದು ಎನ್ನಾ ಕರಿವರದ ಕೇಶವ
ಕರಪಿಡಿದು ಸುಖಪೂರ್ಣಾ ನಿನ್ನಡಿಗಳಂಬುಜ
ಸ್ಮರಿಪರಲ್ಲಿಡ ಮುನ್ನಾ ಪರಿಹರಿಸು ಬನ್ನಾ ಪ
ಸರಸಿಜಾಪತಿ ಸರಸಿಜೋದ್ಭವ
ಹರಸುರಾಧಿಪ ವಂದ್ಯ ನಿನ್ನಯ
ಎರವು ಮಾಡದೆ
ತ್ವರ್ಯ ಸೌಖ್ಯವುಗರದು ಕರುಣದಿ ಅ.ಪ.
ಜನನಿ ಜಠರದಿಂದ ನಿನ್ನಾಜ್ಞದಲಿ ನಾ ಜನಸಿದೆನೊ ಗೋವಿಂದಾ
ಬಾಲತ್ವ ಕೆಲದಿನ ಕಳೆದೆನೊ ಮುಕುಂದಾ ಯೌವ್ವನವು ಬರುತಲೆ
ವನಿತೆ ಮುಖ ಅರವಿಂದಾ ನೋಡುತಲೆ ಬಲು ಛಂದಾ
ಮನವು ನಿಲ್ಲದು ಮಮತೆ ವಿಷಯದಿ ಮುನಿದು ಸಜ್ಜನರ ಸೇವಿಸಿ
ಕೊನೆಯಗಾಣದೆ ಮಣಿವೆ ಅಂಘ್ರಿಗೆ ವನದಿಗಳ ವಮ್ಮನೆ (?)
ನಡಿಸು ವೆಂಕಟಾ
ಘನತೆ ನಿನಗಿದು ತಿಳಿದು ವೇಗದಿ
ಅನುದಿನದಲಿ ಸಲಹುತಿಪ್ಪನೆ ಅನಿಮಿಷರ ಆಧಾರ ಮೂರುತಿ 1
ಮೊರೆಯ ಲಾಲಿಸು ಜೀಯಾ ಅರೆ-
ಮೊರೆಯ ಮಾಡಲು ಪೊರೆವರ್ಯಾರೆಲೊ ಕಾಯಾ ಅ-
ನ್ಯರನು ಕಾಣದೆಯರಗಿದೆನು ಸುರ ಸಹಾಯ
ಸುರಧೇನು ಮನೆಯೊಳಗಿರಲು ವಿಠ್ಠಲರೇಯಾ
ಮಾಯಾ ಬಲ ತಡದು
ನಿಕ್ರವ ತರಲು ಜನರೊಳು (?)
ಯರಗಿರಲು ನಿನಗೆಂದಿಗಾದರು ಅರಿದು ಅಗ್ಗಕೆ ಪೊರೆದು ಮಾನವ
ಕರಿಯು ಕರೆಯಲು ಬರುವುದುಂಟೇ
ಕರುಣಾಸಾಗರನೆಂಬೊ ನಿನ್ನಯ
ಬಿರುದು ಉಳ್ಳದಕೊಂಡು ಸಾಧನೆ
ಧರೆಯ ದುಷ್ಟರ ಬಾಧೆ ತಪ್ಪಿಸಿ
ಹರುಷವನು ಅತಿಗರೆದು ನಿರುತದಿ 2
ಬಿಡೆನೊ ಕಡಲೊಡಗಾಡಿ ಬಿಂಕದಲಿ ಅದ್ರಿಯ
ನಿಡಲಿ ಬೆನ್ನಲಿ ನÉೂೀಡಿ ಪಾದಗಳ ಎಳೆಯುತ
ನಡೆದು ಕೋಪವ ಮಾಡಿಬಿಡು ದೈನ್ಯದಲಿ
ಪೊಡವಿ ದಾನವ ಬೇಡಿ ಬಿಡೆ ನೋಡಡವಿಯೊಳ್ ಕಾಡಿನ
ಮಡುವಿನೊಳು ಗಿಡವೇರಿ ಧುಮುಕಲು
ಅಂಬರ ಬಿಟ್ಟು ಖಡ್ಗವ
ಪಿಡಿದು ವಾಜಿಯನೇರಿದನು ಜರ
ಕಡಿಯಪೋಗಲು ಕಂಡು ನಿನ್ನನು ಬಿಡೆನೊ ನಿನಗೆಂದಿಗಾದರು
ಪೊಡವಿಪತಿ ಶ್ರೀದವಿಠ್ಠಲ ವಡಿಯ ನೀನೆಂತೆಂದು ನಂಬಿದೆ 3
(ಈ ನುಡಿಯ ಅರ್ಥ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ-ಅಶುದ್ಧ ಪ್ರತಿಯ ಕಾರಣದಿಂದ.)

ಕರುಣಿಸುವುದೆನಗಿತು | ಕರಿವರದ ಕೃಷ್ಣಾ |ನಿರುತ ನಿನ್ನಯ ಸ್ಮರಣೆ | ವೆರಕವಾಗಲಿ ಮನಕೆ ಪ
ಪರಸತಿಯರೊಲಿಮೆಗೇ |ಎರಗುವೀ ಮನವನ್ನು ಬರ ಸೆಳೆದು ನಿನ್ನಂಘ್ರಿ | ಸರಸಿಜದೊಳಿರಿಸೋ |ಶರಣ ವತ್ಸಲನೆಂಬೊ | ಬಿರಿದು ನಿನ್ನದು ಇರಲುಬರಿದೇಕೆ ತಡಗೈವೆ | ಮರುತಾಂತರಾತ್ಮಾ 1
ಮುದಿತನದ ತನುವಿನಲಿ | ಮದಡಾಗಿ ಮೈಮರೆವೆಹೃದಯ ಸದನದಿ ನಿನ್ನ | ಪದವ ನೋಡದಲೇಎದುರಾಳಿ ತತ್ವೇಶ | ರಧಿಕಾರ ತಪ್ಪಿಸುತಪದುಮನಾಭನೆ ನಿನ್ನ | ಪದ ತೋರೊ ಘನ್ನಾ 2
ಪುಂಡಲೀಕನಿಗೊಲಿದೆ | ಪಾಂಡವರ ಪಾಲಿಸಿದೆಪುಂಡರೀಕಾಕ್ಷ ದೃಹಿ | ಣಾಂಡಗಳ ವಡೆಯಾ |ಅಂಡಜಾಧಿಪ ತುರಗ | ಕುಂಡಲಿಯ ಶಯನ ಹೃತ್‍ಪುಂಡರೀಕದಿ ತೋರೊ | ಗುರು ಗೋವಿಂದ ವಿಠಲಾ 3

ಕರುಣೆ ತೋರಿಸೊ ದೇವಾ ಕರಿವರದನೆ ಪ.
ಕರುಣ ತೋರಿಸೊ ದೇವ ಗರುಡಗಮನ ನಿನ್ನ
ಕಮಲ ಧ್ಯಾನ ನಿರುತ ನೆನೆವ ಹರಿಅ.ಪ.
ವೇದಾಂತ ವೇದ್ಯ ನೀನೆ ಆದಿನಾರಾಯಣ
ಸಾಧುವಂದಿತನು ನೀನೆ ದೇವೇಶನೆ
ವೇದವ್ಯಾಸನು ನೀನೆ ಬಾದರಾಯಣ ನೀನೆ
ಭವ ಭಯಹರ ನೀನೆ 1
ಚಿಂತೆ ಕೊಡುವ ನೀನೆ ಚಿಂತಿತಾರ್ಥನು ನೀನೆ
ಅಂತಕ ದೂತರಿಂದೆಳೆಸುವ ನೀನೆ ಸರ್ವ
ಅಂತರ್ಯಾಮಿ ಅಂತÀರಂಗದಿ ನಿಂತು ಪ್ರೇರಿಸಿ ನಿನ ಪಾದ
ಪಂಥದಿ ಸ್ತುತಿಗೊಂಡು ಸಂತಸ ಪಡುವವ ನೀನೆ2
ಮಾನುನಿ ದ್ರೌಪದಿಯಾ ಮೊರೆಯ ಕೇಳಕ್ಷಯ
ನೀನೆ ಪಾಲಿಸಲಿಲ್ಲವೆ ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣ
ನೀನಿತ್ತು ಸಲಹಿದ ಶ್ರೀ ಶ್ರೀನಿವಾಸ ದೊರೆ
ಗಾನಲೋಲನೆ ಭಕ್ತರ ಸಲಹುವೆನೆಂಬುವ
ಆಭಯ ಹಸ್ತವ ನೀನಿತ್ತು ಸಲಹೆನ್ನದೇವಾಧಿದೇವ 3

ಕರುಣೆ ತೋರೋ ಕಣ್ಣ ತೆರೆದು
ಗುರುವು ನೀನೆ ಗತಿಯು ನೀನೆ ಪ
ತ್ವರದಿ ಜಪವ ಪೂರ್ಣ ಮಾಡಿ
ಕರವ ಶಿರದಲಿಡುತ ಅ.ಪ.
ಸಿರಿಯ ವರನ ಪರಮ ಭಕುತ
ಸಿರಿದಮಣಿಗಳಲ್ಲಿ ನೀನು
ಹಿರಿಯ ಅಹುದೊ ಜಗದ ಗುರುವೆ
ಪರಮ ಕರುಣಾಕರನೆ ದೇವ 1
ಹರಿಯ ಆಜ್ಞದಂತೆ ನೀನು
ಸರುವ ಪ್ರಾಣಿಗಳಲಿ ನಿಂದು
ಹಿರಿದು ಜಪವನಾಚರಿಸಿ ಅವರು
ಅರಿಯದಂತೆ ನಿರುತ ಪೊರೆವೆ 2
ಶರಧಿ ಮಥನದಿಂದ ಬಂದ
ಗರಳನಂದು ಭುವನಗಳನು
ಉರುಹುತಿರಲು ಹರಿಯ ಮನವ
ಅರಿತು ನೀನು ಭರದಿ ಕುಡಿದೆ 3
ಪೊಗಳಲವೆ ನಿನ್ನ ಮಹಿಮೆ
ಸುಗುಣಮಣಿ ಭಾರತಿಯ ಪತಿಯೆ
ಅಗಜೆಯರಸನನ್ನು ಪೆತ್ತ
ನಗಧರನ ಪ್ರೀತಿ ಪಾತ್ರ 4
ಅಜನಪದಕೆ ಅರುಹನಾದೆ
ದ್ವಿಜ ಫಣೀಶಾದಿಗಳ ಗುರುವೆ
ಭಜನೆಗೈವೆನೆಂತು ನಿನ್ನ
ತ್ರಿಜಗವಂದ್ಯ ತ್ರಿಜಗಪೂಜ್ಯ 5
ತ್ರೇತೆಯಲಿ ಅಂಜನಿಯಳ
ಪೂತ ಗರ್ಭದಿಂದ ಬಂದು
ಪೋತನಾದ ರವಿಜನನ್ನು
ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಸಲಹಿದೆಯ್ಯ 6
ಅಂದು ಕಪಿಯ ವೃಂದವೆಲ್ಲ
ಬಂದು ಶರಿಧಿ ತಟದಿ ನಿಂದು
ಮುಂದೆ ದಾರಿ ಕಾಣದಿರಲು
ಸಿಂಧುವನ್ನು ದಾಟಿ ಬಂದೆ 7
ಮಂಗಳಾಂಗಿ ಸೀತೆಯನ್ನು
ಕಂಗಳಿಂದ ನೋಡಿ ಹಿಗ್ಗಿ
ಅಂಗನೆಯ ಪಾದಕೆರಗಿ
ಉಂಗುರವನಿತ್ತ ಧೀರ 8
ಫಲವ ಸವಿವ ನೆವದಿ ನೀನು
ನಲಿದು ವನವ ಮುರಿದು ತುಳಿದೆ
ಕಲಹಕಿಳಿದು ಬಂದ ಅಕ್ಷನ
ಬಲಿಯಹಾಕಿ ಕುಣಿಯುತಿರ್ದೆ9
ಕುಲಿಶಧರನ ಗೆಲಿದ ವೀರ
ಜಲಜಭವನ ಶರವ ಬಿಡಲು
ಛಲದಿ ನೀನು ಅದನು ತಡೆದು
ಮಲೆತು ನಿಂತ ಮಹಿಮಯುತನೆ 10
ವನಜಭವ ನಾಮನ ಕೇಳಿ
ಕನಲಿ ಬಂದಾ ಶರಕೆ ಸಿಲುಕಿ
ದನುಜ ಸಭೆಗೆ ಬಿಜಯಮಾಡಿ
ಅನುವ ತಿಳಿದು ಬಂದ ದೇವ 11
ರಕ್ಕಸನ ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ
ಧಿಕ್ಕರಿಸಿ ಮಾತನಾಡಿ
ಪಕ್ಕಿರಥನ ಬಲುಮೆಯನ್ನು
ಹೆಕ್ಕಳಿಸಿ ನೀ ಪೊಗಳಿ ನಿಂದೆ 12
ಉಕ್ಕಿ ಬಂದ ರೋಷದಿಂದ
ರಕ್ಕಸನು ಚರರ ಕರೆದು
ಇಕ್ಕಿರಿವನ ಬಾಲಕುರಿಯ
ತಕ್ಕ ಶಿಕ್ಷೆ ಮಾಡಿರೆನಲು 13
ಸುಟ್ಟಬಾಲ ನೆಗಹಿಕೊಂಡು
ದಿಟ್ಟ ನೀನು ಪುರವನೆಲ್ಲ
ಅಟ್ಟಹಾಸದಿಂದ ಮೆರೆದೆ 14
ಶರಧಿ ಹಾರಿ ಬಂದು
ಸತ್ಯಸಂಧ ರಾಮಗೆರಗಿ
ಇತ್ತು ಚೂಡಾಮಣಿಯನವನಾ
ಚಿತ್ತ ಹರುಷಗೈದ ಧೀರ 15
ಹರಿಯು ತನ್ನ ಬೆರಳಿನಲ್ಲಿ
ಗಿರಿಯನೆತ್ತಿ ನಿಂತನೆಂದು
ಸರುವ ಗಿರಿಗಳನ್ನು ನೆಗಹಿ
ಶರಧಿಗೊಡ್ಡಿ ಸೇತುಗೈದೆ 16
ಸುರರಿಗಮೃತವಿತ್ತನೆಂದು
ಅರಸಿ ಸಂಜಿವನವ ನೀನು
ಭರದಿ ತಂದು ಒರಗಿ ಬಿದ್ದ
ಹರಿಯ ವೃಂದಕೆರೆದು ಮೆರೆದೆ 17
ಮಂದರಾದ್ರಿಯನ್ನು ಒಡೆಯ
ಅಂದು ಬೆನ್ನಲಿ ಪೊತ್ತು ನಿಂದು
ಸಿಂಧುವನ್ನು ಗೆಲಿದನೆಂದು
ಬಂದೆ ಹಾರಿ ಲಂಕಪುರಿಗೆ 18
ಧರಣಿಧವಗೆ ನೆರಳಿನಂತೆ
ಕಾಲ ಚರಿಸಿ ನೀನು
ಅರಸಿನಂತೆ ಬಂಟನೆಂಬ
ಕರೆಯವಾರ್ತೆ ಖರೆಯಗೈದೆ 19
ಕಾಲನೇಮಿ ಯತಿಯ ರೂಪ
ಜಾಲದಿಂದ ವೇಳೆ ಕಳೆಯೆ
ಶೀಲವಂತ ಅವನ ಸೀಳಿ
ಬಾಲದಿಂದ ನಗವ ತಂದೆ 20
ವ್ಯಾಸಮುನಿಯ ಯಂತ್ರದಲ್ಲಿ
ವಾಸವೆಂದು ತೂರಿಕೊಳುತ
ದಾಸ ಜನರ ಆಸೆಗಳನು
ಬೇಸರಾದೆ ನೀ ಸಲಿಸುವೆ 21
ನೀನು ಒಲಿಯೆ ರಾಮನೊಲಿವ
ನೀನು ಮುನಿಯೆ ರಾಮ ಮುನಿವ
ನಾನು ನಿನಗೆ ಅನ್ಯನಲ್ಲ
ಸೂನುವಲ್ಲೇ ತಿಳಿದು ನೋಡೊ 22
ನಿನ್ನ ನಂಬಿ ಸರಮೆಯರಸ
ಪನ್ನಗಾರಿರಥನ ಒಲುಮೆ-
ಯನ್ನು ಪಡೆದು ಹರುಷವಾಂತು
ಧನ್ಯನಾದ ಧರೆಯೆ ಮೇಲೆ 23
ನಿನ್ನ ಜರೆದ ಅವನ ಅಣ್ಣ
ತನ್ನ ಬಂಧು ದೇಶ ಕೋಶ-
ವನ್ನು ನೀಗಿಕೊಂಡು ಕೊನೆಗೆ
ಮಣ್ಣುಗೂಡಿ ಪೋದನಯ್ಯ 24
ದಂತಿಪುರದ ದೊರೆಯೆ ಮಡದಿ
ಕುಂತಿದೇವಿ ಕುವರನಾಗಿ
ಕಂತುಪಿತನ ಮತವ ತಿಳಿದು
ನಿಂತು ಖಳರ ಸದೆದ ಶೂರ 25
ಏಕಚಕ್ರ ನಗರದಲ್ಲಿ
ಶೋಕ ಪಡುತಲಿರ್ದ ಜನರ
ಕಾಕು ಬಕನ
ಏಕಮುಷ್ಠಿಯಿಂದ ಕೊಂದೆ 26
ಕೀಚಕಾರಿ ನಿನ್ನ ಮಹಿಮೆ
ಯೋಚನೆಗೆ ನಿಲುಕದಯ್ಯ
ಯಾಚಿಸೂತಿ ದೀನನಾಗಿ
ಮಾಚದಂತೆ ಸಲಹೊ ಸ್ವಾಮಿ 27
ಜರೆಯ ಸುತನ ಗರುವ ಮುರಿದು
ಭರದಿ ಅವನ ತನುವ ಸೀಳಿ
ಧರಣಿಧವರ ಸೆರೆಯ ಬಿಡಿಸಿ
ಪರಮ ಹರುಷಗರೆದ ಧೀರ 28
ದುರುಳ ದುಶ್ಶಾಸನನ ಅಂದು
ಧುರದಿ ಕೆಡಹಿ ಉರವ ಬಗೆದು
ತಿರೆಯ ಹೊರೆಯ ಹರಿಸಿದಂಥ
ಸರುವ ಪುಣ್ಯ ಹರಿಗೆ ಇತ್ತೆ 29
ಮಲ್ಲಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ನೀನು
ಖುಲ್ಲ ದುರ್ಯೋಧನನ ತೊಡೆಗ
ಸುರರು ನೋಡಿ
ಫುಲ್ಲ ಮಳೆಯಗರೆದರಾಗ 30
ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ಕೃಷ್ಣ ನಿನ್ನ
ಇಷ್ಟದೈವವೆಂದು ಅವನ
ನಿಷ್ಠೆಯಿಂದ ಭಜಿಸಿ ಇಳೆಯ
ಶಿಷ್ಟ ಜನರ ಕಷ್ಟ ಕಳೆದೆ 31
ಖಲರು ನಿನ್ನ ಬಲುಮೆ ನೋಡಿ
ಗೆಲುವು ತಮಗೆ ಆಗದೆಂದು
ಕಲಿಯುಗದಿ ವಿಪ್ರರಾಗಿ
ಇಳೆಯ ಧವನ ಹಳಿಯುತಿರಲು 32
ಜಡಜನೇತ್ರ ನಿನ್ನ ಕರೆದು
ಅಡಗಿಸಿವರವಾದವೆನಲು
ನಡುವೆ ಮನೆಯು ಎಂಬ ದ್ವಿಜನ
ಮಡದಿ ಗರ್ಭದಿಂದ ಬಂದೆ 33
ಯತಿಯು ನೀನೆಂದೆನಿಸಿಕೊಂಡು
ಚ್ಯುತಿ ರಹಿತ ಪ್ರೇಕ್ಷರಿಂದ
ಶ್ರುತಿಪುರಾಣ ವೇದಮಂತ್ರ
ತತಿಗಳನು ಪಠಣಗೈದೆ 34
ಹರಿಯೆ ಹರನು ಹರನೆ ಹರಿಯೆಂ-
ದುರುಳ ಖಳರ
ಕರೆದು ಕರೆದು ಜರೆದು ಭರದಿ
ಹರಿಯೆ ಶರಣೆಂದರುಹಿ ಮೆರೆದೆ 35
ಮಾಯ ಮತವ ಧಿಕ್ಕರಿಸಿ
ನ್ಯಾಯ ಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ರಚಿಸಿ
ಕಾಯಭವನ ಪಿತನ ಹಳಿದ
ನಾಯಿಗಳನು ಬಡಿದು ನಿಂದೆ 36
ಕೃತಕಭಾಷ್ಯ ರಚಿಸಿದಂಥ
ದಿತಿಜರನ್ನಾನತರ ಮಾಡಿ
ಗತಿಯ ತೋರಿ ಜನಕೆ ಸತ್ಯಾ-
ವತಿಯ ಸುತನ ಒಲುಮೆ ಪಡೆದೆ 37
ಮಧ್ವಮತವ ಉದ್ಧರಿಸಿ
ಶುದ್ಧವಾದ ಬುದ್ಧಿಗಲಿಸಿ
ಹದ್ದುವಾಹನ ಮುದ್ದುಕೃಷ್ಣನ
ಶ್ರದ್ಧೆಯಿಂದ ಬದ್ಧಗೈದೆ 38
ಅಷ್ಟಮಠವ ರಚನೆ ಮಾಡಿ
ಶಿಷ್ಟಜನರ ಬಾಧೆ ಕಳದೆ
ತುಷ್ಟರಾದ ದ್ವಿಜರು ನಿನ್ನ
ಎಷ್ಟು ಪೊಗಳಿ ತೀರದಯ್ಯ 39
ದಾನಧರ್ಮವ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ
ಜ್ಞಾನಮಾರ್ಗ ಹಿಡಿಯಲಿಲ್ಲ
ದೀನತನದ ಭವಣೆಯಿಂದ
ನಾನು ಮರುಗಿ ಬಂದೆನೀಗ 40
ವಚನ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ
ಪ್ರಚನೆ ಮಾಳ್ಪೆ ಕೇಳೊ ದೇವ
ರಚಿಸಲಾರೆ ನಿಯಮಗಳನು
ಉಚಿತ ತೋರಿದಂತೆ ಮಾಡೊ 41
ನಾರಸಿಂಹ ರಾಮಕೃಷ್ಣ
ನಾರಿ ಸತ್ಯವತಿಯ ಮಗನ
ಮೂರುತಿಗಳ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ
ಸೇರಿ ಭಜಿಪ ಭಾವಿ ಬ್ರಹ್ಮ 42
ವಾಯು ಹನುಮ ಭೀಮ ಮಧ್ವ
ರಾಯ ನಿನ್ನ ನಂಬಿ ಬಂದೆ
ಮಾಯ ಪಾಶದಿಂದ ಬಿಡಿಸಿ
ಕೃಪಣ ಬಂಧು 43
ಜನುಮ ಜನುಮದಲ್ಲಿ ನೀನೆ
ಎನಗಿ ಜನನಿ ಜನಕನಾಗಿ
ಕನಸು ಮನಸುನಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ
ನೆನೆಸುವಂತೆ ಮತಿಯ ನೀಡೊ 44
ತುಂಗಭದ್ರ ತೀರ ವಾಸ
ಭಂಗಬಾಳನು ಹೊರೆಯಲಾರೆ
ಮಂಗಳಾಂಗ ಕಳುಹೊ ಎನ್ನ
ರಂಗಈಶವಿಠಲ ಪುರಿಗೆ 45

ಕಷ್ಟಗಳ ಪರಿಹರಿಸೊ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಮಾರುತಿಯೇ
ಭ್ರಷ್ಟನಾದೆನು ಭಂಡ ಸಂಸಾರದಲ್ಲೀ ಪ
ಸ್ವಾರ್ಥವೆನ್ನುವ ದುಃಖ ಸಾಗರದಿ ಮುಳುಗಿದ್ದು
ಸ್ವಾರ್ಥಕೋಸುಗ ಹೀನ ಕೃತ್ಯಗಳ ಗÉೈದೂ
ಅರ್ಥವನು ಗಳಿಸುತ್ತ ತುಂಬಿದೆನು ಈ ವಡಲ
ವ್ಯರ್ಥವಾಯಿತು ಜನ್ಮ ಸಾರ್ಥವನು ಮಾಡೋ1
ನಿರುತದೀ ಧರ್ಮ ಕರ್ಮಗಳ ತೊಲಗಿದೆನು
ಭವದಿ ಸುಖವೆಲ್ಲವೂ ಮಾಯವಾಯಿತು ದೇವಾ
ಶರಣರಿಗೆ ತಂದೆ ನೀನೆಂದು ಮೊರೆಹೊಕ್ಕೇ 2
ಪರಹಿತವ ಬಯಸದಲೆ ಕೇಡು ಬಗೆದೆನು ನಿತ್ಯ
ಪರಸತಿಯಪೇಕ್ಷಿಯಲಿ ನಿರುತನಾಗಿದ್ದೇ
ಅರಿತೆನೀಗಲೆ ನಾನು ಸರ್ವ ನಶ್ವರವೆಂದು
ನರಹರಿಯ ನೀರೆರೆಯೊ ಈ ಬಾಡು ಶಶಿಗೇ 3
ಭಕ್ತವತ್ಸಲನೆಂಬ ಬಿರುದ ಪೊತ್ತಿಹೆ ನೀನು
ಭಕ್ತಿಯಲಿ ನಾ ನಿಂನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವೆನು
ಭಕ್ತದಾಯಕಯಂನ ಹಸಿವೆ ತೃಷೆಗಳ ನೀಗಿ
ಮುಕ್ತಿಯನು ನೀಡೆನಗೆ ಚನ್ನಕೇಶವನೇ 4

ಕಂಸಾರಿ ನಿನ್ನ ಪದ
ತೋಯಜಕೆರಗುವೆ | ಕಾಯಜ ಜನಕ ಪ
ಪಾಥÀಜ ಭವವಿಧಾತ ಸುಮನಸ
ಪ್ರಾತವಿನುತ ಮಾನಾಥನೆ ನಿರುತ 1
ಭದ್ರಮೂರುತಿ ಬಲಭದ್ರಾನುಜ ಮಂದ
ರಾದ್ರಿಪಾಣಿ ಸಮುದ್ರ ಶಯನ2
ಖೇಟವರೂಧ ಕಿರೀಟಸೂತ ಶತ |
ಕೋಟಿದಿನಪ ನಿಭ ಘೋಟಕವದನ 3
ಕಂತು ಜನಕ ಮಾವಾಂತಕ ಮಾನವ
ದಂತಿವೈರಿ ಜಗದಂತರಿಯಾಮಿ 4
ಸಾಮಗಾನಪ್ರೀಯ ಶಾಮಸುಂದರ
ವ್ಯೊಮ ನೃಪನ ಜಾಮಾತನೆ ಜವದಿ 5

ಕಾಕುತ್ಸ ರಘುನಾಥ ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರ
ಭೂಕಾಂತೆ ಸಿರಿವಂತೆ ಜನಕಾತ್ಮಜೇಂದ್ರ ಪ
ಪಾಕ ಶಾಸನ ಕಾಯ್ದ ದಶರಥ ಕಂದ
ಲೋಕನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿ ಭಕ್ತರಾನಂದಾ
ನಂಬಿದೆ ಹರಿ ನಿನ್ನ ಚರಣಯುಗ್ಮಗಳ
ನಂಬಿದ ಶ್ರೀ ಹರಿ ದಿವ್ಯ ರೂಪಗಳಾ
ನಂಬಿದೆ ನಿನ್ನ ಹರಿಲೀಲೆ ಮಹಿಮ ಕೀರ್ತಿಗ¼ À
ನಂಬಿದೆ ಪಾಲಿಸೋ ತರಿದು ಕಷ್ಟಗಳ 1
ಸ್ಮರಿಸುವೆ ಭಜಿಸುವೆ ಶುಭ್ರ ನಾಮಗಳ
ಪರಿಪರಿ ಪೊಗಳುವೆ ನಮಿಸುವೆ ಹರಿಯ
ನಿರುತದಿ ಪಾಡುವೆ ನಿನ್ನ ಸ್ತೋತ್ರಗಳ
ವಿರಚಿಸಿ ಮಾಡುವೆ ಹರಿ ಕೀರ್ತನೆಗಳ 2
ಭಕ್ತನ ಲಾಲಿಸೋ ದಾನವಾಂತಕನೇ
ಭಕ್ತಿಯ ಪಾಹಿಸೂಕರ ರೂಪಧರನೇ
ಭಕ್ತನ ಪಾಲಿಸೋ ದೇವ ನಿರ್ಮಲನೇಮುಕ್ತಿಯ ಪಾಲಿಸೋ ಚನ್ನಕೇಶವನೇ 3

ಕಾಖಂಡಕಿ ಪ್ರಸನ್ನ ವೆಂಕಟದಾಸರು
ಸಿರಿ ಪ್ರಸನ್ನವೆಂಕಟನ್ನನಿರುತ ಸ್ಮರಿಪ ಕಾಖಂಡಿಕಿ ವೆಂಕಪ್ಪನವರ ಚರಣವನೆ ನೆನೆವನೆ ಧನ್ಯಾಮಾನ್ಯ ಪ
ಮರುತ ಮತಾಬ್ಧಿ ಮರಕತ ಭೂಸುರಜನ್ಮ ಧರನಾಗಿಭೂಮಿಯೊಳುದಿಸಲುತರುಳತ್ವ ಕಳೆದು ತರುಣತನ ಬರಲಿನ್ನು ಅರಿವ ಕಾಣದೆ ಇರುತಿರಲುಹರಿನಾಮಾವಳಿಗಳು ಬರೆದು ಓದುವ ಭಾಗ್ಯ ಅರಿವೆನೆಂದರೆ ಬಾರದಿರಲುತೊರೆದು ಮನೆಯವರ ಗಿರಿಯಾತ್ರೆ ಮಾಳ್ಪರನನುಸರಿಸಿ ತೆರಳಿಬರುತಿರಲು 1
ವರಾಹ ಮೂರ್ತಿಯನೆ ಕಂಡಾಲಸವ ಮಾಡದಲೆಚೆನ್ನಾಗಿಝಷಕೇತು ಜನಕನ ಪುಟ್ಟಿಸಿದ ಕಾರಣವೇನು ಉಸಿರೆಂದು ಚರಣಕ್ಕೆಬಾಗಿ 2
ವಂದಿಸಿದ ಕ್ಷಣ ಸ್ವಪ್ನದಿ ಪ್ರಸನ್ನವೆಂಕಟನೆಂದು ಬರೆಯೆ ನಾಲಿಗೆಲಿನಂದದಿಂದೆಚ್ಚೆತ್ತು ಜ್ಞಾನವುದಿಸೆ ಮುಕುಂದನ ಕಂಡು ಎದೆಯಲಿಚಂದ ಚಂದದಿ ಪೊಗಳುತ್ತ ಕಂಗಳಿಂದಾ ನಂದಬಾಷ್ಪ ಸುರಿಸುತಲಿಇಂದು ಧನ್ಯನಾದೆನೆಂದು ತೋಷಾಬ್ಧಿಯ ಹೊಂದಿ ಹರಿಯಾಜ್ಞೆಯಲಿತೆರಳಿ 3
ಭಾಗವತ ಪೂರ್ವಾರ್ಧಕನ್ನಡದಿಮತಿಪೂರ್ವಕ ರಚಿಸುತಾನಂದವು ತುಳುಕು ತಿಹುದು ಕವಿತೆಯಲಿನುತಿಸಿ ದುರ್ಮತ ನಿರಾಕರಿಸಿ ಬಾಳಿ ಬಲು ಕುಲ ತತಿ ಶುದ್ಧಮಾಳ್ಪರು ಹರಿಪುರವಹೊಂದಿ 4
ಕಲಿಕಾಲದಿ ನರಹರಿ ನಾಮ ಸ್ಮರಣೆಯು ಮುಖದಿಂದ ಬರುವುದು ಅತ್ಯಸಾಧ್ಯಲಲಿತಕವನದಿ ತುತಿಸೆ ರಮಾಪತಿವಿಠಲನು ಒಲಿವನು ಇದು ಸತ್ಯಹಲವು ಮಾತೇಕಿವರು ಸುರರೇ ಸರಿ ನರರಲ್ಲ ಇದು ಸಿದ್ಧವೇ ಸಿದ್ಧಛಲದಿ ಮನುಜನೆಂಬಧಮನು ಹರಿಯಾಜ್ಞೆಯಲಿ ಬಲು ಬಲು ನರಕದೊಳು ಬೇಳುವುದುರಾದ್ಧ 5